چهار سه-سهفکر کنم بین مدیرهای بارسایی و ایرانی وجه اشتراک وجود داشته باشه٬ فدراسیون ایران میره با مربی قبلی بلژیک قرارداد می‌بنده٬ بارسلونا هم میخواد مربی فعلی بلژیک رو به خدمت بگیره. این وسط بیچاره بلژیک:))))
والا اون بازی که از بلژیک و ژاپن من یادمه٬ ژاپن در مقایسه با بلژیک و اون همه ستاره بازی به مراتب بهتری ارائه داد٬ به نظرم کادر مربیگری ژاپن رو بیارن بارسا بیشتر جواب میده٬ من ژاپن رو از اول جام طرفدارش بودم و تک تک بازی هاشون رو با اینکه سرباز بودم و وقت نداشتم بازم دنبال می‌کردم. خیلی خوب بودن لعنتیا:))))))))))))
بدون شوخی ولی همین الان رفتم دوباره خلاصه‌ای از بازی‌های بلژیک رو دیدم٬ تنوع تاکتیکی تو فاز حمله نکته مثبت روبرتو مارتینز هست. یعنی هم از عمق هم کناره‌ها هم شوت پشت محوطه هم ضربه سر و کلا همه جوره تیمش حمله می‌کنه. چندتا صحنه هم دیدم بلژیک تو عمق دفاع حریف کارهای ترکیبی و تک ضرب انجام می‌دادن شبیه چیزی که تو عصر گواردیولا می‌دیدیم. ولی خب در مقایسه با اون دوران انقدرها چشمگیر نبود. بلژیک تو مرحله گروهی جام جهانی بازی‌های خیلی خوبی انجام داد. بازی‌های فوق‌العاده هجومی و تماشاگرپسندی ارائه دادن. پنج دو تونس رو بردن٬ دو هیچ انگلیس رو بردن٬ دو یک برزیل رو شکست دادن٬ سه دو ژاپن رو بردن٬ سه هیچ پاناما رو بردن. و فقط به فرانسه قهرمان اون هم یک هیچ باختن. به نظرم هم نتیجه خوبی کسب کردن هم فوتبال خیلی خوبی ارائه دادن.
در کل به نظرم بارسا نیاز به یک مربی داره تا با این بازیکنها و این پتانسیل وحشتناکی که داره تو فاز حمله تنوع تاکتیکی زیادی داشته باشه و بتونه از هر راهی گل بزنه. نه مثل دوران والورده که همش امیدمون به مسی باشه و نفوذ از سمت آلبا. بعد هم تیم‌هایی مثل لیورپول و والنسیا با بستن آلبا کلا بازی بارسا رو ببندن و شکستش بدن. وقتی کلا تو جریان بازی یکی دو راه برای رسیدن به گل داشته باشی بالاخره یکی پیدا میشه اون راه‌ها رو ببنده و نابودت کنه. کسی مثل تن هاخ ما فقط سال اولش رو تو آژاکس دیدیم٬ اون فوتبالی رو ارائه می‌داد اگرچه زیبا ولی یک نکته مهم این وسط ناشناخته بودن تاکتیکش بود. یعنی تیم‌های حریف زمانی به قدرت آژاکس پی بردن که دیگه وقت واسه آنالیز این تیم و شناسایی راه‌هایی که آژاکس از اون نقاط به حریفش ضربه می‌زنه رو نداشتن. شاید به نظر ساده بیاد ولی بستن راه‌های نفوذ یک تیم و شناسایی نقاط قوت تیمی در سطح آژاکس کار خیلی سخت و زمان بری هست. با اینکه خودم تن هاخ رو خیلی دوس دارم و عاشقش شدم ولی یکم زوده واسش بیاد به تیمی مثل بارسا که همه دنیا نشستن دارن سبک بازی این تیم آنالیز می‌کنن. باید یکم صبر کنن ببین تن هاخ الان که همه حواس‌ها معطوف به اون شده و تیم های حریف کم‌کم راه‌های پیروزی مقابل این مربی رو پیدا می‌کنن بازم می‌تونه موفق بشه یا نه. بلایی که به سر پپ اومد و اون تونست تا حدی خودش رو جمع و جور کنه و روش‌های خودش رو تغییر بده اما بازم تو سی ال موفق نشد اگه سر تن هاخ بیاد چی میشه؟ پوچتینو اولین کسی بود که تونست راه پیروزی به تن هاخ رو پیدا کنه و تو یک نیمه تونست آژاکس رو با تغییر تاکتیک و شناسایی نقاط ضعف و قوتش نابود کنه و مطمئنا آخرین نفر هم نخواهد بود.
حالا روبرتو مارتینز یا هر خر دیگه‌ای مهم نیست. فقط کسی باشه که بتونه از راه‌های مختلف واسه رسیدن به گل بهره ببره و تنوع تاکتیکی زیادی داشته باشه. چون بارسا واقعا این ظرفیت و این پتانسیل رو با ستاره‌های بزرگش داره. کمتر تیمی تو دنیا مثل بارسا این همه بازیکن قدرتمند که هرکدومشون تو پست خودشون ستاره‌ان رو داره.
