طرفداری- بارسلونا بی دلیل نیست که عاشق ستاره آرژانتینی شده است.
مشخصات
علاقه بارسلونا به لائوتارو مارتینز به حدی است که حتی اخیرا کیکه ستین بدون ترس از رسانه‌ها، آشکارا از این شیفتگی پرده برداشته است. در نیوکمپ نیاز به جانشین بلند مدت لوئیس سوارز احساس می شود و شاید همین باعث شده یگانه فرصت بی نظیر بلوگرانا، اینگونه نقل محافل شود. اگر لیونل مسی رهبر تیم شماست و می خواهید مهاجمی بخرید که با این رهبر رابطه بسیار خوبی داشته باشد، حتی یک ثانیه هم درنگ نمی کنید. وضعیت مارتینز برای سران بارسا، مانند همین مثال است.
طبیعتا خواستن به معنای به دست آوردن نیست. مارتینز در تیم آنتونیو کونته توانسته جایگاه دست نخورده‌ای کسب کند. کونته از لائوتارو به عنوان بازیکنی «جدی و متمرکز» نام برده که همه می دانیم این تعاریف از سمت یکی از متمرکز و جدی‌ترین سرمربیان جهان، چه معنایی دارد. «لائوتارو خوب پیش می رود و باید به همین منوال کارش را ادامه بدهد. از نظر من مارتینز می تواند بسیار بیشتر پیشرفت کند اما نباید فراموش کنیم که همین الان هم بازیکنی فوق العاده شده است. او پسری جدی، انسانی متعهد و سختکوش است و خوشحالم که در تیمم، فردی مانند لائوتارو دارد.» شنیدن این جملات از کونته برای هر بازیکنی، افتخار بزرگی است.
تحلیل تاکتیکی
لائوتارو هم به عنوان مهاجم و هم به عنوان یک شماره 10 خودش را اثبات کرده است. اگر تصمیم بگیرد از پای راستش استفاده کند، سریع و منعطف بازی می کند. مخصوصا در هنگام تلاش برای کنترل مالکیت توپ، در زمان بندی و جایگیری در فضا کاش را به خوبی بلد است. هوش، مزیت بزرگی برای یک بازیکن است و استفاده از این هوش در حین انتقال بازی، مزیتی بزرگ‌تر. تشخیص اینکه در ضدحملات کجا باید باشید و کی حمله کنید تا مدافعان حریف نتوانند متوقف‌تان کنند، کار ساده‌ای نیست.
هنگام حرکت، طوری یک مدافع حریف را به خود درگیر می کند و به یک سوم زمین می رسد که خط دفاعی آشفته شود و تعادل تیم مقابل را بهم بزند. وقتی موفق به انجام این کار می شود، سریعا به فضاهای خالی که خودش خلق کرده فرار می کند. در شرایطی که خودش در متن حرکت نباشد، سعی می کند با حرکت بین خطوط و فرارهای مورب، حامی مهاجم اصلی شود. لائوتارو به همان اندازه که روی زمین کارایی دارد، روی توپ های هوایی هم تاثیرش را می گذارد. مهاجم آرژانتینی بارها ثابت کرده از قدرت کافی برای تمام کردن ضربات سر برخوردار است. با توجه به جثه لائوتارو، نمی توان تصور کرد که بتواند با مجادله فیزیکی به فضاهای خالی برسد به همین خاطر سعی می کند با حقه و سردرگم کردن مدافعان روبرویش، از وسط آن ها عبور کرده و خودش را به توپ برساند.
در هنگام انتقال به فاز دفاعی، لائوتارو دائما مدافعان حریف را تحت پرس شدید قرار می دهد تا خطا کنند و بازیسازی آن ها خراب شود. اطلاع از اینکه کی باید دست از پرس بکشد، واقعا سطح بالایی از هوشیاری است. در چنین شرایطی وقتی دست از پرس می کشد، سعی می کند برای افزوده شدن به تعداد بازیکنان در خط میانی، به عقب برگردد و اینگونه تبدیل به هافبک می شود. سیستم اینتر بر پایه چینش 2-5-3 و 2-2-4 استوار است و حتی در تیم ملی آرژانتین که به چینش 1-3-2-4 عادت کرده، لائوتارو بالاترین پتانسیلش را نشان می دهد.
نقش در اینتر
مارتینز بدون شک گلزن قهاری برای اینتر بوده است. در داخل سیستم 2-5-3 مورد علاقه کونته، او به طور مداوم زوج روملو لوکاکو در خط حمله اینتر نام می گرفت و به سطح درک خوبی با مهاجم بلژیکی رسیده بود. چیزی که لائوتارو برای اینتر به ارمغان می آورد، پویایی و دینامیسم خاصی بود که کونته می خواست. همچنین مارتینز این مزیت را داشت که در یک لحظه، ریتم بازی را کند یا سریع کند. قدرت دریبل زنی، توانایی برای ایجاد فضا برای لوکاکو، حفظ مالکیت توپ، برهم ریختن خط دفاعی و اطمینان بخشیدن به خط هافبک برای تندتر کردن ریتم بازی، همه و همه برای کونته مثل یک موهبت بزرگ به حساب می آیند.
نقش در آرژانتین
لیونل اسکالونی سعی می کند ترکیب آرژانتین را با استفاده از چینش 1-3-2-4 و استفاده همزمان از لیونل مسی، لائوتارو مارتینز، پائولو دیبالا، آنخل کوریا و سرخیو آگوئرو، متعادل کند. این سیستم به ترکیب آرژانتین عمق می دهد و دست بازیکنان را باز می گذارد تا بیشتر مهارت های خودشان را نشان دهند. وظیفه لائوتارو در میان این همه ستاره این است که به دل دفاع بزند و با حفظ توپ در دل خط دفاعی، تیم را به جلو بکشاند. در واقع مارتینز این حقیقت بزرگ را اثبات کرده که بازیکن تیم است و می تواند لیونل مسی را در تک تک لحظات بازی حمایت کند. با فهمیدن این حقیقت که زوج لیونل مسی و لائوتارو مارتینز جواب داده، همه بهتر درک می کنیم دلیل شیفتگی بارسلونا به ستاره نراتزوری در کجا نهفته است.
