M Mدر عوض من هم برای او هر کاری می‌کردم؛ دویدم، جنگیدم و حتی با مصدومیت بازی کردم. عملا همه چیزم را برای زیدان دادم.
جز تعداد محدودی نخاله که از انگشت های 1 دست کمتر بودن . همه برای زیدان اینطوری بازی میکردن
بزرگترین دلیل موفقیتمون همین بود ، که یه مربی بالا سرشون بود که هم باشون رفیق بود ، هم احتمالا از همشون بازیکن بهتری بوده ، و هم با جرات بود و رابطه با بازیکنا رو از کارلو یادگرفته بود
موفقیت های زیدان به نظرم فقط به خاطر زیدان بودنش باید بدونیم .
برای کسایی که نمیدونن باید یاد اور بشم که زیدان اولین تمرینش با رئال ، با رونالدو یه کل کل فوتبالی به شوخی راه انداخت
و در اخر هم با اختلاف وحشتناکی زیدان برنده شد و رونالدو هم زیدان رو کول کرد .
همون اولین تمرین هم نشون داد با همه رفیقه ، و هم نشون داد هنوز چه فوتبالیستیه ، از بعد از اون قضیه هر چی میگفت همه قبول میکردن چون میدونستن شدنیه و خود زیدان قبلا انجامش داده
اخ که چقدر دوست داشتم هنوز مربیمون بود . حیف . رفتن اون خیلی حیف تر از رفتن رونالدو بود برای من واقعا از صمیم قلب دوست داشتم برامون یکی مثل سر الکس بشه
