دوستان پرسپولیسی عزیز .
یکبار دیگه به یاد بیاریم که برانکو که بود و چه کرد و از دستاوردهایی که داشت برای آینده باشگاهمون چه برداشتی میتونیم داشته باشیم
صرف نظر از 4 قهرمانی و سوپرجام و فینال آسیا و مبارزه با بازیکن سالاری و ساخت بازیکنان خیلی خوب و منفعت های ارزی که از حضور در فینال آسیا تا فروش بازیکنان خوب به باشگاه های خارجی داشته و خیلی نکات خوب دیگه ، یه چیزی رو یادتون نره .
برانکو به هیچ کسی و هیچ چیزی تکیه نمیکرد .فقط به خودش امید داشت
نه به مدیرانی که اومدند و رفتند دل بست .نه به بازیکنانی که اومدن و رفتند.نه به هوادارایی که یه روز علیهش شعار دادن و روزهای دیگه مدام تشویقش کردن و نه به هیچ رسانه و مجری و ... به هیچ کسی اتکا نداشت الا خودش .
الانم بعد از کلی دستاورد خوب که اون همه مربی پر ادعای سالهای قبل ما نتونستند برامون بیارن ، تصمیم گرفته در جای دیگه ادامه بده که این حق طبیعی اونه
ولی ما همچنان وابسته این مربی هستیم جوری که انگار بعد از برانکو دیگه پرسپولیسی وجود نخواهد داشت.
همونطور که برانکو هیچ وقت به هیچ چیزی وابسته نبود ما هم نباید به اون وابسته باشیم و باید عین هرسال تیم رو تشویق کنیم و همیشه با ذهنیت قهرمانی به بازی ها نگاه کنیم.
ذهنیتی که برانکو در وجود ما نقش بسته و ما نباید به این زودیها اون رو از وجودمون پاک کنیم.
برانکو ازت ممنونیم
و ما پرسپولیسیم و حالا حالاها قهرمانیم
