مطلب ارسالی کاربران
فیلم هایی که به دیدنشان می ارزند(2)
دنی بویل را شاید با میلیونر زاغه نشینش بشناسید. اما باور کنید یا نه، میلیونر زاغه نشین (Slumdog Millionaire) اش را ندیده ام؛ یعنی درست و حسابی ندیده ام. دورانی که می گشتم به دنبال فیلم هایی که راز آلودگی را به طرزی چیره دستانه به چشم ما عرضه می کنند ، بعد از آن که کفگیرم به ته دیگ خورد! کاملا اتفاقی این فیلم را پیدا کردم. کارگردانی که دیدگاهی از او نداشتم. اما بازیگرانش برایم جلب توجه می کردند. از نظر من ، مک آووی از جمله بازیگرانی است که به واقع به حق خود در سینما نرسیده است ( هم از نظر جوایز ، هم از نظر نقش هایی که به او محول می کنند و هم اقبالی که به فیلم هایش نشان داده می شود.) یک بازیگر مستعد که خود را به راستی وقف نقش می کند. شاید اولین بار او را در Victor Frankenstein 2015 دیدم و پسندیدم!
از بحث دور نیفتیم . دنی بویل یک فیلمی دارد تحت عنوان Trance محصول 2013 . شاید بعد از 8 سال غرق در فیلم بودن، انتظار داشتم بتوانم انتهای یک اثر نه چندان موفق را پیش بینی کنم. خب، این انتظار تا پایان فیلم ادامه پیدا کرد، و من شرط را به خودم باختم! مک آووی به طرز شگفت انگیزی ، شگفت زده است از دنیای پیرامونش. و بازی کردن نقش یک فرد گنگ نسبت به آن چه برایش اتفاق افتاده و خواهد افتاد را به بهترین شکل ارائه می کند. راستش را بخواهید ، پایان فیلم برایم علاوه بر غافلگیر کنندگی ، کمی دلزدگی به همراه داشت؛ چون به واقع درگیر اتفاقات فیلم شده بودم و شاید بیشتر توقع یک پایان Guy Ritchie طور را داشتم. اما نباید ، هیچگاه نباید یک سینماگر را به خاطر پایبند بودن به قواعد دنیای ذهن خودش سرزنش کرد.
جریان از یک دزدی شروع می شود. یک دزدی ظاهرا موفق برای دزد ها ؛ اما یک پرسش ساده اما کلیدی ، گره ای در داستان ایجاد می کند که ناگهان به گردابی تبدیل می شود و داستان را در خود می بلعد!!! ظاهرا باید با این شکل روایت هم کنار بیایم!!!!
توصیه: درگیر صحنه های فیلم نشوید ؛ روابط را دریابید تا حدی که رشته ی داستان از دستتان خارج نشود اما، خود را با تصاویر محرّک فیلم سرگرم نکنید. نه این فیلم، نه هیچ فیلم دیگری که معرفی می کنم، لطفا!!!!!!
