مطلب ارسالی کاربران
عالیجنابانِ یک دست
آمار برانکو در این سه سال گذشته خوب بوده و گاهی عالی ، اما به اعتقادم هنوز این مربی باتجربه ، عطشِ حرکتش فرقی نکرده و مثل روزهای اول ، همان قدر در پی موفقیت ست . تنها تفاوت مربی هایی از جنس برانکو با مربیان دیگری چون دنیزلی یا حتی پروین که پرسپولیس شان نسبت به دوران برانکو وحشی تر و تهاجمی تر بازی می کردند رفتار گاهی محافظه کارانه برانکو در کسب نتیجه بوده . هوادار همیشه برد می خواهد و برانکو نتیجه ، گاهی این نتیجه با یک مساوی هم حاصل می شود . برانکو نشان داده آهسته و پیوسته می رود و با داشته هایش . اگر روزگاری برانکو نتیجه لازم را نگرفت نمی شود به دانشش شک کرد اما به داشته هایش چرا . داشته هایش بازیکنان هستند و مدیریت باشگاه . شاید روزی ستاره تیم ، روزش نباشد ، یا هیچ کدام از بازیکنان ، آنوقت هر چه داشته رو کند بی حاصل می شود . یا مدیریتی که سر بزنگاه پشت برانکو نباشد . که همه ی مدیران دوران برانکو سر بزنگاه پشتش نبودند ، روزهای اول حتی زیر آبش را زدند . برانکو غر نزد ، اما دستپاچه هم نشد ، بارها شکست خورد ، هم در زمین فوتبال هم در بیرونش ، خودی ها و غریبه ها زدندش ،عبدی ، طاهری ، گرشاسبی ، عرب ، پروین ، قلیچ ، برخی هواداران پرسپولیس ، خودی ! ، هواداران استقلال ، تراکتور ، سپاهان ، برچسب زدند ، دلال ، دلال بودنش هرگز اثبات نشد ، گمانه زنی ها بود ، اما باز هم اخم نکرد ، شاید ، در درون خودش ، گاهی ، لرزید ، اما در زمین حرفش را زد ، با بلندمرتبه ترین جایگاه مربی گری ایران ، سرمربی تیم ملی درگیر شد ، گاهی به حق و گاهی از روی لجبازی و طعنه های دو طرفه ، برخی هوادار تیم ملی روبروی پرسپولیس و او ، و برخی هواداران پرسپولیس روبروی تیم ملی و بیشتر شخص کیروش ، هر چند پایانش برای هر دو مربی سود بود و شاید برای فوتبال ما شکست ، کیروش به جایگاه ابدی نخستین مربی معمار ساختار دفاعی تیم ملی نائل آمد و برانکو هم محبوبیت ش را حفظ کرد .
پرسپولیسِ برانکو شاید این روزها خوب بازی نمی کند ، اما ، بازی می کند ، بازی کردن و فوتبال را بلد است ، بدترین بازی های پرسپولیس برانکو هم دیدنی ست ، هر چند با حرص ، برانکو برای پرسپولیس لازم است همان طور که برای استقلال یا سپاهان یا تراکتور یا پدیده ، همانطور که شفر برای استقلال و پرسپولیس و سپاهان و تراکتور و پدیده ، فوتبال ما نیاز به تفکر دارد ، نه سرمربی که ارنج بداند ، که حمله و دفاع را بشناسد ، اینها را شاید هر هواداری هم بداند ، سرمربی تفکر دارد ، چینش ، روش بازی ، سبک حمله و دفاع ، جایگذاری بازیکن ، تاکتیک تیمی بخشی از تکنیک و صنعت بازی ست ، یک تکنسین فوتبال همه ی اینها را بلد است ، سرمربی پیچیده تر اما هدفمندتر از این شیوه می اندیشد . برانکو را دوست دارم ، نه به دلیل سرمربی بودن تیم محبوبم ، برانکو را به دلیل دانشش تحسین می کنم ، شفر ، کیروش ، لیکنز ، کرانچار ، اینها مربیانی هستند که نمی شود به اصل دانش شان ایراد گرفت . این ها در فوتبال مدرن تربیت شده اند ، فوتبال روز .
برانکو و شفر و کیروش و لیکنز یک دست بیشتر نیستند ، مربیانی یک دست که دست دیگرشان یعنی فوتبال ایران ناقص و بی ریخت است . به حضور مربیانی چنین در فوتبال ایران دلخوشم ، بیش باد .
