اوحدالدّین محمّدبن محمّد معروف به "انوری" ریاضی دان، منجم، موسیقیدان و شاعر معروف قرون 5 و 6 هجری است. او متولد "ابیورد" در خراسان است و در بلخ (... به روایتی هم تبریز) درگذشت.
او یکی از شاعران زبردست تاریخ نظم فارسی است. جامی شاعر برجسته قرن نهم در وصف او گفته: در شعر سه تن پیمبرانند *** هرچند که لانبی بعدی *** اوصاف و قصیده و غزل را *** فردوسی و انوری و سعدی.
او را یکی از برجسته ترین قصیده سرایان نظم فارسی می شناسند اما روایت است که او بسیار بدشاس بوده.
********************************************************************************************
گویند انوری روزی در یکی از کوچه های بلخ شخصی را دید که عده ای را به گرد خود جمع کرده، اشعار وی را می خواند و آنها را به خود نسبت می دهد.
انوری پیش رفته، پرسید: آیا شما این اشعار را ساخته اید؟
جواب داد: بلی.
پرسید: تخلص شما چیست؟
گفت: انوری!
انوری از این پر رویی متحیر شد و گفت: سبحان الله! شعر دزدی شنیده بودم، اما شاعر دزدی نشنیده بودم!.
********************************************************************************************
خود او پیرامون بد شانسی هایش در قطعه ای می گوید:
هر بلایی کز آسمان آید *** گرچه بر دیگری قضا باشد
بر زمین نارسیده می‌گوید *** خانه‌ی "انوری" کجا باشد!؟
