طرفداری- اخیرا پائولو مالدینی اعلام کرد با وجود کسب افتخارات فراوان، خود را بزرگترین بازنده تاریخ فوتبال می داند. مالدینی 25 جام معتبر با میلان فتح کرد. 5 جام لیگ قهرمانان اروپا، 7 اسکودتو و یک کوپا ایتالیا از مهم ترین افتخارات او محسوب می شود. اسطوره میلان گفته بود:
کدام بازی ها، بیشتر مرا آزرده خاطر می کند؟ بهتر است بگوییم من بزرگترین بازنده تاریخ فوتبال هستم. جام های زیادی بردم اما 3 فینال لیگ قهرمانان اروپا [مقابل مارسی، آژاکس و لیورپول]، یک سوپرجام اروپا، 3 فینال جام باشگاهی بین قاره ای (فرمت قبلی جام باشگاه های جهان)، یک فینال [1994] و یک نیمه نهایی جام جهانی [1990] و یک فینال یورو [2000] را باختم.
به همین مناسبت مارکا پس از مالدینی به مرور 9 ناکام بزرگ دیگر تاریخ فوتبال پرداخته است:
خاویر ماسکرانو - ناکام در بازی های ملی
در کارنامه افتخارات ستاره سابق تیم ملی آرژانتین بیش از 20 عنوان قهرمانی از جمله 6 قهرمانی در لیگ، 2 لیگ قهرمانان اروپا و دو مدال طلای المپیک به چشم می خورد اما او همچون اکثر بازیکنان هم نسل خود در آرژانتین، 11 فینال از جمله فینال جام جهانی 2014 و 4 فینال کوپا آمریکا [2004، 2007، 2015 و 2016] را باخته است. لیونل مسی تاکنون بازنده 10 فینال بوده است. ماسکرانو در صورت فتح همه فینال ها اکنون بیش از 30 عنوان قهرمانی در کارنامه خود می دید.
پاتریس اورا - ناکام ترین بازیکن در فینال لیگ قهرمانان اروپا
اورا 21 جام در کارنامه درخشان افتخارات خود دارد. از جمله 5 قهرمانی در لیگ برتر انگلیس، 2 اسکودتو و یک جام چمپیونزلیگ. با این حال او در 4 فینال لیگ قهرمانان اروپا -3 مورد مقابل بارسا- با شکست زمین را ترک کرده است. [2004 با موناکو مقابل پورتو؛ 2009 و 2011 با یونایتد هر دو مقابل بارسلونا؛ 2015 با یوونتوس بازهم مقابل بارسلونا] اورا همچنین فینال یورو 2016 را در قالب ترکیب فرانسه مقابل پرتغال واگذار کرد.
آرین روبن - افتخارات متعدد داخلی با فقط یک لیگ قهرمانان اروپا
ستاره هلندی سابق بایرن مونیخ حدود 30 جام رسمی فتح کرده است. در آیندهوون، چلسی، رئال مادرید و بایرن مونیخ تقریبا فاتح همه جام های داخلی شد اما بازنده 6 فینال مهم بوده است. 2 فینال لیگ قهرمانان اروپا، 3 سوپرکاپ و البته فینال جام جهانی 2010 مقابل اسپانیا. روبن سرانجام در فصل 2012/13 با شکست دورتموند در پیراهن بایرن مونیخ طعم قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را چشید.
میشائیل بالاک - کابوس وار مثل 2002 و 2008
با وجود فتح 13 جام، به بالاک لقب ناکام بزرگ فینال ها را داده اند. او در کمتر از چند روز رویای سه گانه با بایرلورکوزن در فصل 2001/02 را با سه نایب قهرمانی در بوندس لیگا، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا عوض کرد. قهرمانی لورکوزن در بوندس لیگا در هفته آخر از دست رفت. کمتر از دو ماه بعد بالاک در فینال جام جهانی 2002 با آلمان مقابل برزیل شکست خورد تا سال 2002 برای او مملو از ناکام شود. این کابوس در سال 2008 برای بالاک تکرار شد. او فینال فصل 2007/08 لیگ قهرمانان اروپا را در ترکیب چلسی مقابل یونایتد واگذار کرد و چند هفته بعد فینال یورو 2008 را با شکست مقابل اسپانیا به پایان رساند. بالاک در طول دوران حرفه ای خود بازنده 9 فینال مهم بود.
هکتور کوپر - دو نایب قهرمانی پیاپی در لیگ قهرمانان اروپا
اوضاع برای هکتور کوپر به عنوان سرمربی در دهه 90 میلادی خوب پیش رفت اما به یکباره او به بازنده مطلق فینال ها تبدیل شد. او در لانوس، مایورکا و والنسیا تا پیش از سال 2000 به افتخاراتی رسید اما در ادامه ناکامی های کوپر شروع شد. با مایورکا در فینال کوپا دل ری 1998 مقابل بارسلونا و جام در جام اروپا 1999 مقابل لاتزیو شکست خورد. کوپر با والنسیا در دو فینال پیاپی لیگ قهرمانان اروپا ناکام ماند. [2000 مقابل رئال مادرید و 2001 مقابل بایرن مونیخ] در ادامه اسکودتوی فصل 2002/03 در آخرین هفته مقابل لاتزیو از دست او و اینتر خارج شد. کوپر اخیرا در لیگ یونان و تیم ملی مصر نیز فینال های مهمی را باخته است.
الساندرو دل پیرو - کارنامه سیاه و سفید در بیانکونری و آتزوری
دل پیرو بیش از 15 جام با یوونتوس فتح کرد. در سال 1996 به جام لیگ قهرمانان اروپا رسید اما سه فینال 1997، 1998 و 2003 را واگذار کرد. دل پیرو ناکامی بزرگ خود و تیم ملی ایتالیا در فینال یورو 2000 را 6 سال بعد در فینال جام جهانی 2006 مقابل فرانسه جبران کرد و قهرمان جهان لقب گرفت.
لوتار ماتئوس - کلکسیونی از افتخارات بدون لیگ قهرمانان اروپا
ماتئوس با 26 جام و حضور در 5 جام جهانی، دوران حرفه ای بسیار درخشانی داشت. قهرمانی در یورو 1980 و جام جهانی 1990 قطعا اوج افتخارات او محسوب می شود. با این حال ماتئوس فینال جام جهانی 1982 را مقابل ایتالیا و فینال جام جهانی 1986 را مقابل آرژانتین واگذار کرد. اسطوره فوتبال آلمان با وجود بازی در بایرن مونیخ و اینتر هرگز فاتح لیگ قهرمانان اروپا نشد و در کنار افتخارات داخلی متعدد به دو جام یوفا بسنده کرد. ماتئوس دو بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید و در هر دو مورد با شکست مجبور به ترک زمین شد.
گونزالو هیگواین - نماد ناکامی آلبی سلسته
هیگواین در رئال مادرید، ناپولی، یوونتوس و چلسی جام های متعددی کسب کرد. در اسپانیا و ایتالیا بارها فاتح رقابت های داخلی شد اما تنها قهرمانی اروپایی او اخیرا با چلسی در لیگ اروپا به دست آمد. با این وجود از هیگواین به عنوان نماد اصلی ناکامی های تیم ملی آرژانتین طی سالیان اخیر یاد می شود. در ناکامی فینال جام جهانی 2014 مقابل آلمان پس از هدر دادن یک موقعیت طلایی به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. در فینال های 2015 [پنالتی از دست داد] و 2016 کوپا آمریکا نیز ناکام بزرگ آلبی سلسته بود. هیگواین با یوونتوس در فینال لیگ قهرمانان اروپا 2016/17 نیز به موفقیتی نرسید.
جانلوییجی بوفون - طلسم لیگ قهرمانان اروپا
بوفون در رده باشگاهی و ملی 26 بار فاتح رقابت های گوناگون از جمله 9 اسکودتو، جام یوفا و جام جهانی 2006 شده است. فقط فقدان قهرمانی یورو و لیگ قهرمانان اروپا در کارنامه او به چشم می خورد. در کنار شکست در چند فینال داخلی، بوفون تاکنون سه فینال لیگ قهرمانان اروپا را واگذار کرده است. شکست در فینال یورو 2012 دیگر ناکامی بزرگ او محسوب می شود. [بوفون یورو 2000 را به دلیل مصدومیت از دست داد]
