طرفداری- داستان دخالت سیاست در عالم ورزش رفته رفته وارد فاز جدیدی می‌شود. از در دست داشتن پرچم ترکیه و عراق در ورزشگاه‌های ایران تا بازی خطرناک با جان بازیکنان تیم ملی! مورد آخر را اگر فیفا به آن ورود نمی‌کرد، فدراسیون فوتبال باید پاسخگو می‌بود.
تیم ملی ایران پس از دو پیروزی و یک شکست در مرحله مقدماتی جام جهانی 2022 قطر در بازی چهارم باید به مصاف تیم ملی عراق برود. چند وقتی است که عراق شدیداً درگیر کشمکش‌های میان دولت و مردم است و دامنه این اعتراضات تقریباً کل شهرهای این کشور را گرفته است. عراقی‌ها کنسولگری ایران را نیز به آتش کشیده‌اند و به نظر نمی‌رسید در حال حاضر اصلاً زمینه مساعدی برای حضور هیچ‌یک از تیم‌های ورزشی ایران در این کشور وجود داشته باشد.
اما نکته شک‌برانگیز در این میان سکوت فدراسیون فوتبال در قبال امنیت کاروان تیم ملی ایران است. ایرانی‌ها هیچ درخواستی برای بازی در کشوری بی‌طرف و امن ارائه نکردند تا اینکه امروز خود فیفا اعلام کرد که دیدار ایران و عراق در کشور ثالث برگزار خواهد شد.
این بی‌تفاوتی مسئولان ایرانی از چند جهت مشکوک به نظر می‌رسد و چند نقطه ابهام در این میان وجود دارد.
سیاست دوگانه ایران برای اعتراضات هنگ کنگ و عراق
نخست اینکه وقتی مردم هنگ کنگ در خیابان‌های این کشور تظاهراتی را علیه سیاست‌های دولت چین برگزار کردند فدراسیون فوتبال ایران تلاش کرد تا بازی با این تیم را در کشوری دیگر برگزار کند. حال آنکه دامنه این اعتراضات به مراتب وسعت کمتری از درگیری‌های عراق داشت، اما فدراسیون فوتبال ایران نامه‌ای به فیفا فرستاد با این مضمون که اگر شرایط این کشور ناامن است بازی در کشور ثالث برگزار شود یا اینکه امنیت تضمین شده‌ای را برای حضور در این کشور دریافت کند. فیفا نیز به ایران تضمین امنیت داد.
اتخاذ موضعی خنثی در رابطه با به آتش کشیده شدن کنسولگری ایران در عراق
سال‌هاست تیم‌های ایرانی حاضر در لیگ قهرمانان آسیا مسابقات خود با تیم‌های عربستانی را در کشوری ثالث برگزار می‌کنند. اما دلیل آن از کجا نشأت گرفت؟ حمله به سفارت عربستان در ایران در محکومیت اعدام شیخ نمیر! هنوز بعد از چندین سال باشگاه‌های ایرانی باید با خرج هزینه‌های گزاف بازی خانگی خود با تیم‌های عربستانی را در کشورهای دیگری برگزار کنند و حتی مذاکرات متعدد با AFC نیز درباره لغو این مورد بی‌نتیجه مانده است.
اما جالب است بدانید در جریان اعتراضات عراقی‌ها، کنسولگری ایران در کربلا به آتش کشیده شد. یعنی برای عدم مواجهه با خطرات احتمالی بازی در این کشور راه دیگری نیز پیش پای مسئولان ایرانی وجود داشت و آن‌ها می‌توانستند مانند عربستان با استناد به همین حمله به کنسولگری، بازی را به کشوری ثالث بکشانند. اما هیچ موضعی در رابطه با این حمله از سوی مسئولان ایرانی اتخاذ نشد.
اما در کمال تعجب فدراسیون فوتبال در کمتر از 10 روز مانده به بازی با عراق و در حالیکه اعتراضات این هر روز شدت و ابعاد بیشتری به خود می‌گیرد هیچ درخواستی را برای برگزاری بازی در کشور ثالث مطرح نکرد. حال آنکه یقیناً با مواردی که در این اعتراضات مشاهده شد، حتی می‌توان خطر جانی را برای بازیکنان و کادرفنی تیم ملی ایران متصور شد.
در اقدامی تعجب‌برانگیز دیگر محمدرضا ساکت 4 روز پیش به عراق رفت تا شرایط میزبانی شهر بصره را بسنجد. اما نه تنها هیچ گزارشی از دستاورد این سفر اعلام نشد بلکه باسل کورکیس، مدیر تیم ملی فوتبال عراق در مصاحبه با نشریه الصباح گفت:
ساکت سرپرست تیم ملی ایران و هیات همراهش بعد از دیدن وضعیت ورزشگاه بصره و هتل اقامتگاه تیم ملی ایران برای برگزاری این بازی در بصره موافقت کردند. در پایان این جلسات توافق شد تا بازی‌های رفت و برگشت در مکان و موعد قبلی برگزار شود.
البته فدراسیون فوتبال این موافقت را تکذیب کرد و باید منتظر ارائه اسناد و عکس‌های این ملاقات از سوی طرف‌های عراقی بود.
چندی پیش دریل موری، مدیر ورزشی تیم هیوستون راکتس (یکی از تیم‌های حاضر در لیگ NBA) با انتشار توئیتی از معترضان هنگ کنگی حمایت کرد. این توئیت که حتی چند ساعت بعد پاک شد موجی از خشم را در میان دولتی‌های چینی برانگیخت. آدام سیلور، کمیسیونر لیگ NBA بلافاصله بازی‌های پیش‌فصل لیگ NBA در کشور چین را به حالت تعلیق درآورد و از تیم‌های این کشور خواست تا به کشور آمریکا بازگردند. این مسئله موجب شد هیوستون راکتس و لیگ NBA که از کشور چین منتفع می‌شدند ضرر و زیان مالی بسیاری داشته باشند اما اقدام سیلور ستودنی بود چراکه اولویت بر حفظ امنیت بازیکنان است.
اما به راستی چرا باید فدراسیون فوتبال در رابطه با جان بازیکنان خود تا این اندازه منفعل باشد. تنها دیدن چند ویدئو از درگیری‌ها کافی است تا متوجه شویم که فاجعه امنیتی عراق تا چه میزان عمیق است. سیاست یک بام و دو هوای ایران در رابطه با اعتراضات هنگ کنگ و عراق چه معنایی دارد؟ اولویت فدراسیون فوتبال ایران نیز باید حفظ امنیت بازیکنان تیم ملی باشد و ساده‌ترین کاری که می‌توانست برای این منظور انجام گیرد درخواست از فیفا برای بازی در کشور ثالث بود. حال باید از فیفا متشکر بود که این قصور مسئولان فدراسیون ایران را جبران کرد!
