جامجهانی 2014 سومین جامجهانی بود که من میدیدم. از 2006 که فقط فینال رو دیده بودم و از 2010 هم حدوداً نصف بازیها رو دیدم و تازه طرفدار آلمان شده بودم. ولی این یکی خیلی خیلی واسم مهم بود و بدجور منتظرش بودم، منتظر اینکه آلمان بالاخره قهرمان جامجهانی بشه.
بازی اول / مرحلهی گروهی
آلمان 4-0 پرتغال: این بازی یه شروع رویایی بود! اصلاً فکر نمیکردم همچین نتیجهای رقم بخوره ولی خب آلمانه دیگه؛ همیشه همه رو متعجب میکنه! و این بار بهم ثابت شد آلمان تخصص ویژهای تو بردن تیمهایی داره که به فوق ستاره وابستهن. هر چند پرتغال
هم خیلی بدشانسی آورد، اما آلمانم آمادهیِ آماده بود. خلاصه این یه شروع عالی واسه مدعی قهرمانی بود اونم درحالی که رقبای آلمان اصلاً تو بازی اولشون خوب نبودن!
بازی دوم / مرحلهی گروهی
آلمان 2-2 غنا: با این نتیجهی مساوی من نه تنها ناراحت شدم حتی یهذره خوشحال هم شدم! چون دلم میخواست آلمان تو همون مرحلهی گروهی سرش به سنگ بخوره و اونجا امتیاز از دست بده تا اینکه تو حذفی اینجوری بشه. کلوزه هم بالاخره به رکورد رونالدو رسید و این یعنی فقط یه گل دیگه لازم داشت تا خودش به تنهایی بشه بهترین گلزن تاریخ جامجهانی.
بازی سوم / مرحلهی گروهی
آلمان 1-0 آمریکا: کلاً دیگه واسم مهم نبود آلمان تو این جام با چه نتیجهای میبره و چهطوری بازی میکنه؛ فقط میخواستم قهرمان بشیم و این نسل آلمان به حق خودش برسه.
در شرایطی که بیشتر رقبای اروپایی آلمان مثل ایتالیا، اسپانیا، انگلیس، پرتغال و ... به طور ناباورانهای تو همون دورگروهی حذف شده بودن، آلمان بازم به راحتی به مرحلهی حذفی صعود کرد.
1/8 نهایی
آلمان 2-1 الجزایر: این بازی شاید بعد بازی فینال سختترین بازی آلمان تو این تورنمنت بود. الجزایریها با تمام وجود میجنگیدن و دفاع میکردن و توپهای آلمانم گل نمیشد! البته درستش اینه که بگیم درخشش دروازهبان الجزایر بود که نذاشت آلمان به گل برسه ... ولی خب آلمان بالاخره تونست تو اولین دقیقهی وقتهای اضافه دروازه حریف رو باز کنه. دو تا گل هم ثانیههای آخر بازی به
ثمر رسید که تاثیری تو تیم صعودکننده نداشت.
1/4 نهایی
آلمان 1-0 فرانسه: بازی جذابی نبود ولی مهم اینه که بردیم! آلمان یه گل زودهنگام داشت که تونست تا آخر بازی حفظش کنه و به نیمهنهایی برسه. آلمان نشون داد که حتی رطوبت 88 درصدی ریو هم نمیتونه مانع از رسیدن اون به 13مین نیمهنهایی تاریخش بشه.
نیمهنهایی
آلمان 7-1 برزیل: کاش همهی نیمهنهایی ها اینطوری بشه! کلی رکورد تو این بازی ثبت شد که مهمترینش شکستن رکورد رونالدو توسط کلوزه بود! این بدترین شکست تاریخ پرافتخارترین تیم دنیا بود و لکهی ننگی که هیچوقت پاک نخواهد شد ... فکر میکردم برزیل سخت ترین رقیبمون باشه ولی برعکس آسون ترین از آب دراومد! حالا آلمان بااقتدار به فینال ریو رفت و انتقام فینال 2002 رو هم گرفت!
فینال
آلمان 1-0 آرژانتین: تا-دا! قهرمان! جام با شکست تیم رونالدو شروع شد و با شکست تیم مسی هم تموم شد تا به همه ثابت بشه شایستهی قهرمانی تیمیه که «تیم» باشه. اسپانیای 2010 هم متکی به ستاره نبود. البته این دو تیم یه تفاوت فاحشی هم داشتن؛ اسپانیا با 8 گل زده قهرمان شد و آلمان با 18 گل زده! یه جورایی انتقام تیم ملی خودمون رو هم گرفتیم!
آلمان 13 جولای سال 2014 در شهر ریودوژانیرو واسه چهارمین بار بعد از 24 سال قهرمان جهان شد و تبدیل شد به اولین تیم اروپایی که تو آمریکایجنوبی قهرمان میشه ... هر طلسمی باید یه روز شکسته بشه، نه؟
4 قهرمانی، 4 نایبقهرمانی، 4 سومی، 1 چهارمی؛ بعد 4 سال طرفداری از آلمان در ماه 4م سال و در سال 2014، همهی اینا باعث میشه من بیشتر به عدد 4 علاقه مند بشم! گل دقیقه 113 => ماریو گوتزه
هیچ تیمی مثل آلمان تو جامهایجهانی ثبات نداشته. آلمان تقریباً هر 20 سال قهرمان جامجهانی شده و از 18 دورهای که تو جام هایجهانی بوده همیشه از گروهش صعود کرده.
در کل بهترین مکان و زمان واسه قهرمانی همینجا و همینموقع بود. تو برزیل که خیلی ها اونو نماد فوتبال میدونن و پرافتخارترین تیم دنیا هم هست.
سایر تیمها: تیمهایی که تو این جام منو مجذوب خودشون کردن مکزیک، شیلی، کلمبیا و کاستاریکا بودن. حداقل یکی از اینا باید تو نیمهنهایی میبود! قبل جام حتی 1% احتمال نمیدادم کاستاریکا از گروهش بالا بیاد چه برسه به اینکه بخواد بدون باخت هم حذف بشه و کمتر از همه تیمها گل بخوره! گناه شیلی و کلمبیای بیچاره هم این بود که به میزبان خوردن وگرنه چیز زیادی از برزیل کم نداشتن. مکزیک هم که بابدشانسی حذف شد. دروازهبان هر 4 تا تیم فوقالعاده بودن.
تیمهای آسیایی عملکرد خیلی ضعیفی داشتن که نشون میده فوتبال آسیا داره روزبهروز از فوتبال سطح اول دنیا فاصله میگیره. برای تیم کشورمون شاید جامجهانی خوبی بود با توجه به امکانات و بازیهای تدارکاتی کمی که قبل از جام داشتن [ بازی با آرژانتین هم که عالی بود! ] اما برای ژاپن، کرهی جنوبی و استرالیا باید تأسف خورد با وجود اون همه لژیونر، بازی تدارکاتی و صد البته ادعا!
تیمهای آفریقایی نسبت به امکاناتشون بد نبودن و گل سرسبدشون هم همین الجزایر بود! از غنا و ساحلعاج انتظار بیشتری میرفت. بدترین تیمشون بدون شک کامرون بود.
اگه قهرمانی آلمان نبود میشد گفت اروپاییها تو این جام خیلی پایینتر از حد انتظار ظاهر شدن! خیلی از تیمها که همون دور گروهی حذف شدن، تیمهایی مثل بلژیک و سوئیس هم اگه یه ذره جنگندهتر و باانگیزهتر بودن میتونستن جلوی آرژانتین بایستن. درهرصورت شانس آوردن آلمان قهرمان جام جهانی شد و آبروی اروپا رو حفظ کرد!
تیمهای آمریکایی خوب بودن اگه برزیل رو حساب نکنیم. اکثر تیمهاشون در یک سطح بودن و با اینکه 3 تیم از اروپا کمتر داشتن بیشترشون تو 1/8 و 1/4 نهایی حاضر بودن ولی اروپاییها یا خیلیخوب بودن یا خیلیبد!
درکل یک جامجهانی بسیار عالی، جذاب و غیرقابلپیشبینی رو پشت سر گذاشتیم! بازیها همه پرگل بودند و تیم شگفتیساز
هم زیاد داشتیم. راضیم ازشون! :د
مرسی از همه! :)