هافبک‌های با کیفیت یوونتوس در بازی نیمه نهایی 2015 برابر رئال
یوونتوس در سال 2015 به فینال لیگ قهرمانان راه پیدا کرد. تصویر اول ترکیب این تیم در بازی برگشت نیمه نهایی مقابل رئال مادرید را نشان می‌دهد. نقطه قوت تیم در خط میانی بود. اما در همان ماه‌ها و سال‌های ابتدایی پس از فینال 2015 هر چهار هافبک ترکیب اصلی، تیم را ترک و یا فروخته شدند. پیرلو در سال 2015 به آمریکا رفت. ویدال در 2015 به بایرن فروخته شد. پوگبا در 2016 به منچستر فروخته شد و مارکیزیو پس از چند مصدومیت سخت و دوری از ترکیب تیم در سال 2018 تیم را ترک کرد.
تصویر دوم خالص درآمد یوونتوس در نقل و انتقالات پس از فینال سال 2015، به تفکیک چهار خط دروازه، دفاع، میانی و حمله را نشان می دهد. همانطور که در قسمت پایین تصویر مشخص هست خالص درآمد یوونتوس طی نقل و انتقالات چهار فصل برای پست دروازه‌بان حدود -21 میلیون یورو، برای مدافعین -53، برای هافبک‌ها +69 و برای مهاجمین -305 میلیون یورو بوده. در واقع یوونتوس برای تقویت سه خط ترکیبش متحمل زیان مالی شد و هزینه کرد اما در عین تعجب و در حالی که خط میانی طی این سال‌ها شدیدا نیاز به هزینه کردن و خرید هافبک‌های خلاق داشت، نه تنها برای این پست مهم هزینه‌ای انجام نشد بلکه در اثر فروش‌ها به طور خالص سود هم کرده است. عدم توازن در نقل و انتقالات یوونتوس طی سال‌های اخیر مشهود بوده به طوری که اختلاف خالص هزینه در خطوط حمله و میانی به رقم عجیب 374 میلیون یورو رسیده است.
(اختصاصی) خالص درآمد یوونتوس در نقل و انتقالات از سال 2015 و بی‌توجهی عجیب به خط میانی
اما کادر فنی و احتمالا مدیریتی یووه هم متوجه این عدم توازن بودند به طوری که در جلسه سه ساعته در پایان فصل پیش بین آلگری و مدیران یووه، آلگری به طور مشخص یک هافبک را در صدر لیست خرید باشگاه قرار داد و اعلام کرد یکی از بین پوگبا یا میلینکویچ ساویچ را می خواهد. (تصویر سوم) باشگاه پول کافی هم برای این خرید داشت ولی انتقال ناگهانی کریستیانو رونالدو معادلات را بر هم زد. استراتژی مدیران یوونتوس در نقل و انتقالات سال‌های اخیر بیشتر مبتنی بر استفاده از فرصت‌های نقل و انتقالاتی بوده تا برطرف کردن نقاط ضعف تیم لذا استفاده از فرصت خرید رونالدو را بر خرید یک هافبک ترجیح دادند. شکی نیست که رونالدو عملکرد بسیار خوبی در یووه داشته ولی بدون هافبک بازیساز و عدم توازن بین خطوط حتی آمار گلزنی رونالدو هم افت محسوسی داشته است و بقیه مهاجمین و وینگرها به دلیل تعداد زیادشان، نیمکت نشین شده و افت کردند. در سال گذشته زمزمه‌هایی از علاقه باشگاه‌های دیگر برای خرید داگلاس کاستا و پائولو دیبالا به گوش می‌رسید و حال پس از پایان فصل و حل شدن معما می‌توان گفت فروش دیبالا یا داگلاس کاستا در تابستان پیش و خرید توأمان رونالدو و یک هافبک درجه یک خلاق می‌توانست بهترین سناریو برای یووه باشد.
آلگری پیش از تابستان 2018: یکی از این دو را بخرید.
منچسترسیتی که چند سالی برای دفاع‌های کناری‍ش هزینه نکرده بود در تابستان 2017 مبلغ 120.8 میلیون پوند برای این دو پست هزینه کرد و با دو قهرمانی در لیگ برتر نتیجه‌اش را گرفت و حال مدیران یوونتوس می‌بایست با تمرکز هزینه‌ها برای خط میانی کم‌کاری سال‌های پیش در این نقطه مهم زمین را جبران کنند، فارغ از اینکه چه کسی سرمربی تیم خواهد بود.
