طرفداری- هر دو تیم در میان ترس و نگرانی های خود پا به میدان گذاشتند. رم با وجود شروعی نسبتا خوب، با بحران مصدومیت رو به رو بود. در سوی دیگر میلان با وجود اینکه سرمربی جدید آن ها تنها یک بازی به عنوان سرمربی روی نیمکت روسونری نشسته بود تحت فشار شدید هواداران قرار داشت. رم در سه بازی گذشته خود در سری آ بی شکست بود و آخرین شکست آن ها مربوط به باخت 2-0 در هفته پنجم به آتالانتا می شد. در مقابل، میلان در 8 بازی اخیر خود متحمل 4 شکست شده بود. این فرم بسیار بد آن ها باعث برکناری مارکو جامپائولو در اوایل ماه اکتبر شده بود. میلان در صورتی که نیازی مبرمی به پیروزی برای فرار از این بحران داشت، باری دیگر با شکست مواجه شد.
ترکیب ها
مصدومیت هافبک دفاعی های نظیر لورنتزو پلگرینی، آمادو دیاوارا و برایان کریستانته باعث شده بود تا مدافع وسط آن‌ها جیانلوکا مانچینی یک خط جلوتر آمده و در پست هافبک دفاعی ایفای نقش کند. علاوه بر این، فونسکا چهار تغییر دیگر در ترکیب تیم خود نسبت به بازی با سمپدوریا اعمال کرده بود: ادین ژکو جایگاه خود را از نیکولا کالینیچ بازپس گرفت و همچینین خاویر پاستوره، فدریکو فازیو و دیگو پروتی از ابتدا بازی را آغاز کردند. این تغییرات موجب تغییر شکل ترکیب رم شده بود و آن ها با چینش 3-3-4 بازی را آغاز کردند.
با نگاه به تیم میلان به راحتی میتوان فهمید که چرا برخی از طرفداران میلان از سرمربی جدید خود ناراضی هستند. کریستوف پیانتک مهاجم حیرت انگیز فصل گذشته به همراه آنته ربیچ کار خود را از روی نیمکت آغاز کردند. پیولی دقیقا همان ترکیبی را که در بازی 2-2 با لچه به میدان فرستاده بود با همان چینش 3-3-4 به بازی با رم فرستاد.
پرسینگ ناکار آمد میلان
بازیکنان میلان برای تحت فشار قرار دادن حریف از خود تلاش نسبتا خوبی به نمایش گذاشتند. با وجود فشار سه جانبه مهاجمان میلان به مدافعان پا به توپ رم، بازیکنان میلان نتوانستد مانع از فرار بازیکنان رم از زیر فشار شوند.
رم از مانچینی در فضای بین مدافعان رم یعنی اسمالینگ و فازیو استفاده کرد تا بتواند به مدافعان وسط خود در برخورد با فشار حریف کمک کند. با اضافه شدن مانچینی به خط دفاع رم، یک بار اضافی لازم در خط دفاع رم در مواجهه با پرس سنگین میلان ایجاد شد.
با اضافه شدن مانچینی به خط دفاع، رم دو راه برای خارج شدن از زیر فشار دارد: با استفاده از پاس به دروازه بان یا با استفاده از پاس به فولبک ها
با این کار فولبک های رم می توانستند آزادنه رو به جلو حرکت کنند زیرا اضافه شدن مانچینی به خط دفاع رم باعث شده بود تا هر دو وینگر میلان برای کمک به مهاجم خود لیائو به دو دفاع دیگر فشار وارد کنند و این کار باعث خالی شدن کانال های کناری برای فولبک‌ها می شد.
به دلیل اینکه فولبک های میلان در امر پرسینگ شرکت نمی کردند، فضای زیادی در اختیار اسپینازولا قرار می گرفت تا با دریافت توپ از مدافعان رو به جلو حرکت کند.
به دلیل پرسینگ شدید خط حمله میلان، هنگامی که توپ در اختیار هافبک‌های رم قرار می‌گرفت در برابر هافبک های میلان در موقعیت 3 نفر به 2 نفر بودند. در این شرایط فولبک های میلان باید تهاجمی تر کار می کردند و با جلو آمدن از این برتری عددی جلوگیری کنند. از آنجا که فولبک های میلان قادر به چنین کاری نبودند، رمی ها کار آسانی در انتقال توپ و رسیدن به محوطه حریف داشتند.
نامتوازن بودن میلان
نامتوازن بودن میلانی ها در تمامی خطوط زمین باعث شد تا تاکتیک آن ها در امر پرسینگ به نتیجه بماند. این عامل سبب کمبود و محدود بودن تعداد حملات تیم میلان بود. همچنین واکنش خط هافبک میلان در هنگام گردش توپ قابل توجه بود. به هنگام به دست آوردن توپ در نیمه زمین حریف شاهد عدم قرار گیری هر سه هافبک میلان در کنار یکدیگر در به گردش در آوردن توپ بودیم.
ضد حمله میلان در تصویر بالا درست اجرا نشده است. وجود تنها 3 بازیکن در هنگام ضد حمله و عدم شرکت دیگر بازیکنان موجب برتری عددی خط دفاع و میانه رم و جلوگیری از ضد حمله می شود.
در تصویر بالا برتری عددی رمی ها در مقابل بازیکنان میلان در ضد حمله را میبینیم. نکته جالب اضافه نشدن فرانک کسیه و لوکاس پاکتا به ضد حمله می باشد.
بدون حمایت خط هافبک، بازیکنان تهاجمی آن ها یعنی سوسو، لیائو و چالهان اوغلو اغلب در فضایی که میخواستند کار کنند از تعداد کمتری بر خوردار بودند و فقط به دلیل حرکت خوب هرناندز تواسنتند به گل برسند.
حملات بی هدف رم
همانطور که در بالاتر نیز ذکر شد به دلیل پرس سنگین بازیکنان میلان فضای زیادی در اختیار فولبک های رم قرار گرفت و بازیکنان خط حمله رم از جمله پروتی، پاستوره و زانیولو سعی می کردند به مرکز متمایل شوند و انتظار می رفت تا فولبک های رم به بهترین شکل ممکن از فضای به دست آمده استفاده کنند که اینطور نشد!
رم تلاش کرد تا با حرکات ترکیبی در مناطق مرکزی درست در خارج از محوطه جریمه میلان ایجاد موقعیت کند. زانیولو و پروتی به دلیل ترکیب ضعیفی که با پاستوره ایجاد کرده بودند نتوانستند در مناطق مرکزی یک سوم دفاعی میلان موثر واقع شوند. هر سه بازیکن در تصمیم گیری ها و حرکات ترکیبی ضعیف ظاهر شدند.
رم در دادن پاس در محوطه جریمه میلان بسیار ضعیف ظاهر شد. در واقع رمی ها موفق به تنها 4 پاس در محوطه جریمه میلان شدند این در حالی است که میلان موفق به دادن 12 پاس در محوطه جریمه رم شد.
پاس های رمی ها در یک سوم دفاعی حریف؛ کمترین تعداد پاس مربوط به محوطه حریف است و بیشتر پاس ها در پشت محوطه رد و بدل شده است.
به همین دلیل، رمی ها نتواستند به طور منظم و مداوم برای خط دفاع میلان دردسر ایجاد کنند. با این وجود رم خوش شانس بود که به لطف گلزنی زانیولو نتیجه بازی را با برد پشت سر گذاشت. بنابراین نمی توان گل های به ثمر رسیده توسط رم را به صورت اهداف و تاکتیک های از قبل تمرین شده دانست.
نقش زانیولو در دفاع
رم به وضوح مایل بود تا تهدیدات و حملات خود را به طور کامل از سمت فولبک های میلان به خصوص تئو هرناندز کاهش دهد. میلان به ندرت از بیلیا در فضای بین مدافعان وسط به مانند نقش مانچینی استفاده می کرد و رم هم به هنگام از دست دادن توپ و به هنگام دفاع چینش ترکیب خود را به 2-4-4 تغییر می داد.
با تغییر چینش به 2-4-4، زانیولو وضعیت بهتری برای دنبال کردن هرناندز دارد و همین امر از وظایف دفاعی پاستوره در مرکز زمین نیز کم می کند.
با پرسینگ پاستوره در کنار ژکو، رم توانست به نقش زانیولو در پست وینگر عمق بدهد و او را برای دنبال کردن هرناندز آزاد بگذارد. همین عامل باعث حذف شدن نقش خاویر پاستوره از دفاع کردن در مناطق مرکزی زمین در مقابل بازیکنانی مانند کسیه که قدرت حمل توپ خوبی دارند شد. با این وجود زانیولو در هنگام دفاع، مرکز دفاعی تیمش را رها کرد تا به دلیل برتری عددی حریف در محوطه جریمه مورد سوء استفاده حریف قرار گیرد. بنابراین به علت قرار نگرفتن زانیولو در کنار مدافعان فضا برای هرناندز فراهم شد تا گل میلان از این طریق به ثمر برسد.
هر چند که زانیولو موظف به جلوگیری و دفاع از اورلب حریف است، اما به علت عدم بازگشت به خط دفاعی هرناندز را آزاد گذاشته تا گل تساوی میلان به ثمر برسد.
این نتیجه ناگوار به دلیل بازی کردن پاستوره و زانیولو در کنار هم بود. با توجه به خلاقیتی که این دو بازیکن در کنار یکدیگر دارند، اما ظرفیت های دفاعی آن ها محدود است و زانیولو فردی مناسب برای نقش های دفاعی نمی باشد.
در حمله
یکی از دلایل بازی پر فشار میلان، موقعیت یابی زانیولو در هنگام بازپس گیری توپ توسط بازیکنان رم بود. برای آزاد سازی فضا و نفوذ اسپیناتزولا در هنگام حمله، زانیولو به خط دفاعی حریف فشار زیادی وارد می کرد. در این هنگام زانیولو به همراه ژکو با وارد کردن فشار به خط دفاعی میلان و فرار رو به جلو، هرناندز را مشغول به خود کردند تا اسپینازولا بتواند از جناحین نفوذ کند.
به غیر از این نقش خاص، تاثیر زانیولو در زمین کمتر شد زیرا وظایف خاص وی کاهش یافت. حرکات پروتی و پاستوره در مناطق مرکزی و اورلب های اسپیناتزولا در جناحین، زانیولو را در زمین بدون نقش گذاشت. به همین دلیل تاثیرات زانیولو در هنگام حمله متفاوت بود زیرا انگیزه زانیولو در انجام حرکات متفاوت بود چون این بازیکن جوان سعی در اثبات خود در این بازی (با توجه به صحبت های کاپلو) داشت. ممکن است دلیل عملکرد ضعیف او در این دیدار، نداشتن نقش خاصی به مانند پاستوره و اسپیناتزولا باشد.
پاس های زانیولو در این بازی
همانطور که در تصویر بالا مشخص است زانیولو در این بازی تعداد پاس های نسبتا کمی داشته است و اکثر این پاس ها یا در فضا های باز و یا در عمق بوده اند.
با تمام این تحلیل ها در مورد زانیولو، او گل پیروزی بخش تیمش را به ثمر رساند و علی رغم نمایش متوسطی که در این بازی داشت با واکنش های مثبتی رو به رو شد.
ادین ژکو توپ را به گردش در می آورد. پاستوره به مرکز حرکت می کند و زانیولو مسیرش را نسبت به پاستوره تغییر می دهد و به فضای پشت خط دفاعی می رود تا در صورت تصاحب توپ، با توجه به غریزه گلزنی بالای خود دروازه را باز کند که همین‌طور هم می شود.
نتیجه گیری:
در این بازی شاهد نمایش نسبتا ضعیف از هر دو تیم بودیم که چنین نمایشی برای تیم رم که مصدومان زیادی دارد و مجبور به استفاده از بازیکنان خود در پست های غیر تخصصی می شود موجه به نظر می رسد. از طرف دیگر میلان بسیار شبیه به دوران جامپائولو است. به نظر می رسد بازیکنان برنامه خاصی را پیاده نمی کنند به طور مثال پیونتک مهاجمی که در فصل پیش عملکرد قابل قبولی از خود به جا گذاشت در 4 بازی اخیر تنها 3 شوت به سمت دروازه حریفان زده است!
از هر نظر که به باشگاه میلان نگاه می کنیم، چشم انداز روشنی نمی بینیم و اگر این وضع به همین منوال ادامه پیدا کند نمی توان برای تیم دوست داشتنی میلان آینده ای روشن متصور شد.
ارسالی احمدرضا بختیاری؛ برگرفته از وبسایت TotalFootballAnalysis
