مسعود فراستی فیلم «جوکر» به کارگردانی تاد فیلیپس را بهترین جوکر سینما نامید.
در حالی که «جوکر» تاد فلیپس با ادامه رکوردشکنی در کشورهای مختلف در حال نمایش است مسعود فراستی این فیلم را بهترین جوکر تاریخ سینما دانست و نوشت: «جوکر» را هم دیدم. بهنظرم بهترین جوکر سینماست تا امروز. و بازی «واکین فونیکس» از همه جوکرها جلوتر است؛ مستقل از اینکه لحظاتی گیج میزند که مشکل فیلمساز است نه بازیگر.جوکر اما فیلم بدی نیست. شخصیت جوکر تحت تاثیر نورمن بیتس «سایکو» و تراویس «تاکسی درایور» است و اشکال عمده اش نیز در همین ادای تراویس درآوردن؛ نورمن بیتس بماند که دست نیافتنی است.فیلمساز سعی میکند اما نمیتواند پیچیدگی شخصیت روان رنجور را بسازد. و فیلمش هم ضد اجتماعی نیست و ضد سرمایه داری. (اینجا کژتابی داره، مشخص نیست منظور این بوده که نه ضد اخلاقی/اجتماعیست و نه ضد سرمایه داری یا تنها ضد اجتماعی نیست ولی ضد سرمایه داری چرا!
اما براساس چیزی ک درک میشه اینه که بنظر فراستی، فیلم نه ضد اجتماعیست و نه ضد سرمایه داری)
در دو یا سه سکانس مختلف در فیلم Joker ، شخصیت آرتور خود را کاملا غیرسیاسی و بدون اهداف سیاسی معرفی میکند. دغدغه اصلی او، جامعهایست که همچون سطح شهر پر از کثافت است
نظر دیگر منتقدان:
اوون گیلبرمن، ورایتی
در این اثر تاد فیلیپس که میتوان گفت از فیلم Taxi Driver برگرفته شده است، واکین فینیکس در نقش یک آدم عجیب و غریب روانی که تبدیل به دلقک قاتل یعنی جوکر میشود، خارق العاده است. این یک فیلم کمیک بوکی نادر است که اتفاقاتی که در دنیای واقعی رخ میدهد را بازگو میکند. با اینکه ما از رفتارهای جوکر در این فیلم تعجب کرده و دچار هراس میشویم، شکی نیست که نوعی احساس همدردی هم با او کرده یا حداقل او را درک میکنیم. خیلیها پرسیدهاند و دلیل خوبی هم داشتهاند: آیا به یک فیلم دیگر درباره جوکر نیاز داریم؟ ولی چیزی که ما به شدت نیاز داریم، فیلمهای کامیکی بوکی است که وقار و حالتی واقعی داشته باشند، در دنیای واقعی بگذرند. پس چیزی دراماتیکتر از این سوال که فیلم قرار است یک و خردهای میلیارد دلار در کل دنیا فروش کند، مورد نیاز است. فیلیپس موفق شده زیرکانه داستان گذشته جوکر را طوری روایت کند که بینظیر است… یواکین فینکس نقش یک آدم دور از اجتماع با ذهن دچار اختلال را بازی میکند، با این حال چنان بازی خود را کنترل کرده که مسحور کننده است.
تری وایت، امپایر آنلاین
با اینکه فیلیپس گفته بود از کمیک The Killing Joke عناصری در ساخت فیلم جوکر برگرفته شده است، این فیلم از کمیکها پیروی نمیکند که یک حرکت جسورانه برای دنیای سینمایی است که طرفداران دوآتشه دارد، اما همین امر هم بزرگترین نقطه قوت فیلم است. نه تنها این فیلم و شخصیت آن کاملا جدا از دنیای سینمایی دی سی قرار دارند، بلکه توانسته خود را از فیلمهای کمیکی (حتی The Dark Knight) هم متمایز کند. در اینجا شاهد شخصیت و فیلمی هستیم که آزاد هستند تا هر چیزی که دلشان میخواهند باشند.
با ساخت یک فیلم جسور، ویرانگر و بسیار زیبا، تاد فیلیپس و واکین فینیکس نه تنها یکی از شاخصترین شخصیتهای منفی سینما را بازتفسیر کردهاند، بلکه تقسیر جدیدی از یک فیلم مبتنی بر کمیک ارائه کردهاند. این یک تحقیق اندوهگین، پرآشوب و سرشار از خشم پنهان درباره فردیست که دیده نمیشود، حتی برای جهان اطرافش وجود خارجی ندارد. اما همدلی یا ترحم شما تضمین شده نیست و وقتی آرتور عصبیتر میشود، این ترحم از بین میرود. نباید فراموش کنیم این داستانی درباره این است که یک ضد قهرمان چگونه ساخته میشود.
دیوید الریش، ایندیوایر
"جوکر" تاد فیلیپس بی شک جسورانهترین بازخلق سینمای ابرقهرمانی از زمان "شوالیه سیاه" است. یک داستان اصیل که قطعا به عنوان یکی از ضدهنجارترین فیلمهای عظیم استودیویی قرن ۲۱ در یاد میماند… همچنین داستانش بیش از حد مدیون "راننده تاکسی" و "سلطان کمدی" است و مارتین اسکورسیزی حقش بوده نامش یکی از تهیه کنندگان فیلم باشد.
جیم وجوادا، آیجیان
با داشتن یک نقش آفرینی جذاب، کامل و شایسته دریافت اسکار توسط واکین فینیکس، فیلم جوکر 2019 میتواند یک مطالعه شخصیتی بدون محدودیتهای کمیکهای دی سی محسوب شود؛ اینکه این فیلم در دنیای بتمن رخ میدهد هم صرفا نکته مثبتی برای طرفداران بتمن است. شما هم احتمالا پس از تماشای فیلم جوکر احساسی شبیه به من خواهید داشت: آشفته و آماده برای بحث کردن در مورد فیلم تا سالهای آینده. جوکر تنها یک فیلم کمیک بوکی عالی نیست، بلکه یک فیلم خارقالعاده است که طرفدارن کمیک بوکی و غیر کمیک بوکی خود را به صورت یکسان تحت تاثیر قرار میدهد.
گاتام در این فیلم محلی سرشار از یأس تیره و تار، نابرابری بینهایت و هرج و مرج رو به فساد است و بر لبه سقوط تلو تلو میخورد. این تصویر واقعگرایانه باعث میشود مکانی که معمولا خیالی تلقی میشود، آشنا به نظر برسد… "جوکر" نوعی فیلم تاریخی است اما به شکل غیر قابل انکاری درباره زمانه ناآرام و به شدت خشونت آمیز خود ما است.
جنا بوش، ویتال تریلر
یواکین فینکس کاملا خودش را به شخصیت آرتور فلک تبدیل کرده است. وضعیت فیزیکی شخصیت به تنهایی نشان میدهد او چه وضعیتی دارد، حتی وقتی دیالوگ نمیگوید… وقتی میخواهد "عادی" باشد، ناجور و از ریخت افتاده میشود (بخصوص دستانش و موقعیت سرش). در ادامه وقتی به خود واقعیاش تبدیل میشود، حرکاتش هم قدرت میگیرد.
استیو وینتراب، کلایدر
اگر به تماشای "جوکر" میروید و انتظار چندتا ابرقهرمان با لباسهای ویژه دارید که لابلای صحنههای اکشن مزه میریزند، باید تنظیمات خود را تغییر دهید. چون تاد فیلیپس یک تحقیق شخصی و مستقل از یک شخصیت ساخته که به شدت تحت تأثیر دوران دیگری از سینماست. از همان تیتراژ اول تا نمای پایانی فیلم، او فیلم رنگارنگ کامیک بوکی را به خیابانهای کثیف و زشت دهه ۱۹۷۰ برده و نتیجه بینظیری به دست آمده است.
ژان بروکس، گاردین
فیلم جوکر یک داستان مربوط به ریشههای این شخصیت را بازگو میکند که غوغایی در جشنواره فیلم ونیز به پا کرد. این فیلم تاد فیلیپس به زمانهای اولیه جوکر و وقتی که یک کمدین استندآپ بود برمیگردد و به طرز جسورانهای بینندگان را دعوت به همدردی با این هیولا میکند. فیلم جوکر اثری شجاع و انفجاری است. داستان این فیلم به اندازه شخصی که در مرکز آن قرار دارد پیچیده بوده و پر از ایدهها و در حال حرکت به سمت آشوب است.
جوردن فارلی، توتال فیلم
میتوان به راحتی درباره اینکه جوکر نیازی به یک فیلم مستقل برای بازگو کردن ریشههای خود نداشت بحث کرد، اما بعد از دو ساعت نشستن در حضور دلقک واکین فینیکس، قطعا یک لبخند روی چهره شما مینشاند. این فیلم با رفتن به نقاط عمیقتر، تاریکتر و آشفتهتر از سایر فیلمهای کمیکی، نه تنها یک مطالعه شخصیتی جذاب است، بلکه یک فیلم ابر قهرمانی، یا شاید هم «ابر آدم بدی» است که نمونهاش پیدا نمیشود.
با بازی شایسته نامزدی اسکار واکین فینیکس، جوکر یک فیلم پر آب و تاب است که ثابت میکند برای مبهوت کردن بینندگان، نیازی به چیزهای ابرقهرمانی نیست.
مایکل روگیو، گیم اسپات
بدون شک فیلم جوکر توانسته است بدون بتمن هم موفق شود زیرا توانسته این نقش منفی را تبدیل به یک ضدقهرمان تودهگرا بکند که در حال حاضر میخواهیم باشد. جوکر با اینکه از مواردی الهام گرفته، اما توانسته جایی را برای خود در میان فیلمهای کمیک بوکی کنونی به دست آورد. این فیلم چیزی را ارائه میدهد که با وجود اینکه تاریخچهای 80 ساله دارد، به طرز عجیبی تازه و جذاب به نظر میرسد و بدون شک درست مانند فیلمهای بزرگ، مدتها پس از اینکه آن را تماشا کردید با شما خواهد ماند.
تیم گریرسون، اسکرین دیلی
داستانی در مورد ریشههای یک شخصیت منفی کمیک بوکی نمادین ساخته میشود که بزرگترین صحنه را برای استعداد تمام و کمال واکین فینیکس فراهم میکند. تاد فیلیپس در فیلمی کاملا متفاوت نسبت به سایر آثارش همچون The Hangover، دو هدف متناقض را به صورت همزمان به دست میآورد: او یک فیلم بلاک باستر برای طرفداران ارائه میکند و مواردی که درباره این شخصیت جذاب بود را نشان میدهد، در حالی که به صورت همزمان نقدی جدی به هیچ گرایی سادیستیک که مدت زیادی شیوه عملکرد جوکر بود، وارد میکند. در طی این فرآیند، فیلم جوکر داستان دشمن بتمن را واسازی کرده و به آن جلا میبخشد. بازی فینیکس به شکلی است که در هرلحظه منتظر حضور یک هیولا خواهید بود و همیشه منتظر این اتفاق خواهید بود. این بازیگر توانسته شخصیت آرتور قبل از اینکه به جوکر تبدیل شود را به خوبی بازی کند و بهراحتی شخصیت جوکر را بهعنوان یک قهرمان ترسناک نشان داده است. بر اساس گفتههای گریسون جوکر با رویکردی کاملا انسانی توانسته این شخصیت را بازی کند و به همین دلیل اتفاقاتی که برای او رخ میدهد بسیار تراژیدی هستند.
دیوید رونی، هالیوود ریپورتر
این فیلم فینیکس است. او چنان ایفای نقش میکند که با دیوانگی او هم احساس همدردی میکنید و هم از آن میترسید. البته قصد چشم پوشی از دید خلاق کارگردان و نویسندگان و تیم سازنده آن را نداریم، اما فینیکس دلیل اصلی این است که فیلم جوکر 2019 چنین عنوان خاصی در صنعت فیلمهای کمیک بوکی هالیوود است.
دیوید ارلیچ، ایندی وایر
زمانی که عبارت The End در انتهای فیلم به نمایش درمیآید، فیلم جوکر نه یک فیلم انقلابی است و نه یک فیلم عادی دیگر بلکه هر دوی آنها محسوب میشود. این فیلم به اندازهای خوب است که خطرناک باشد و به اندازهای بد است که نیاز به بهتر شدن باشد. چه خوب و چه بد، این همان فیلمی است که جوکر از خود میخواهد.
استفانی زاکارک، تایم
در فیلم جوکر، فینیکس به قدری در ایفای نقش خود تلاش میکند که میتوانید درماندگی او را در رگهای پف کردهاش مشاهده کنید. فینیکس باعث میشود احساس کنید باید برای کمک به او یک حساب خیریه GoFundMe باز کنید تا دیگر این قدر در کارش خود را تحت فشار قرار ندهد. البته ایفای نقش بد او را نمیتوان کاملا تقصیر فینیکس دانست (او اغلب یک بازیگر بسیار عالی است، اما نه در اینجا).
برخی از این مشکلات هم مربوط به تاد فیلیپس است. فیلیپس میخواهد ما فکر کنیم که او یک فیلم درباره پوچی فرهنگ ما ساخته است، اما درواقع او نمونه نمونه واقعی آن را به ما نشان میدهد.
مارک هاجس، سایت Forbes
فیلم جوکر یکی از بهترین فیلمهای سال ۲۰۱۹ است. او هم بازی «واکین فینیکس» را بدون ترس و شگفتانگیز بیان کرده است و گفته که او جوکر را بسیار احساسی بازی میکند و به خوبی وارد کالبد این شخصیت شده است. در حقیقت هر کسی با دیدن این فیلم مجذوب بازی فینیکس میشود. چرا که خیلیها فکر میکردند که این اتفاق نمیافتد. این منتقد سایت Forbes میگوید که فینیکس با بازی در نقش جوکر مسیر خود برای کسب جایزه اسکار هموار کرده است و از الان بیشترین شانس را برای کسب این جایزه دارد. جوکر در این فیلم به خوبی در قالب یک انسان شیطانی به نمایش در میآید و نشان میدهد که چگونه یک انسان میتواند اینقدر پلید شود.
ریچارد لاوسون، سایت Vanityfair
فیلم در جهتهای مختلف مخاطب را هیجانزده میکند. او در بخشی از نقد فیلم از مخاطب میپرسد که آیا فیلم جوکر یک جشن یا یک وحشت است؟ یا شاید هیچ تفاوتی میان اینکه او قاتل بالفطره نبوده و یکی از هزاران مرد معمولی در آمریکا است وجود ندارد. این منتقد سینما نمیتواند به سوال خود پاسخ دهد. حداقل با یکبار دیدن فیلم متوجه این موضوع نشده است. او از مخاطبهای فیلم خواسته که به این جواب پاسخ دهند.
پیت هموند، سایت Deadline Hollywood
در زمانی که خندیدن در فیلمهای دیسی دیگر مهم نیست، فینیکس در تاریکی میکشد. آیا او میتواند به دومین جوکری تبدیل شود که اسکار برده است؟
دوریان پارکس، از سایت Geeks of Color
تاد فیلیپس فلسفه ساخت فیلم از روی کتابهای کمیک را تغییر داد و خیلی دوست دارد که این فیلم را دوباره ببیند.
امتیازات فیلم جوکر 2019 چشمگیر هستند و این فیلم توانسته نظر اکثر سایتها و منتقدین را به خوب جلب کند. این فیلم در حال حاضر امتیاز متوسط 75 را از 18 نقد در سایت متاکریتیک و امتیاز 87% را از 30 نقد در سایت راتن تومیتو دارد.