سالِ گذشته بود که یکی از مدیران استقلال* مصاحبه‌ای درباره وریا غفوری و امید ابراهیمی و چند بازیکن دیگر کرد که در همین سایت طرفداری منتشر شد. مضمون صحبت‌هایش این بود که ما(باشگاه استقلال) با این بازیکن‌ها وقتی قراداد بستیم که از لحاظ فوتبالی وضعیت مناسبی نداشتند و با لطف ما در استقلال ماندند اما الان که وضعیت تغییرکرده و از لحاظ فوتبالی فصلِ خوبی را سپری کرده‌اند به راحتی راضی به تمدید قرارداد نمی‌شوند.
شاید از لحاظ اخلاقی انتظار داشتن از کسی که یکبار به او لطف شده است مسئلهء عجیبی نباشد اما بعد از آن مصاحبه، چیزی یاد گرفتم که اگر مدیران استقلال آن را می‌آموخته بودند، امسال پاتوسی را به راحتی از دست نمی‌دادند؛ وقتی در مذاکره دست بالاتر را دارید به جای سرمست شدن، باید به فکر روزی باشید که شرایط تغییر می‌کند.
استقلال با وریا غفوری بعد از یک فصلِ ضعیف قرارداد امضا کرد. تیامی را که نیم‌فصل بدون تیم بود به تهران آورد. شفر را از بازنشستگی با قراردادی 300 هزار دلاری خارج کرد و به پاتوسی میدان داد که با حقوق ماهیانه 10 هزار دلار هم راضی بود. اما همه چیز بعد از چند ماه یا نهایتا یکسال تغییر کرد. این افراد بعد از چندماه حضور در استقلال توانستند با باشگاه بعدی( حتی خودِ استقلال) قراردادی منعقد کنند که چندین یا چند دَه برابر قرارداد قبلی آنها است. این یعنی ظرفیتی که باشگاه استقلال دارد.
ظرفیت باشگاه استقلال به عنوان یکی از تیم‌های شناخته شده غرب آسیا از جمله مسائلی است که بسیار مغفول مانده است. باشگاه‌های زیادی در آسیا وجود ندارند که بتوانند علاوه برا اینکه فقط در مدت 6ماه کریر-معادل بهتری به ذهنم نرسید!- یک بازیکن را احیا می‌کند باعث شود قرارداد او ملیون دلاری شود(تیام). یا بازنشسته‌ای را به فوتبال بازگرداند و بعد از مدت کوتاهی باعث شود با پیشنهاداتی مواجه شود که در روزهای اوج هم با آنها مواجه نشد(شفر). پاتوسی 6 ماهِ پیش یک گمنام بود که افراد زیادی اورا نمی‌شناختند اما به لطف حضور در استقلال و با وجود حذف در مرحلهء گروهی آسیا او توانست مشتریان دست به نقدی در آسیا پیدا کند. موارد این چنینی زیاد هستند و در این یادداشت فقط از مثال‌هایی استفاده شده که استقلال در کمتر از 11 ماه گذشته با آن مواجه شده.
مدتی پیش، یوسف اباذری در جلسه‌ای گفت یکی از مشکلات ایرانیان این است که تجربهء نسل‌ها به خوبی منتقل نمی‌شود. متاسفانه ما الان با این مشکل روبرو هستیم که تجربه از سالی به سالِ دیگر هم منتقل نمی‌شود.
+ مسائل قابل بحث، بسیار بیشتر هستند اما اینها اولین چیزیهایی بودند که بعد از خبرِ پاتوسی به ذهنم رسیدند.
* اسم آن مدیر را به خاطر نمی‌آورم. البته چندان هم عجیب نیست چون طی یکسال، همهء مسئولان استقلال عوض شدند.
