اختصاصی طرفداری- دوران پر فراز و نشیب اوزه بیو دی فرانچسکو در رم به پایان رسید و حالا مونچی نیز در آستانه خروج از پایتخت ایتالیا قرار گرفته است. مدیر اسپانیایی که به واسطه دو دهه فعالیت در سویا، به اعتبار و شهرت زیادی رسیده بود، در بدو ورودش به رم از او به عنوان بهترین انتقال سال یاد می شد اما در طول دو سال فعالیت به عنوان مدیر جالوروسی، کارنامه اش کمتر مجالی برای دفاع کردن از او باقی می گذارد.
شاید اینطور به نظر برسد که مونچی فقط عاملی برای پیاده کردن سیاست های مدیران آمریکایی رم است اما پالوتا همچون سایر مدیران آمریکایی، ثابت کرده یک سرمایه گذار بوده و برای تجارت به فوتبال ایتالیا آمده است. او کمتر به مسائل فنی فوتبال وارد است و عملا مدیر ورزشی را به عنوان نایب و همه کاره اش در تیم در نظر می گیرد. هر سال منابع مالی و برنامه کلی را در اختیار مدیران قرار می دهد و تقریبا با قاطعیت می توان گفت نقشی در انتقالات و چگونگی انجام امور ندارد. همان طور که والتر ساباتینی در طول 4 سال فعالیت در رم و در روزهایی که منابع مالی باشگاه بسیار محدودتر و درگیر مسائل فیرپلی مالی بود، پالوتا شخصا وارد جزئیات نمی شد، طی دو سال فعالیت مونچی نیز رئیس آمریکایی رم، هزاران کیلومتر دورتر از پایتخت ایتالیا و در بوستون، عملا همه امور را به مدیر اسپانیایی اش واگذار کرده بود؛ با این حال ساباتینی در آن مقطع دشوار، با وجود فروش بازیکنان کلیدی، هر سال ترکیب رم را ترمیم کرد و سطح آنرا بالاتر برد اما مونچی به روند فروش بازیکنان شدت بخشید تا برچسب "سوپرمارکت" روی باشگاه ایتالیایی زده شود اما مشکل اصلی او در خریدهایش بود. مونچی بسیار بیشتر از فروش هایش، بازیکن خرید اما هر فصل سطح ترکیب را پایین تر آورد. مونچی ذاتا علاقه شدیدی به خرید و فروش دارد و این موضوع را در سویا هم ثابت کرده بود اما بیش از هر چیزی، جالوروسی قربانی غرور این اسپانیایی شد؛ مونچی می خواست رمی را بسازد که حاصل تفکرات و فعالیت های خودش است؛ او بازیکنان ساباتینی را به مرور از تیم بیرون کرد تا تیمی متشکل از تفکرات خود بسازد و در این میان، قمار بزرگ او حداقل در فاز خرید بازیکنان در اکثر موارد جواب نداد.
با استناد به وبسایت ترانسفر مارکت، به مرور دو سال فعالیت مونچی در رم می پردازیم:
مهم ترین خریدها: ریک کارسدورپ (14 میلیون یورو)، جنگیز اوندر (13.4 میلیون یورو)، لورنتزو پلگرینی (10 میلیون یورو_رم از زمان ساباتینی بند بازخرید او از ساسولو را در اختیار داشت)، هکتور مورنو (5.7 میلیون یورو)، ماکسیم گونالون (5 میلیون یورو)، الکساندر کولاروف (5 میلیون یورو)، دفرل (20 میلیون یورو)، پاتریک شیک (42 میلیون یورو)، جاناتان سیلوا (قرضی)
مجموعا 115 میلیون یورو
مهم ترین فروش ها: محمد صلاح (42 میلیون یورو)، آنتونیو رودیگر (35 میلیون یورو)، لیاندرو پاردس (23 میلیون یورو)، امرسون (20 میلیون یورو)، هکتور مورنو (6 میلیون یورو)
مجموعا 126 میلیون یورو
مهم ترین خریدها: استیون انزونزی (26.6 میلیون یورو)، خاویر پاستوره (24.7 میلیون یورو)، جاستین کلایورت (17.2 میلیون یورو)، داویده سانتون (9.5 میلیون یورو)، رابین اولسن (8.5 میلیون یورو)، آنته چوریچ (6 میلیون یورو)، برایان کریستانته (20 میلیون یورو)، نیکولو زانیولو (4.5 میلیون یورو)، آنتونیو میرانته (4 میلیون یورو)، دنیل فوزاتو (0.5 میلیون یورو)، ویلیام بیاندا (6.8 میلیون یورو)، ایوان مارکانو (آزاد)
مجموعا 128.3 میلیون یورو
مهم ترین فروش ها: آلیسون بکر (62.5 میلیون یورو)، راجا ناینگولان (38 میلیون یورو)، کوین استروتمن (25 میلیون یورو)، لوکاژ اسکروپسکی (9 میلیون یورو)، مارکو تومینلو (5 میلیون یورو)، خوان ایتوربه (3.8 میلیون یورو)، برونو پرز (1.4 میلیون یورو-قرضی)، دفرل (1.5 میلیون یورو-قرضی)
مجموعا 146.2 میلیون یورو
با توجه به اعداد و ارقام بالا، مونچی طی دو سال مجموعا در حدود 243.3 میلیون یورو برای خرید بازیکن هزینه کرده و مجموعا حدود 272.2 میلیون یورو از فروش ها به حساب رم واریز کرده است. بنابراین مشخص می شود رم با مونچی طی دو سال فقط 28.9 میلیون یورو درآمدزایی داشته و تقریبا کل درآمد حاصل از فروش ها صرف خرید بازیکنان مدنظر او شده است. با توجه به این ارقام، لقب سوپرمارکتِ رم عملا بی معنی است چراکه رم همان طور که در فروش ها بسیار فعال بوده، در خرید بازیکنان نیز فعالیت گسترده ای داشته است. مونچی درحالی 243.3 میلیون یورو طی دو سال صرف خرید بازیکنان کرده که والتر ساباتینی این کار را در مدت 4 سال زیر 200 میلیون یورو انجام داده بود؛ جالب اینکه هیچ یک از خریدهای جدید مونچی ستون های فعلی رم نیستند و همچنان مانولاس در خط دفاعی، ده روسی در خط هافبک، ژکو، پروتی و الشعراوی در خط حمله ارکان اصلی رم را تشکیل می دهند که 4 مورد از خریدهای دوران ساباتینی هستند.
در ادامه به مرور برخی فعالیت های انتقاد برانگیز مونچی می پردازیم:
1- فروش محمد صلاح در بدو ورود مونچی را می توان به مسائل فیرپلی مالی ربط داد و ایرادی به مونچی وارد نیست اما قیمت بازیکنی که در آخرین فصل حضورش در رم طی 41 بازی موفق به ثبت 19 گل و 15 پاس گل شده بود، 42 میلیون یورو است؟!
2- مونچی پس از فروش صلاح، دو سال در خرید جانشین او به عنوان یک وینگر راست ناتوان بود. کل تابستان 2017 با پیشنهادهای مضحک و پایین او برای ریاض محرز گذشت و در نهایت در آخرین روزهای نقل و انتقالات برای جبران شکست پروژه محرز، پاتریک شیک که بند فسخی 25 میلیون یورویی داشت را از سمپدوریا با 42 میلیون یورو خرید. او گرانترین خرید تاریخ رم لقب گرفت و پس از یک سال و نیم هنوز در پایتخت ایتالیا جا نیفتاده است. پاتریک شیک با پست مهاجم مرکزی با این مبلغ زیاد برای پست وینگر خریداری شد؛ به نوعی خرید شیک از سوی مونچی در اولین ماه های فعالیتش در رم تنها در جهت خودنمایی و به دست آوردن دل هواداران پس از فروش صلاح و رودیگر بود.
3- ناتوانی مونچی در خرید وینگر راست، تابستان 2018 هم ادامه داشت. او نزدیک به دو ماه را برای خرید مالکوم هدر داد و دقیقا در روزهایی که بارسلونا از خرید ویلیان ناامید شد، به طور جدی برای خرید مالکوم وارد عمل شد. در نهایت آن اتفاق عجیب پیش آمد و مالکوم با وجود اینکه خبر رسمی انتقالش به رم منتشر شده بود، به بارسلونا پیوست تا دی فرانچسکو با جنگیز اوندر جوان و جاستین کلایورتِ خام و دیگو پروتی همیشه مصدوم وارد فصل جدید شود. جالب اینکه در بازی های اخیر نیکولو زانیولو به پست وینگر راست رفته است تا بازهم ضعف فاحش رم در این پست مشخص شود.
4- درحالیکه رم نیاز مبرم به وینگر داشت، پس از ناکامی در جذب مالکوم، مونچی بازهم برای جبران این شکست، دست به خرید بازیکنی مطرح اما در پستی دیگر زد. استیون انزونزی، قهرمان جهان در پست هافبک دفاعی به رم آمد؛ درحالیکه اکنون پس از گذشت 6 ماه از ورودش به تیم، مشخص شد این هافبک فرانسوی از نظر قابلیت ها، بازیکنی نبود که رم به او نیاز داشته باشد. با وجود کوین استروتمن، دنیله ده روسی و برایان کریستانته، خرید بازیکنی هرچند توانا اما کند و ایستا برای پست هافبک دفاعی ضرورتی نداشت و فقط تعادل خط هافبک را بیش از پیش برهم زد. در این میان فقط کوین استروتمن قربانی شد و هماهنگی خط هافبک رم از بین رفت؛ همان طور که دی فرانچسکو تا همین بازی آخرش با پورتو هنوز در چینش بازیکنان اصلی خط هافبک تردید زیادی داشت. ضمن اینکه فروش بازیکن محبوب جالوروسی، راجا ناینگولان نیز ضربه بدی به هواداران زد. هرچند در ادامه درخشش زانیولو حداقل از نظر فنی، تا حدودی تلخی رفتن نینجا را کم کرد.
5- یکی از شاهکارهای مونچی، کنسل کردن خرید حکیم زیاش با 27 میلیون یورو و اعتماد به خاویر پاستوره با 25 میلیون یورو بود. همه منابع از توافق برای انتقال زیاش به رم خبر دادند و حتی خود این بازیکن نیز هفته قبل تایید کرد در آستانه انتقال به ایتالیا بوده است اما در نهایت مونچی تصمیم گرفت خاویر پاستوره را بخرد. اکنون زیاش با قابلیت بازی در دو پست وینگر و چند پست هافبک، ارزشی چند برابر دارد و خاویر پاستوره پس از سپری کردن یک فصل ناامید کننده، در بهترین حالت مشتریانی از خارج اروپا خواهد داشت. سود خالص حاصل از خرید ناینگولان، عملا صرف خرید پاستوره شد.
6- در شرایطی که رم از لیگ قهرمانان اروپا سود خوبی به جیب زده بود و نیازی به فروش یک بازیکن بزرگ نداشت، آلیسون بکر در ازای 62.5 میلیون یورو به بهانه اینکه او گرانترین دروازه بان جهان خواهد شد و پیشنهاد لیورپول غیرقابل رد شدن است، راهی لیگ برتر شد. این مبلغ از پیش بینی رسانه ها که از ارقامی بالاتر و در حدود 80 میلیون یورو صحبت می کردند، بسیار کمتر بود. جالب اینکه چند روز بعد کپا آریزابالاگا با 80 میلیون یورو به چلسی پیوست. نکته مهم تر، خرید رابین اولسن با 29 سال سن بود. دروازه بانی که نیمی از دوران بازی اش را در لیگ های درجه چندم اروپا گذرانده بود و به یکباره دروازه بان اول رم شد. اگرچه عملکرد اولسن در رم قابل دفاع بوده اما او در این فصل، اشتباهات عجیبی هم داشته است. جالب اینکه رم در همین مقطع، لوکاژ اسکروپسکی را به بولونیا واگذار کرد و حداقل نگه داشتن او برای روزهای افت اولسن، ارزشمند به نظر می رسید.
7- رم پس از فروش رودیگر، با خرید مورنو و مارکانو از سوی مونچی، تیمش در خط دفاعی را بست؛ تعداد بازی های این دو بازیکن در رم از انگشتان دو دست فراتر نرفت. افت فاحش فازیو در ماه های اخیر بیش از پیش کیفیت خط دفاعی رم را پایین آورد تا مانولاس عملا تنها مهره قابل اتکای دی فرانچسکو در این پست باشد. جالب اینکه مونچی در ژانویه گذشته از اشتباه خود درس نگرفت و خرید بازیکن جدید را به معنی شکست برنامه نقل و انتقالاتی رم در تابستان عنوان کرد!
8- در حساس ترین مقطع فصل گذشته و در نقل و انتقالات ژانویه، کمتر تیمی حاضر به فروش دو مهره موثر خود می شود اما مونچی راضی شد امرسون و ژکو را به چلسی واگذار کند. در نهایت ژکو شخصا مانع این انتقال شد تا دی فرانچسکو یکی از ستون هایش را در میانه فصل از دست ندهد. جالب اینکه مونچی بعدا فاش کرد درصورت رفتن ژکو قصد داشت ژیرو را جایگزین او کند. ژکو ماند و مهم ترین عنصر رم در موفقیت های نیم فصل دوم در لیگ قهرمانان اروپا لقب گرفت. امرسون رفت و جای خالی او هنوز حس می شود چراکه کولاروفِ 33 ساله تنها فول بک چپ رم است! مونچی قبلا هم از فروش های دوگانه استقبال کرده بود؛ او در تابستان 2017 قصد داشت به طور همزمان مانولاس و پاردس را به زنیت بفروشد اما بازهم در آخرین لحظات، این مانولاس بود که مانع این انتقال شد.
9- در کنار اشتباهات مونچی، نباید از کارهای مثبت او نیز گذشت. خرید جنگیز اوندر، الکساندر کولاروف و نیکولو زانیولو قابل ستایش بود اما برای مدیری با رزومه و ادعای او بسیار ناچیز به نظر می رسد؛ اصرار عجیب مونچی به فروش بازیکنانِ ساباتینی و بستن تیم با خریدهای خودش، جای هیچ توجیهی نداشت. در نهایت پس از دو سال و ایجاد کلی تغییر، مونچی ظاهرا به تیمی حاصل از تفکرات خود رسیده است اما بعید به نظر می رسد این مدیر اسپانیایی در فصل آینده، مسئولیتی در رم داشته باشد!
