بنام خالق عشق و دوستی
به عنوان یک پرسپولیسی از اینکه تیم محبوبم باز هم در این هفته ها مدعی اصلی قهرمانی در کشوره بسیار خرسند هستم ولی حرفی که میخوام بزنم ربطی به رقابت برای قهرمانی نداره .
مساله ورای رقابت ها و هیاهویی هست که برای قهرمانی در این روزها صورت میگیره.
چند هفته ایه که چند مدعی اصلی برای قهرمانی داریم که بشدت این فصل رو هیجان انگیز کرده و خوشحال میشم ببینم که هیچ کدوم از تیم ها نمیخوان بی خیال جام این فصل بشن . ولی متاسفانه تنها چیزی که این روزها نمیبینیم رقابت برای قهرمانیه .
پرسپولیس گل نمیزنه . سپاهان و استقلال و تراکتور هم راحت امتیاز از دست میدن و از اون بدتر هوادارای این تیمها هستند که به این بازیها که حتی اگر هم بار فنی زیادی داشت و تیمهای محبوبشون اونها رو سرفراز میکردن هم ، باز ارزش این همه جنجال رو نداشت ، به چشم مساله مرگ و زندگی نگاه میکنند .و هواداران و بازیکنان تیم رقیب رو پیش از بازی و در طول بازی و پس از بازی تهدید میکنند و انواع و اقسام رفتارهای بدون منطق و انسانیت رو نسبت به زمین و زمان به کار میبرند و حتی سربازان بیگناه هم مثل همیشه قربانی همه اتفاقات تلخ کشور هستند .
صرف نظر از اینکه همه ما میدونیم اتفاقات منفی زیادی در کشورمون افتاده و ما نسلی هستیم که از دولت خودمون ضربه خوردیم . از دولت آمریکا و جنگ های خاور میانه ضربه خوردیم .از طبیعت و آسمان و زمین ضربه خوردیم . از مردم خودمون هم ضربه خوردیم و چنان ناراحتی و خشم وجود اکثر مردم رو در بر گرفته که با کوچکترین تلنگری در یک استادیوم آزادی فضا رو برای انفجار این خشم فروخورده مهیا میبینیم . ( بگذریم که از اون طرف هم مدام خواهان حضور بانوان در استادیوم ها هستیم و ...) و این اتفاقاتی که بر روی سکوها رخ میده ریشه های غیرفوتبالی بیشتری داره تا فوتبالی ولی...
همه ی این مسائل میتونه درست بشه وقتی بدونیم که اون چیزی که برای دیدنش به استادیوم های فوتبال میریم واقعا فقط یک بازی فوتباله . همین
قرار نیست با قهرمان شدن یا نشدن تیم محبوبمون تغییری تو زندگیمون رخ بده
چند ساله پرسپولیس تیم اول ایران بوده ولی میخوام بدونم سهم ما هواداران تو این سالها چی بوده؟
یا مثلا هوادار استقلالی که تیمش قهرمان نشده چه چیزی رو از دست داده؟
بله درسته هواداری یعنی حمایت ولی آیا این کارها معنی حمایت رو میده؟
اینکه با رفتارهای بچگانه و جنجال بر انگیز تمرکز رو از بازیکن خودی بگیریم تا ناشیانه بهترین فرصت های گل زدن رو خراب کنند اسمش هواداری نیست. به استادیوم ها خسارت بزنیم تا باشگاهمون مجبور بشه خسارت بده. یا تیم رو از حمایت تماشاچی در بازیهای بعد محروم کنیم
فراموش نکنید تماشاگر حقی نداره بخاطر اعتراض به تصمیمات اشتباه داوران واکنش نشون بده .بلکه این وظیفه خود باشگاهه که همیشه در این موارد از حق خودش دفاع کنه
چه در ایران چه در سویس چ در امریکای لاتین ، انگلیس ، هند یا هر جای دیگه ی دنیا یک هوادار باید این رو در وجودش نهادینه کنه که من امروز پول میدم بلیط بازی رو تهیه میکنم و میرم تیم محبوبم رو تشویق میکنم . هم خودم سرگرم میشم هم تیمم دلگرم میشه . و تهش اگر تیمم برد چه بهتر ،اگر هم نبرد فدای سرمون .
روی سخنم با همه ی هواداران همه ی تیمها بود . چون میدونیم که فوتبال بدون تماشاچی پر انرژی و عاشق ،هیچ مزه ای نداره . پس حداقل در این زندگی کوتاهی که همه ی ما داریم لذت بردن از همین روزهای رقابت هیجان انگیز خیلی بهتر از مصدومیت و محرومیت و خدای نکرده جون دادن تماشاچی و نیروی انتظامی و ... هست.
کمی عمیق تر به این رفتارها نگاه کنیم. ببینیم برای " چه چیزی" داریم "چه کاری" انجام میدیم
ممنون^_^
