سلام
دیشب با یکی از رفقا درباره کنکور صحبت کردیم و همونجا به ذهنم رسید که نکاتی که تو تست‌زنی به درد دوستان می‌خوره، اینجا بذارم تا همه کنکوری‌ها استفاده کنند.
البته بنده در دوره دبیرستان رشته‌ام انسانی بود و مطالبی که میذارم از دروس عمومی هست که برای همه قابل استفاده باشه.
اگه وقت کنم روزی یه مطلب با همین برچسب #به_وقت_کنکور میذارم ان شاء الله.
سوالی هم اگه بود قطعا جواب میدم.
یه نکته از درس عربی:
یکی از چیزهایی که باعث میشه در تست‌زنی عربی خطا صورت بگیره، خلط بین اعراب محلّی و اعراب تقدیری هست.
مثلا تو سوال میپرسه «عیّن المرفوع محلّا» و تو گزینه میاد یه مرفوع به رفع تقدیری تو گزینه‌ها میذاره یا بالعکس و همین شما را به خطا میندازه.
تفاوت این دو نوع اعراب را خوب یاد بگیرید و موقع خوندن سوال حواستون باشه که چی از شما خواسته شده.
تفاوت اعراب محلی با اعراب تقدیری در اینه که اعراب محلّی مربوط به کلمات مبنی میشه و اعراب تقدیری مربوط به کلمات مُعرب.
کلمات مبنی مثل ضمائر، اسم اشاره، اسم شرط، اسم استفهام، موصولات، افعال ماضی و ... (اینکه چرا این کلمات از اعراب محروم هستند، دلایلی داره که از حوصله این نوشتار خارجه)
این‌ها اعرابشون محلّی هست و اگر تو سوال گفت: «عیّن المرفوع (یا هر اعراب دیگه‌ای) محلّا»، دنبال این کلمات بگردید.
اما اعراب تقدیری مربوط به کلمات مُعرب هست (نه کلمات مبنی) که اعرابشون به دلایلی ظاهر نمیشه و پرده‌نشین هست!
کلماتی که اعراب تقدیری می‌گیرند مثل:
اسم مقصور (اسم‌هایی که آخرشون الف مقصوره «ا – ى» هست؛ مثل: موسی یا دنیا. الف مقصوره در مقابل الف ممدوده است که دارای مدّ هست.) که در هر سه حالت ( رفع، نصب و جرّ) اعرابش تقدیریه.
اسم منقوص (اسم‌هایی که به حرف «ی» ما قبل مکسور ختم میشن مثل قاضی) که در حالت رفع و جرّ اعرابش تقدیریه و در حالت نصب اعرابش ظاهریه.
اسم مضاف به ضمیر متکلّم وحده که در هر سه حالت ( رفع، نصب و جرّ) اعرابش تقدیریه.
پس اگر تو سوال گفت: «عیّن المرفوع (یا هر اعراب دیگه‌ای) تقدیراً»، دنبال این جور کلمات بگردید.
