قرارداد سرمایه گذاری طبق مدل بی. او. تی (B. O. T)
از آنجا که سلطه بر طرح‌های زیربنایی با منافع ملی و امنیت داخلی کشورها مرتبط است، دولت ها همواره مایل به حفظ کنترل و تسلط خود بر منابع مذکور و در عین حال توسعه و پیشرفت منابع از طریق سرمایه گذاری خارجی هستند. با توجه به مراتب فوق، یکی از بهترین روش‌های سرمایه گذاری خارجی که هم مطلوب کشور میزبان و هم سرمایه گذار خارجی است، سرمایه گذاری به روش بی. او. تی است.
قراردادهای بی. او. تی (B.O.T) یا ساخت، بهره برداری و انتقال (واگذاری) به قراردادهایی گفته می‌شود که پروژه‌ای با مجوز دولت توسط یک شرکت خصوصی خارجی ساخته می‌شود و پس از ساخت، برای مدتی، مورد بهره‌برداری آن شرکت قرار می‌گیرد و پس از انقضای مدت قرارداد، پروژه به دولت طرف قرارداد منتقل می‌شود.
به بیان دیگر، دولت به یک کنسرسیوم خصوصی متشکل از شرکت های خصوصی امتیاز می‌دهد تا کنسرسیوم مطابق قرارداد، تامین مالی یک طرح زیربنایی را عهده دار شده، آن را بسازد و در ازای مخارجی که تقبل کرده برای مدتی از پروژه ساخته شده بهره‌برداری کند و پس از سپری شدن مدت قرارداد، پروژه و حق استفاده از آن را بدون دریافت هزینه به دولت منتقل کند. شایان ذکر است که قراردادهای ساخت بهره برداری و واگذاری (BOT) و امثال آن (نظیر BOOT و BOO و…) معمولا می‌توانند از طریق ثبت شعبه سرمایه گذار خارجی در ایران یا تشکیل یک شرکت ایرانی (شرکت پروژه) تحقق یابد.
قرارداد سرمایه گذاری طبق مدل مشارکت انتفاعی (جوینت ونچر)
جوینت ونچر قراردادی است بین دو یا چند شخص که بطور مشترک تعهد به انجام عملی را بر عهده می‌گیرند. برای این منظور چنین اشخاصی باید مال، پول یا دانش و هنر خود را به طور مشترک به کار گیرند. با این توضیح که این اشخاص نمی‌توانند سهامدار شرکت سرمایه یا جزو شرکای شخص باشند. انعقاد چنین قراردادی، اشتراک منفعت، حق کنترل برابر و وکالت متقابل را برای انجام امور جوینت ونچر را به دنبال دارد. به عبارت دیگر، مفهوم مشارکت انتفاعی را می‌توان شرکت به مفهوم مدنی آن دانست که برای کسب انتفاع آتی محقق می‌شود. در این رابطه شکل خاص شرکت عقدی منظور نظر قرار می‌گیرد و نه سایر اشکال شرکت.
مشارکت انتفاعی به دو بخش قابل تقسیم است:
۱- مشارکت انتفاعی شرکتی
۲- مشارکت انتفاعی قراردادی
مشارکت انتفاعی شرکتی
فعالیت‌های تجاری و سرمایه گذاری شرکت‌های خارجی در ایران غالبا از طریق ایجاد شرکت جوینت ونچر به همراه شرکت‌های ایرانی صورت می‌گیرد. در این نوع از مشارکت انتفاعی، توافق بین طرفین منجر به تشکیل شرکتی می‌شود که واجد شخصیت حقوقی است و به آن شرکت مشترک (Joint venture) گفته می‌شود. این توضیح لازم است که مفهومی که معمولا از اصطلاح جوینت ونچر به ذهن متبادر می‌شود همین شرکت مشترک است حال آنکه این اصطلاح شکل دیگری را هم در بر می‌گیرد که نوع قراردادی جوینت ونچر است. شرکت‌های جوینت ونچر با توافق متقابل شرکت‌ها و پس از تحصیل مجوزهای لازم می‌توانند به صورت شرکت‌هایی کاملا مستقل به فعالیت پرداخته و مستقلا اقدام به انعقاد قرارداد کنند.
به موجب مقررات و قوانین حاضر، میزان آورده طرف خارجی در شرکت جوینت ونچر مشمول محدودیتی نیست و حتی تا میزان ۱۰۰ درصد نیز قابل حصول است.
مشارکت انتفاعی قراردادی
در این نوع از مشارکت انتفاعی نیز شرکایی به دور هم گرد می‌آیند و قراردادی را به امضا می‌رسانند که می‌توان آن را نوعی مشارکت (به مفهوم بانکی آن) دانست. انعقاد این قرارداد برای انجام کار یا فعالیتی تجاری است که شرکای قرارداد، خواهان مشارکت در منافع حاصل از آن هستند. با توجه به اینکه نوع فعالیت چندان مهم نیست که ماهیت قرارداد را تغییر دهد، بنابراین می‌توان هر نوع فعالیت تجاری را موضوع آن درنظر گرفت. تمام اعمالی که در مشارکت انتفاعی شرکتی باید از سوی شرکت مشترک انجام شود، در مشارکت انتفاعی قراردادی بین اشخاصی تقسیم می‌شود که هریک بطور جداگانه انجام آنها را برعهده می‌گیرند. مهم‌ترین این وظایف، انجام کارهایی است که قرارداد اصلی به خاطر انجام آنها منعقد می‌شود. در این رابطه، بسته به مهارت‌ها و توانایی‌های فنی- اقتصادی، هر یک از شرکای مشارکت انتفاعی انجام قسمتی از کارها را بر عهده می‌گیرند و هر یک مسوول هزینه‌هایی هستند که در حین انجام کارها و ناشی از آن پرداخت می‌شود.
قرارداد سرمایه گذاری در راه اندازی پروژه
در مدل قرارداد سرمایه گذاری در راه‌اندازی یک پروژه، فرد یا شرکت سرمایه گذار تمامی هزینه‌های مربوط به طرح ریزی، ساخت و راه‌اندازی پروژه را برعهده می‌گیرد و درقبال آن، تا مدت مشخصی که اصل سرمایه و سود آن به سرمایه‌گذار برگردد، از محصولات و یا تولیدات پروژه استفاده خواهد برد.
پس از اتمام مدت قرارداد، سرمایه گذار اجازه هیچ دخل و تصرفی در موضوع اصلی پروژه نداشته و باید آن را تمام و کمال به مالک پروژه تحویل دهد.
قرارداد سرمایه گذاری در مشارکت مدنی
مشارکت مدنی که به آن مشارکت انتفاعی نیز گفته می‌شود قراردادی است که بین دو یا چند نفر و یا شرکت نوشته شده و در آن هر کدام از طرفین موظف به انجام وظایفی خاص می‌باشند و به صورت مشترک از منافع پروژه بهره‌مند می‌شوند و هیچ یک به طور قطع مالک شرکت نمی‌باشد.
نمونه قرارداد مشارکت مدنی و راهنمای کامل آن را دریافت کنید تا تجربه ده‌ها قرارداد شکست خورده را تجربه نکنید!
قرارداد سرمایه گذاری در ساخت، بهره برداری و واگذاری
در این مدل سرمایه گذاری، سرمایه گذار متعهد می‌شود که با هزینه شخصی، مسئولیت ساخت و راه اندازی تمام یا بخشی از یک پروژه را بر عهده گرفته و در مقابل برای تامین هزینه‌های سرمایه گذاری خود، برای مدت زمانی مشخص، از آن پروژه بهره‌برداری نماید.
تفاوت این روش سرمایه گذاری با مدل اول در این است که در روش اول، فقط تا زمانی شرکت سرمایه گذار حق استفاده از منافع پروژه را دارد که اصل سرمایه و سود آن به او برگشته باشد.
قرارداد سرمایه گذاری در ساخت، تملک، بهره برداری و انتقال
تفاوت این قرارداد با قرارداد قبلی در تملک اموال مادی موجود در پروژه می‌باشد در این مدت سرمایه‌گذار می‌تواند تملک بر اموال را به شرکت دیگری انتقال دهد اما باز بعد از پایان بهره‌برداری توسط سرمایه‌گذار باید به دولت تحویل داده شود.
قرارداد سرمایه گذاری در ساخت، تملک و بهره برداری
در این نوع قرارداد، سرمایه‌گذار دیگر مجبور به تحویل پروژه به دولت نخواهد بود و مدت معینی برای تحویل به دولت تعیین نشده است. این روش بیشتر در کشورهایی انجام می‌گیرد که تجربه کافی در این قراردادها را داشته باشند و حساسیت کمتری نسبت به عقد قراردادها نشان می‌دهند.
سرمایه گذاری پورتفولیو چیست؟
یکی از شیوه‌های سرمایه گذاری به ویژه در بازارهای بین المللی، سرمایه گذاری پورتفولیو (سبد سهام) یا سرمایه‌گذاری غیرمستقیم سهامی است. سرمایه گذاری پورتفولیو (خرید اوراق بهادار) بر اساس قانون تشویق و حمایت از سرمایه گذاری خارجی، به انواع سهام شرکت، اوراق قرضه، جریان سرمایه بانکی، اوراق تجاری، و اسناد خزانه دولتی تقسیم می‌شود.
پورتفولیو یکی از انواع سرمایه گذاری خارجی در سهام می‌باشد که صرفا با هدف کسب سود و بدون ایجاد منافع بلندمدت و مدیریت ناشر اوراق بهادار صورت می‌پذیرد.
سرمایه‌گذاری پورتفولیو یک تصمیم حساس و حیاتی برای اشخاص حقیقی و حقوقی به شمار می‌رود و در دو دهه اخیر با جهانی شدن اقتصاد، جریانی از نوآوری‌های مالی، به کمک نهادهای مالی شتافته و برای پوشش ریسک و بهبود رقابت پذیری آنها در بازارهای مالی بسیار کارآمد است و سرمایه گذاران به طور گسترده از آن استفاده می‌کنند.
اگر در مورد سرمایه‌گذاری پورتفولیو نیاز به راهنمایی داشتید می‌توانید از مشاوره حقوقی تخصصی کارشناسان وینداد بهره‌مند شوید.
پر طرفدارترین قراردادهای سرمایه گذاری در ایران کدامند؟
قرارداد سرمایه گذاری در تولید
انعقاد قرارداد سرمایه‌گذاری در تولید به نوعی حکم پیروزی در جذب سرمایه‌گذاری را دارد. اصولاً وقتی طرفین قراردادی را امضا می‌کنند به این معنا است که همه‌‌شان به اصول و حرف‌هایی که در آن قرارداد نوشته شده است باور دارند. بنابراین اجرای هر یک از بندهای قرارداد حائز اهمیت بوده و عدم عملی نشدن حتی یکی از آنها می‌تواند به برهم خورد شراکت یا اخراج مسئول مرتبط منجر شود. با این تفاسیر نحوه عقد قرارداد سرمایه‌گذاری در تولید بسیار بااهمیت است. این قراردادها نکات حقوقی خاصی دارند که بهتر است قبل از هرگونه اقدامی از آنها مطلع باشید.
اگر هدف شما هم از عقد قرارداد سرمایه گذاری، راه اندازی کسب‌وکار در تولید و رسیدن به سود آن است همین الان قرارداهای سرمایه‌گذاری را دریافت کنید تا یک سرمایه گذاری حرفه‌ای را انجام دهید.
قرارداد سرمایه گذاری در بازار گردشگری
فرصت‌های سرمایه گذاری در بازار گردشگری (توریسم) از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده به طوری که برخی کشورها از آن به عنوان منبع اصلی درآمد کشور خود نام می‌برند.
گردشگری یک فعالیت اقتصادی وابسته به فرآیند سرمایه و اقتصاد بازار است و نقش سرمایه گذاری در بازار گردشگری یک نقش حیاتی، اصلی و بنیادی است؛ به همین دلیل توسعه گردشگری وابستگی کامل به سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی در هر کشور دارد و بدون این سرمایه‌گذاری‌ها، حتی شکل‌گیری جریان گردشگری با تاثیرگذاری اقتصادی غیر ممکن است.
از آنجایی که انواع خدمات و تسهیلات در صنعت گردشگری مشارکت دارند ورود و گردش سرمایه در این حوزه همیشه در جریان است. خدمات و تسهیلاتی مانند هتل‌ها و تسهیلات اسکان و پذیرایی، رستوران‌ها و خدمات تغذیه، استراحتگاه‌ها، پارک‌ها، خدمات اطلاع‌رسانی، تورهای داخلی و سفرهای کوتاه تفریحی، جاذبه‌های فرهنگی، مغازه‌ها، تسهیلات تفریحی و ورزشی.
اگر در زمینه گردشگری و توریسم فعال می‌باشید و یا علاقمند به سرمایه گذاری در بازار گردشگری هستید می‌توانید برای شروع و ادامه سرمایه‌گذاری‌تان از در این حوزه اقدام به ثبت تنظیم قراردادهای موردنیاز خود کنید.
قرارداد سرمایه گذاری در فروشگاه‌های زنجیره‌ای
تاسیس فروشگاه‌های زنجیره‌ای یکی از انواع سرمایه‌گذاری‌ها می‌باشد که فرصت خوبی برای سرمایه‌گذاری افراد و واحدهای صنفی است که می‌خواهند فروشگاه‌های زنجیره‌ای را برای خود ایجاد کنند و صنوف مختلف می‌توانند در این موضوع مشارکت داشته باشند و به انجام رسیدن چنین رسالتی زمینه‌های اشتغال بسیاری را فراهم می‌کند. در این راستا چهار رویکرد تشویق سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، اصلاح و دانش‌بنیان کردن شبکه‌های توزیع، حمایت از تولید داخلی و توسعه صادرات و بهبود فضای کسب‌وکار باید مدنظر قرار گیرد.
سرمایه‌گذاری در زمینه تأسیس فروشگاه‌های زنجیره‌ای با توجه به احساس نیازی که در سطح جامعه وجود دارد و رشد روزافزون تمایل افراد و خانواده‌ها به خرید و تأمین مایحتاج خود از این فروشگاه‌ها از توجیه اقتصادی برخوردار است. ظاهراً علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری در زمینه تأسیس فروشگاه‌های زنجیره‌ای هم راه کوتاه و آسانی را پیش‌رو دارند و می‌توانند به آسانی مجوزهای لازم را دریافت کنند.
اگر به فکر رونق کسب‌وکار خود و شروع به کار در زمینه سرمایه‌گذاری در تاسیس فروشگاه‌های زنجیره‌ای هستید نمونه قراردادهای مورد نیاز خود را از بانک قراردادهای وینداد دریافت کنید.
قرارداد سرمایه‌گذاری در کارخانه
می‌توان گفت که شراکت و سرمایه‌گذاری در کارخانه یکی از امن‌ترین و پرطرفدارترین سرمایه‌گذاری‌هاست که به طور معمول انجام می‌گیرد. اما در این نوع سرمایه‌گذاری هم مثل دیگر انواع شراکت‌ها باید قراردادی بین دو طرف بسته شود. تمام شرکا یا به قولی سهام‌داران بسته به نوع قراردادی که دارند در سود و زیان کار شریک هستند. بنابراین قبل از اقدام برای هرگونه سرمایه‌گذاری در کارخانه باید از نوع شراکت و تمام جزئیات قرارداد اطلاع داشته باشید تا از وقوع سوتفاهمات احتمالی جلوگیری شود. سرمایه گذاری در این راه شکل‌های مختلفی دارد که مهم‌ترین آنها عبارتند از مشارکت عمومی و مشارکت محدود. به همین دلیل پیشنهاد می‌کنیم که برای بستن قرارداد حتماً از یک مشاور حقوقی کمک بخواهید تا مسائل حقوقی‌ای که در این مشارکت‌ها اهمیت دارند را برایتان توضیح دهد و برای انعقاد قرارداد به تنهایی اقدام نکنید.
اگر به فکر سرمایه‌گذاری در کارخانه هستید نمونه قراردادهای مرتبط با سرمایه‌گذاری را از بانک قراردادهای وینداد دریافت نمایید.
قرارداد سرمایه گذاری در کشاورزی
سرمایه‌گذاری در بخش‌های تولیدی همیشه از سودآورترین کارها در حوزه اقتصاد بوده و هست و در این میان صنعت کشاورزی جایگاه ویژه‌ای دارد؛ توسعه کشاورزی از اهمیّت بالایی برخوردار است، به صورتی که امنیّت غذایی را در جامعه داخلی تأمین می‌کند، صادرات را توسعه می‌بخشد، باعث کارآفرینی و درآمدزایی در جوامع روستایی می‌شود، موجب حفظ منابع طبیعی و محیط زیست می‌شود و همچنین در از بین بردن فقر و کم‌رنگ کردن اختلاف طبقاتی نقش مهمّی ایفا می‌کند.
قرارداد سرمایه گذاری کشاورزی را می‌توان یکی از انواع قراردادهای سرمایه‌گذاری نامید که برای یک مدت معین بین یک کشاورز و یک شرکت بصورت شفاهی یا کتبی پیش از آغاز فرآیند تولید منعقد می‌گردد. در این قرارداد پشتیبان (سرمایه‌گذار) و کشاورز در قالب شروطی در زمینه تامین نهاده‌های تولید (نظیر کود، سم، بذر و … ) ، مشاوره، تولید، بازاریابی و فروش محصول و … نسبت به تولید محصولات کشاورزی اقدام می‌کنند.
با ثبت تنظیم قراردادهای سرمایه‌گذاری می‌توانید مشارکت حرفه‌ای و بی‌دردسر را در زمینه کشاورزی انجام دهید.
نحوه تنظیم قرارداد سرمایه گذاری چگونه است؟
مطابق تمامی قراردادهای معتبر و صحیح دیگر، متن قرارداد سرمایه گذاری نیز باید شامل ارکان عمومی قراردادها باشد. این ارکان عمومی مواردی مانند تعیین طرفین قرارداد، موضوع قرارداد، مدت قرارداد و مبلغ قرارداد را در برمی‌گیرد.
از مهم‌ترین و حرفه‌ای‌ترین اقداماتی که باید قبل از شروع سرمایه‌گذاری انجام دهید این است که قراردادی اصولی و منطبق با تمام شرایط طرفین میان خود منعقد کنید. همین الان درخواست تنظیم قرارداد سرمایه گذاری خود را ثبت کنید تا یک سرمایه گذاری بی‌دردسر و بی‌دغدغه داشته باشی.
موضوع قرارداد سرمایه گذاری
موضوع در قراردادهای سرمایه گذاری همان سرمایه است. منظور از سرمایه، میزان آورده نقدی و غیر نقدی هر از طرفین قرارداد می‌باشد که باید دقیقا در قرارداد مقدار، نحوه پرداخت و جزییات آن درج گردد.
مدت قرارداد
تعیین مدت در قرارداد سرمایه گذاری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. زیرا تاریخ شروع سرمایه‌گذاری و شرایط آن را مقرر می‌دارد. به‌طور مثال: از تاریخ انعقاد این قرارداد شرکت، فعالیت خود را آغاز می‌کند.
نحوه تقسیم سود
در یک قرارداد سرمایه گذاری لازم است نحوه تقسیم سود، زمان تقسیم سود و روش پرداخت آن حتما پیش‌بینی شود. به هنوان مثال:
“در پایان … ماه هر سال، سود حاصل از سرمایه‌گذاری‌های شرکت در طول همان سال، محاسبه و به نسبت سهم الشرکه شرکا به آنها پرداخت می‌شود و یا به حساب شخصی معرفی شده از سوی هر یک از شرکاء واریز خواهد شد.”
ممکن است در مواردی طبق تصمیم اکثریت شرکا یا شرکایی که بیش از نصف سرمایه را در اختیار دارند یا پیش‌بینی قرارداد سرمایه گذاری، شرکاء تصمیم بگیرند که سود تقسیم نشود و انباشته شود تا در فواصل گوناگون طبق تصمیم شرکا بین آنها تقسیم شود.
نحوه ورود و خروج شرکا ازسرمایه گذاری
مطابق قانون مدنی، در صورت فوت احدی از شرکاء، وراث او به عنوان نماینده قانونی وی، جانشین او در شرکت می‌شوند. در موارد ورود شخص جدید به شرکت، شرکا می‌توانند در خصوص نحوه حضور او در قرارداد سرمایه گذاری پیش‌بینی نمایند.
برای تسویه با شریکی که قصد خروج دارد باید آورده او به شرکت و سود احتمالی متعلق به او که هنوز پرداخت نشده است، پرداخت شود.
از دیگر مواردی که باید حین تنظیم قرارداد سرمایه گذاری به آن توجه کرد می‌توان موارد زیر را نام برد:
-تاریخ و محل انعقاد قرارداد
-نحوه مدیریت شرکت
-شرایط و توافقات شرکا
-تعداد نسخ تهیه شده از قرارداد.
در تمام انواع قراردادهای سرمایه گذاری که اشاره شد، مشخصات طرفین ، موضوع قرارداد ، میزان و نوع تعهدات ، سود ، تارخ شروع و پایان قرارداد الزاما باید در قرارداد ذکر و مورد توافق قرار گیرد و مدیریت نیز مشخص گردد و طرفین با شفافیت در طرح خواسته‌های خود بتوانند به اهداف خود دست پیدا کنند.
