تاریخ فوتبال مملو از ستارگان و بازیکنانی است که بالا و پایین های بسیاری را در این ورزش سپری کردند، اما برخی ستارگان در مقطعی کوتاه توانستد دوران پر شکوهی برای خود، باشگاه و تیم های ملی کشورشان رقم بزنند. در این مقاله نگاهی داریم به کارنامه ی 5 ستاره مقطعی دنیای فوتبال :
1- مایکل اوون
بازیکن انگلیسی دیگری را سراغ دارید که به عنوان یک جوان تازه کار به اندازه مایکل اوون افتخار و درخشش داشته باشد؟ او در 18 سالگی به صورت مشترک برنده کفش طلای لیگ برتر انگلیس شد و در 19 سالگی آن را تکرار کرد. در جام جهانی 1998 فرانسه درخشش خود را ادامه داد و در سن اتین با گلی که هرگز فراموش نخواهد شد برابر آرژانتین درخشید.
اما اوون پس از آن با مصدومیت همسترینگ دست و پنجه نرم می کرد و در آن زمان هم درمان های مدرن امروز وجود نداشت و در دسترس نبود. با این حال او همچنان در سال 2001 سال باشکوهی را سپری کرد؛ یک تنه نتیجه فینال جام حذفی را تغییر داد، در پیروزی 5-1 تاریخی انگلستان در مونیخ برابر آلمان در مقدماتی جام جهانی 2002 هت تریک کرد و این نمایش های درخشان توپ طلای آن سال را در حالی که تنها 22 سال داشت برای او به ارمغان آورد. او پس از کسب این عنوان (توپ طلا) او دیگر درخشش سابق را نداشت. تحت هدایت ژرارد هولیه در لیورپول شروع به افت کرد و اوون در سال 2005 به رئال مادرید فروخته شد. پس از یک سال ناموفق در مادرید، اوون به نیوکاسل پیوست، جایی که او ابتدا با بدشانسی پایش شکست و سپس درگیر مصدومیت از نایحه رباط صلیبی شد. او هرگز به نزدیکی ستاره ای که بود هم نرسید.
2 - پابلو آیمار :
ستاره پیش از دوران لیونل مسی در آرژانتین پابلو آیمار بوده است. بازیکنی که در 21 سالگی و از ریورپلاته به اروپا آمد. زمانی که رافائل بنیتز جانشین هکتور کوپر در والنسیا شد تیم خود را هول محور آیمار شکل داد و به سرعت هم جواب گرفت.
والنسیا در فصول 02-2001 و 04-2003 قهرمان لالیگا شد و در سال 2004 هم جام یوفا (یورو لیگ فعلی) را از آن خود کرد و همه این افتخارات تحت رهبری بازیسیاز کوچک آرژانتینی به دست آمد. او باید یکی از بهترین بازیکنان نیمه دوم دهه 2000 می شد، اما هرگز چنین اتفاقی رقم نخورد. بنیتز والنسیا را به مقصد لیورپول ترک کرد و آیمار هم به رئال زاراگوزایی پیوست که به دسته پایین تر سقوط کرد. آیمار مدام با مصدومیت دست به گریبان بود و در نهایت فوتبال خود را در بنفیکا به پایان رساند.
3 - آندری آرشاوین
در سال 2008 زنیت سن پترزبورگ همه را غافلگیر کرد. آنها پس از قهرمانی سال 2007 خود در روسیه و پس از پیروزی در نیمه نهایی برابر بایرن مونیخ، با شکست دادن 2-0 گلاسکورنجرز در منچستر قهرمان جام یوفا هم شدند. آرشاوین الهام بخش، خلاق و جادوگر تیم آنها بود، بازیکنی که می توانست مدافعین را رد و گلزنی کند. تابستان همان سال و در یورو 2008 در پیروزی تاریخی 3-1 روسیه برابر هلند در یک چهارم نهایی هم او به درخشش خود ادامه داد، بازی ای که با عنوان بهترین فوتبال روسیه مدرن از آن یاد می شود.
6 ماه بعد و در آپریل 2009 آرشاوین به آرسنال منتقل شد و در تساوی مشهور 4-4 برابر لیورپول در آنفیلد 4 گل به ثمر رساند و به نظر می رسید که آرسنال مهاجمی در کلاس جهانی یافته است.اما آنجا نقطه اوج بود و پس از آن آرشاوین شور و هیجان خود را از دست داد تبدیل به یک عنصر بی ثمر شد و ابتدا به صورت قرضی و بعد دائمی به زنیت بازگشت.
4 - دیگو میلیتو
هم تیمی وسلی اسنایدر در اینتر و مانند بسیاری از بازیکنان آن تیم، بازیکنی که همیشه با دستاورد های آن دوران طلایی تحت هدایت ژوزه مورینیو به یاد آورده خواهد شد. میلیتو در ریسینگ کلاب آرژانتین و بعد در زاراگوزا و جنوا یک گلزن قابل اتکا بود. در سال 2009 و پس از اینکه اینتر زلاتان ابراهیموویچ را به بارسلونا فروخت، مورینیو میلیتو را به عنوان یک جانشین سطح پایین جذب کرد.
اما میلیتوی 30 ساله تبدیل به مرد ایده آل مورینیو در نوک پیکان حمله شد؛ قدرتمند، از خود گذشته و بسیار باهوش. او بیش از زلاتان در خدمت تیم بود و فصل را طوری به پایان برد که زلاتان هرگز موفق به انجام آن نشده است؛ دوبار گلزنی در فینال لیگ قهرمانان اروپا. او فوتبال خود را در آرژانتین و در باشگاه ریسینگ کلاب به پایان برد.
5 - گایزکا مندیتا
گایزکا مندیتا قلب تپنده والنسیای زیبای هکتور کوپر بود، تیمی که به طرز ناراحت کننده ای دو فینال پیاپی لیگ قهرمانان اروپا در سال های 2000 و 2001 را به رئال مادرید و بایرن مونیخ باخت. در فینال سال 2001 برابر بایرن مونیخ مندیتا در طول بازی و از روی نقطه پنالتی تک گل تیمش را به ثمر رساند و در ضربات پنالتی هم توپش را به گل تبدیل کرد، اما خفاش ها آن شب اسیر درخشش اولیور کان شدند و فینال را واگذار کردند. درخشش مندیتا در آن شب برای فتح افتخار کافی نبود.
در آن تابستان و در دورانی که تیم های ایتالیایی هنوز وسع پرداخت ارقام سنگین برای جذب بازیکنان را داشتند، لاتزیو پیش قدم شد و با 48 میلیون یورو مندیتا را به خدمت گرفت. اما پس از اسون گوران اریکسون لاتزیو تیمی رو به زوال بود و مندیتا هم نتوانست تاثیر گذاری ای در آنجا داشته باشد. پس از گذراندن مدتی به صورت قرضی در بارسلونا، مندیتا فوتبالش را در حالی در میدلزبرو به پایان برد که بیشتر با مصدومیت دست به گریبان بود، اما توانست در سال 2004 یک قهرمانی جام اتحادیه به دست آورد.
