طرفداری - در شرایطی که المپیک و پارالمپیک توکیو سال آینده میلادی برگزار می‌شود ورزشکاران کشورمان در تدارک کسب سهمیه حضور در این رویداد یا آماده سازی تدریجی برای کسب موفقیت در این رویداد بزرگ هستند.
ساره جوانمردی یکی از نمایندگان تیراندازی ایران در پارالمپیک توکیو خواهد بود که این روزها در شیراز مشغول تمرین است. تمریناتی که انفرادی، بدون مربی و بدون برنامه‌ای سازماندهی شده در قالب اردو و حمایت‌های ملزوم آن انجام می‌شود.
جوانمردی در سال‌های اخیر یکی از باثبات ترین ورزشکاران ایرانی بوده است. به عبارت دیگر در مورد ساره جوانمردی، خبری از موفقیت‌های مقطعی نبود و او همواره در مسابقات جهانی، آسیایی و پارالمپیک روی سکو قرار داشته است با این حال، مدل حمایتی از او در سطح قهرمانی که ۴۴ مدال برون مرزی دارد و ۴۴ بار پرچم ایران را در آن سوی مرزها بالابرده، نیست.
به نظر می‌رسد سطح فنی بالای ساره جوانمردی سبب شده این احساس ایجاد شود که جوانمردی چه با اردو و چه بدون اردو و تمهیدات ویژه المپیکی، هم سهمیه المپیک را کسب می‌کند و هم مدالی تضمین شده در پارالمپیک دارد و در این شرایط نیازی به هزینه کردن برای او نیست.
این مدل فکری - اگر حقیقت داشته باشد - برای ساره جوانمردی به عنوان قهرمانی که به عنوان سرمایه ملی باید مورد حراست و دلجویی قرار گیرد، آزاردهنده خواهد بود. جوانمردی در ۲ سال گذشته بارها از نحوه حمایت از خود، گلایه کرده و در مقطعی نیز اعلام کرد که نمی‌خواهد فعالیت ورزشی اش را ادامه دهد.
با این حال او تصمیم گرفت به تیراندازی بازگردد و گفت که به خاطر مردم و نام ایران تصمیم به بازگشت گرفته و نمی‌خواهد دیگر انتظاری از مسئولان داشته باشد زیرا انتظارات و خواسته‌های او برآورده نمی‌شود. گرچه ورزش ایران این روزها به شدت دچار مشکلات مالی است اما عدم حمایت مالی کم خرج از یک قهرمان مدال آور در برابر هزینه‌های غیرضروری در بدنه ورزش ایران یا حداقل هزینه‌های دارای اولویت پایین‌تر، از سوی اذهان عمومی قابل پذیرش نیست.
