طرفداری- گاهی اوقات مجبور می شویم داستان‌مان را با پایانی نه چندان منطقی به پایان ببریم. گاهی یک داستان در بهترین جای خود، به بدترین شکل ممکن تمام می شود. گاهی قلم پایانی نیاز به شرح دارد و هنگام نوشتن فصل پایانی داستان ژاوی و اینیستا، همین مشکل را داشتم.
به قلم ایوان مک‌تای برای وب‌سایت Thesefootballtimes- دو فوتبالیستی که برای سالیان سال از تمام نقاط زمین به هم پاس دادند و گاهی زمین فوتبال را به میز پینگ پونگ که دائم توپ میان آن ها رد و بدل می شد، تبدیل کردند، به مدت چند دقیقه از دادن یک پاس سالم به همدیگر ناتوان ماندند. قضیه به بازی رفت نیمه نهایی لیگ قهرمانان 15-2014 باز می گردد، جایی که بارسلونا 2-0 از رقیب خود پیش بود و ژاوی در دقیقه 82 به جای راکیتیچ وارد زمین شد.
بین آن تعویض و وارد شدن رافینیا به جای اینیستا، پنج دقیقه زمان بود و می خواهید باور کنید یا نه، در آن دقایق هیچ پاسی میان این دو رد و بدل نشد! این دو استاد در فوتبال مدرن، پایان داستان را خراب کردند. چه می شد اگر از پای توانمند ژاوی یک پاس عالی به اینیستا ارسال می شد؟ ولی متاسفانه این اتفاق رخ نداد.
آخرین پاس میان این دو، به استادیو سانچز پیسخوان مربوط می شود. در تاریخ 11 آوریل سال 2015، وقتی اسکوربورد دقیقه 84 و 29 ثانیه را نشان می داد، اینیستا به دوست قدیمی خود آخرین پاسش را ارسال کرد. پاسی که هیچکس نمی دانست آخرین اثر هنری این دو استاد بزرگ خواهد بود. روز 21 دسامبر 2002 هم وقتی بارسلونا با نتیجه 4-0 مایورکا را شکست داد، این دو کارشان را آغاز کردند.
هرگز فکر نکنید این دو به یکباره در کنار هم قرار گرفتند. ژاوی و آندرس در تمرینات مدام با هم کار می کردند و پیوند خاصی میان آن ها شکل گرفته بود. در نایکی کاپ 1999 بود که ژاوی در مورد جانشین احتمالی‌اش چیزهایی شنید. این تورنمنت جوانان که در بارسلونا برگزار می شد و تیم بارسا باید در فینال مقابل تیم روزاریو سنترال بازی می کرد. پره گواردیولا، برادر پپ گواردیولا، که آن روزها علاقه خاصی به استعدادیابی داشت، پپ را راضی کرد هرطور شده بازی فینال را تماشا کند.
پپ مست و مسحور از بازی اینیستای 15 ساله، از همان ابتدا می دانست فوق ستاره بزرگی در حال ظهور است. سرمربی این روزهای منچسترسیتی، پس از بازی در رختکن، از آندرس جوان که در آینده قرار بود زیر دست خودش بازی کند، تمجید کرد. او که خودش جایش را به ژاوی داده بود، در یک مکالمه معروف، به هرناندز گفته بود «تو جانشین من هستی ولی مواظب این پسر جوان باش که به نظرم یک روز همه ما را زیر سایه خود خواهد برد.»
خوشبختانه فوتبالدوستان سراسر جهان، 486 بار بازی این دو کنار هم را تماشا کردند. البته سال های ابتدایی این دو چندان هم خاص نبود. رسانه های محلی تردیدهای زیادی مبنی بر امکان بازی این دو کنار هم داشتند. از نظر آن ها، ژاوی و آندرس از نظر فیزیکی ضعیف بودند و همکاری این دو، چیز جالبی از آب در نمی آمد. این دو در طول سه فصل، تنها به دو عنوان قهرمانی رسیدند. یک جام لالیگا در فصل 05-2004 و سوپرکاپ اسپانیا. بارسلونای فرانک رایکارد همراه با رونالدینیو به قدری در اروپا خوب بود که توانست جام قهرمانی لیگ قهرمانان را به کاتالونیا بازگرداند.
در آن دوران، این مرد هلندی از اینیستا می خواست فقط در زمین توپ پخش کند. او و ژاوی فقط در دوبازی اروپایی کنار هم بازی کردند و فقط با بازگشت گواردیولا و اعمال فلسفه «پاس، پاس، پاس» بود که این دو مرد اسپانیایی استعداد واقعی‌شان را کشف کردند. از آن روز به بعد، جامی نماند که بارسلونا به لطف این دو فتح نکرد. بارسلونا واقعا نیاز داشت مربی کاملی داشته باشد که بتواند از این دو همزمان بازی بگیرد.
لورنتزو بوئناونتورا، دستیار گواردیولا، در کتاب اینیستا (هنرمند)، توضیح می دهد یک بار از گواردیولا پرسیدند «ژاوی یا اینیستا؟» و این نابغه سرمربیگری پاسخ داده است « ژاوی و اینیستا. هردوی آن ها. همه می گفتند این دو نباید با هم بازی کنند ولی از نظر من این دو نباید بدون هم بازی کنند.» و پپ کم کم این دو را کنار یکدیگر بازی داد. ژاوی معمولا در سمت راست و اینیستا در سمت چپ حضور داشت، البته این دو در ترکیب های متفاوت و پست های متفاوت بازی می کردند که توضیح آن، از سریال The Simpsons بیشتر طول می کشد. آنجا بود که داستان بارسا و فوتبال مدرن عوض شد.
اگر گواردیولا را پیشروی حفظ مالکیت توپ و اجرای بازی روان در فوتبال بدانیم، پس ژاوی و اینیستا هم دو سلاح اصلی او در راستای اجرای این مهم بودند. این دو ماتادور به قدری قانع کننده بودند که حتی یک فرد عاشق سبک دفاعی را هم ترغیب می کردند حفظ مالکیت توپ، بهترین روش در فوتبال است. آن ها تماشاگران را ترغیب می کردند دوباره هفته بعد بیایند و بازی‌شان را تماشا کنند.
فینال ومبلی، اوج بازی بارسا و دو بازیگردان مشهورش بود. همین الان یک نظرسنجی راه بیندازید بپرسید هیجان انگیزترین بازی فینال دهه اخیر کدام است. قطعا جواب، پیروزی 3-1 بارسا برابر منچستریونایتد خواهد بود؛ جامی که ژاوی و اینیستا در اوج بودند. سرالکس پس از بازی گفته بود «آن ها بهترین های اروپا هستند، بدون ذره ای شک. به عنوان مربی، می توانم بگویم بهترین تیمی بودند که برابرشان قرار گرفته‌ام. در بارسلونا بازیکنان شگفت انگیزی حضور دارند. آن ها با پنج یا شش فوت قد، شجاعتی اندازه شیر دارند. همیشه توپ را در اختیار دارند و اجازه نمی دهند هیچکس به آن ها در زمین زور بگوید.»
یکی دیگر از لحظات به یاد ماندنی برای دون آندرس، به ثمر رساندن گل پیروزی بخش اسپانیا در فینال جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی بود. نقش ژاوی در آن جام هم به مهمی گل اینیستا بود و می شود با قاطعیت گفت این دو باز هم گل کاشتند. در سال 2015 ژاوی آماده جدایی از باشگاه محبوبش بود. کاپیتان با بالا رفتن سن، کمتر و کمتر بازی می کرد و اگر هم به بازی می آمد، به خاطر استراحت دادن به اینیستا بود. هردوی آن ها قانع بودند سمت چپ بارسا را سهیم شوند. البته تصمیم انریکه مبنی بر بازی دادن به راکیتیچ هم مزید بر علت شد، چون یک هافبک پر انرژی برای پوشاندن خلاء دنی آلوز نیاز بود.
در فصل پایانی ژاوی در بارسلونا، این امکان وجود داشت با کسب سه گانه باشگاه را ترک کند. اول فتح لیگ، سپس کوپا دل ری و بعد فینال برلین که می توانست همه چیز را رویایی کند. در آن بازی، اینیستا پاس گلی را که راکیتیچ به ثمر رساند، ارسال کرد. درست وقتی 2-1 پیش بودند، آندرس جایش را به ژاوی هرناندز داد و موقع تعویض با حالتی شبیه «برو کارو تموم کن رئیس» از بازی بیرون رفت. بارسا با پیروزی 3-1 قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد و ژاوی در اوجِ اوج از بلوگرانا خداحافظی کرد.
شاید بارسلونای انریکه بر محور MSN می درخشید ولی هیچکس فراموش نمی کند هر آنچه بارسلونا اکنون دارد و هر آنچه از این تیم به میراث مانده، به لطف دو مغز متفکر وسط زمین بوده است. همه گفتند این دو نمی توانند کنار هم بازی کنند اما اشتباه می کردند. در واقع ژاوی در کتاب اینیستا به این موضوع اشاره کرده و گفته است «ما به دنیا اثبات کردیم آن ها اشتباه می کردند. هرچه بیشتر استعداد داشته باشید، همه چیز بیشتر ممکن می شود. هردوی ما نیازی نداشتیم در زمین حرف بزنیم. شاید نهایت چیزی که گفته باشم این بود که کمی نزدیکم شود، همین! نه بیشتر و نه کمتر. آندرس از آن بازیکنانی است که دوست ندارد در کل بازی اصلا حرف بزند. ما قادر به درک عالی یکدیگر بودیم، می توانم به جرات بگویم فقط با یک نگاه، منظور هم را می فهمیدیم.»
▬ برای خواندن سایر قسمت‌های مجموعه زوج‌های افسانه‌ای دنیای فوتبال، روی برچسب این مجموعه یاددا‌شت‌ها کلیک کنید. در این مجموعه جذاب، بهترین و تاثیرگذارترین زوج‌های تاریخ فوتبال را خواهید شناخت. نام‌هایی که شاید به تنهایی عالی نباشند اما وقتی در کنار زوج خود قرار می‌گیرند، بزرگی‌شان بیشتر مشخص می‌شود.
