Masoud Arenaمن دیوانه ی لام بودم. یعنی واسه من محبوب ترین بازیکنی بود که تا حالا طرفدارش بودم. اما اونقدری گه امشب گریه کردم شب خدافظی لام نکردم! واقعا حس خیلی دوگانه ای بود. گریه های ریبری واقعا قلبم رو به درد آورد. شوق و اشتیاق و تلاش وصف نشدنی روبن برای گلزنی روانیم کرد. واقعا چقدر زود گذشت این 10 سال و چقدر خوشبخت بودم که در دوره ای طرفدار بایرن بودم که بخش بزرگیش رو روبری تشکیل دادن.
بعد از یک فصل عذاب آور و دردآوری که هم بایرن و هم استقلال داشتن، امشب واقعا بدجوری بهم چسبید.
احساس غرور کردم که بایرنی ام و دوباره واسم این سوال پیش اومد که چطور بقیه می تونن طرفدار بایرن نباشن؟! و حتی متنفر باشن ازش؟ 😶
امیدوارم روبری هرجا میرن بهترین اتفاقا واسشون بیفته و چقدر خوب میشه که اگه جفتشون با هم برن یه تیم دیگه تا روبری همچنان ادامه داشته باشه 😔
