|
💠 لیگ قهرمانان اروپا،
همین سه کلمه کافی است تا با شنیدن آن، بدنتان مور مور شود و چه خاطراتی که از ذهن شما نمی‌گذرد! فصل پیش، یکی از عجیب ترین و شگفت انگیز ترین فصول لیگ قهرمانان اروپا بود. فصلی که در آن رم به رئال مادرید باخت، رئال مادرید به آژاکس باخت، آژاکس به تاتنهام باخت، تاتنهام به بارسلونا باخت، بارسلونا به لیورپول باخت، لیورپول به ناپولی باخت، ناپولی به پاریس سنت ژرمن باخت، و پاریس هم به منچستریونایتد باخت!
|
همینجا توقف میکنیم؛ جایی که معجزه رخ داد، پاریس سنت ژرمن قدرتمند، تیم را برای قهرمانی در چمپیونزلیگ ساخته بود. هیچ بهانه و عذری دیگر برای آنها پس از چندین سال ناکامی قابل قبول نبود. منچستریونایتد، سرمربی خود ژوزه مورینیو رو از کار برکنار کرده بود و اوله گونار سولسشر، جایگزین او شده بود.
بازی رفت در الدترافورد چندان خوب پیش نرفت، دی‌ماریا خنجر انتقامش را با نشان دادن «هیس!» به هواداران منچستریونایتد نشان داد. بازی ۲-۰ به سود پاریس سنت ژرمن به پایان رسید. و هواداران نادم از اینکه با سولسشر هم کاری به پیش نخواهند برد.
منچستریونایتد تا بازی برگشت، سه بازی در لیگ برتر انجام داد که نتیجه آن، جز مصدومیت پیاپی بازیکنان نبود. الکسیس سانچز، آندر هررا، آنتونی مارسیال، جسی لینگارد، آنتونیو والنسیا، خوان ماتا، متئو دارمیان، نمانیا ماتیچ، فیل جونز و پل پوگبا غایبان منچستریونایتد برابر تیم فرانسوی بودند.
سولسشر در کنفرانس خبری قبل از بازی گفت: «هیچ چیز غیرممکن نیست، ما باید گل اول بازی را بزنیم» گویا صحبت های سولسشر، جز مرحمی بیش بر زخم های هواداران نبود.
روز بازی فرا رسیده و ترکیب منچستر اعلام شد. روی نیمکت، جوانانی مثل گرینوود که هنوز ناشناخته بود، چونگ و گومز و گرانر دیده می‌شدند. اما کمبود بازیکن برای منچستریونایتد نمی‌توانست بهانه باشد.
در همان ابتدا، لوکاکو گل اول را زد، در همین لحظه، جرقه در ذهن هواداران ایجاد شد. ده دقیقه بعد، برنات گل تساوی را به ثمر رساند. دقیقه 30، بوفون با تجربه اشتباهی کرد که نباید، لوکاکو دبل کرد تا دروازبان ایتالیایی سخت از اشتباهش پشیمان باشد. هم اکنون بازی در مجموع ۳-۲ به نفع تیم پاریسی است.
یاران سولسشر خسته هستند، ام‌باپه موقعیت هایی از دست میدهد که نشان دهد نبود نیمار تاثیرش را بر تیم می‌گذارد. سولسشر دستش را که بر نیمکت میبرد، چند جوان آکادمیک میبیند و باقی هوا بدستش می‌آید. گرینوود ۱۷ ساله و چونگ ۱۹ ساله را به میدان میفرستد.
دقیقه نود میگذرد، امید منچستری ها یواش یواش به باد میرود که ناگهان پنالتی! پنالتی برای منچستریونایتد! به لطف قانون تازه به تصویب رسیده فیفا، توپ به صورت غیرارادی به دست تیلو کرر خورده و اگر این بازی یک هفته زودتر انجام میگرفت، شاید این صحنه برای داوران پنالتی نمیبود! رشفورد، توپ را به زیبایی تمام به تور دروازه می‌چسباند و بوفون بازهم ناکام از دیدن جام گوش دراز؛ رشفورد فریاد میزند، تمام خوشحالی و خستگی‌اش را فریاد میزند، فریاد میزند که ستاره ای برای شما خواهد درخشید، آن من هستم!
درست است که منچستریونایتد در مرحله بعد بدست بارسلونا کنار رفت، اما هواداران شیاطین سرخ، هیچگاه این بازی را از یاد نخواهند برد.....
