فرناندو تورس در گفتگویی با آ اس در مورد مسائل مختلف دوران ورزشی خود می گوید.
فرناندو تورس طی بیانیه ای در روز جمعه اعلام کرد که از فوتبال بازنشسته خواهد شد و اعلام کرد در کنفرانسی جزئیات بیشتری را در مورد تصمیمش اعلام خواهد کرد. آ اس به اندازه کافی خوش شانس بود که با مهاجم سابق اتلتیکو مادرید، لیورپول، چلسی، میلان و ساگان توسو مصاحبه ای را در این مورد داشته باشد.
این بخش اول مصاحبه آ اس با مهاجم سابق اسپانیایی که با لقب ال نینو او را می شناسیم هست:
چجوری این تصمیم را گرفتی که همه را جمعه در اسپانیا، هنگام صبحانه شگفت زده کرد؟
این تصمیمی بود که بعد از فکر کردن زیادی گرفتم. وقتی دیگر هم تیمی هایم همچین تصمیمی را می گرفتند، مرا ناراحت می کرد. زمانی که استیون جرارد بازنشسته شد را به یاد دارم. مرا به شدت اندوهگین کرد و من با خودم فکر کردم: "همین است. دیگر تمام شده است. من دیگر نمی توانم بازی او را ببینم." این درحالی بود که من از بازی او لذت می بردم و این چیزی است که هیچ گاه به او نگفتم.
این از آن تصمیم هایی است که حس می کنید هیچوقت نوبت شما نخواهد شد ولی بلاخره نوبت شما هم می شود. شما خیلی چیزها را ارزیابی می کنید و به این باور می رسید که این تصمیم بهترین است. درست مثل اتفاقی که با اتلیتکو برایم افتاد. من می خواستم یک لحظه شکوهمند و خداحافظی خوب را داشته باشم. به نظر می آید این تصمیمی است که من 100 درصد راجع به آن مطمئنم.
ناگهان دلت برای خونت، اسپانیا تنگ شد؟
نه. من خیلی از زندگی در ژاپن با خانواده ام لذت می برم و یک تجربه بی نظیر بوده است. ما یک کشور شگفت انگیز را شناختیم. مردمی شریف که خیلی چیزها از آن ها یاد گرفتیم. ولی من به خودم گفتم فوتبالم از سطحی که خودم انتظار داشتم به زودی فاصله خواهد گرفت. من ترجیح می دهم صادق باشم و قبل از اینکه آن لحظه فرا برسد خداحافظی کنم.
عملکردت در ژاپن روی تصمیمت تاثیر گذار بود؟
نه. من بیشتر از روی احساس این تصمیم را گرفتم تا عملکردم. بیشتر روانی بود تا جسمی. من زمانی که به اینجا آمدم هیچ انتظاری نداشتم. من برای یک ماجراجویی آمدم و همین طور هم بوده است.
لیگ ژاپن را دوست داشتی؟
یک لیگ با پتانسیل بالا است و آن ها بازیکنان بزرگی دارند. یک فضا عظیم برای پیشرفت وجود دارد. این یک شوک فرهنگی است ولی آن ها می توانند پیشرفت کنند. امکانات خوب است و پتانسیل عالی وجود دارد.
فکر کرده ای که در آینده چکار خواهی کرد؟
برای الان استراحت خواهم کرد. من کار با ساگان توسو را ادامه خواهم داد و سعی می کنم از تجربه ام در پیشرفت باشگاه استفاده کنم تا آن ها در دنیا بیشتر شناخته شوند. آن ها می خواهند در ژاپن و جهان پیشرفت کنند و من دوست دارم در این زمینه به آن ها کمک کنم. به جز آن من هیچ برنامه کوتاه مدت دیگری ندارم. من خودم را وقف استراحت، با خانواده بودن و لذت بردن از چیزی که طی این سال ها از طریق فوتبال بدست آورده ام می کنم و البته خودم را برای چیزی که ممکن است در آینده پیش بیاید آماده می کنم.
به مدیریت علاقه داری؟
در سال های اخیر، من مربی بودن را در نظر گرفته بودم. این چیزی است که اخیرا به ذهنم خطور نکرده بود ولی در آخر می بینید که این نزدیکترین راه برای رسیدن به زمین مسابقه است. من خوش شانس بودم که با مربی های خیلی خوبی کار کردم و از آن ها چیز های زیادی یاد گرفتم.
بنابراین در این سال ها به مربی گری فکر کردم ولی حدس می زنم این یک چیز فنی و حرفه ای است. زمانی که استراحتم تمام شد، خواهم دید که اصلا صلاحیت این کار را دارم یا نه و می بینم که زندگی مرا با خود به کجا می برد. شاید در آخر من نتوانستم این گزینه را انتخاب کنم.
گمانه زنی می شود که تو به اتلتیکو مادرید بازخواهی گشت. آیا کرزو و گیل مارین طی مدتی که اخیرا در ژاپن بودند، به تو پیشنهادی در این مورد داده اند؟
ما در مورد مسائل داخلی صحبت کردیم و آن ها می دانند که می توانند به من اعتماد کنند. من همیشه به آن ها نظرم در مورد چیزهای که احساس می کنم می تواند برای باشگاه جالب باشد خواهم گفت. در آخر آن ها کسانی هستند که تصمیم می گیرند. یک موقعیت است که می تواند به من داده شود ولی اتلتیکو مادرید خانواده من است. اتلتیکو مادرید زندگی من است. یک شور پشت آن چیزی که واقعا فوتبال هست وجود دارد. یک احساس که شما نمی توانید آن را توضیح دهید. من آن احساس را در دو مقطع حضورم در اتلتیکو مادرید داشتم.
15 سال در بالاترین سطح و پیروزی های بسیار زیاد. چیزی هست که در دوران ورزشی خود حسرتش را بخوری؟
من همیشه در مورد جام ها فکر می کردم و چیزهایی که مهم بود. فینال میلان یک درد وحشتناک است که هرگز نمی توانم فراموش کنم و در لیگ قهرمانان من یک حسرت دیگر هم دارم. من فینال جام باشگاه های جهان را مقابل کورینتیانس با چلسی واگذار کردم و یک کامینیوتی شیلد مقابل منچستر سیتی و یک سوپر کاپ اروپا مقابل بایرن مونیخ و من هرگز نتوانستم لیگ برتر را ببرم. البته که شما می توانید برای حسرت های بیشتر هم سوال کنید...
حالا یک فرضیه: اگر تو پیشنهاد رئال مادرید را قبول می کردی، چه اتفاقی می افتاد؟
من دوست ندارم در مورد فرضیات صحبت کنم. ولی آن اتفاق هرگز رخ نمی داد. گفته می شود هیچ چیز غیر ممکن نیست ولی این غیر ممکن بود و هرگز ذهنیتم در این مورد تغییر نخواهد کرد.
اگر تو به لیورپول نمی رفتی و در اتلتیکو مادرید می ماندی...
دشوار است که به یاد بیاورید اتلتیکو مادرید در آن زمان چگونه بود. خیلی پیچیده است. هوادارانی که با این تیم زندگی می کنند، لحظات خیلی سختی در گذشته را تجربه کردند که واقعی بود. چه کسی می داند چه اتفاقی رخ می داد؟
اگر تو از آنفیلد به استمفورد بریچ نمی رفتی...
من خانه خود، اتلتیکو مادرید را در کنار دلایل دیگر برای کسب جام رها کردم. زمانی که من لیورپول را به مقصد چلسی ترک کردم هم به همین دلیل بود بنابراین من از این کار پشیمان نیستم
