طرفداری- در یکی از بازی های مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، آ اس رم میزبان پورتو است. دنیله ده روسی همراه با اوزه بیو دی فرانچسکو در کنفرانس مطبوعاتی پیش از این بازی شرکت کرد.
به نقل از وبسایت رسمی آ اس رم؛ ده روسی گفت:
به عنوان یک کاپیتان و دوست، پس از حواشی اخیر از کولاروف حمایت کردید ...
خوشحالترین فرد جهان خواهم بود اگر تنش ها میان کولاروف و هواداران تمام شود. واقعا در شرایط سخت احساسی قرار گرفته ام. از یک طرف هواداران رم هستند که عاشقشان هستم و همیشه از من حمایت کرده اند و در طرف دیگر کولاروف حضور دارد که همچون برادرم است. در این میان فقط می توانم از طرفداران بخواهم مثل همیشه به من اعتماد کنند. کولاروف یک حرفه ای تمام عیار است که در زمین کم نمی گذارد. به هواداران نمی توانم بگویم کولاروف در کل زندگی اش طرفدار رم بوده چون گذشته اش موجود است اما می گویم حالا که بازیکن رم است، بهترین عملکرد ممکن را از خود نشان می دهد. حتی یک جلسه تمرینی را از دست نمی دهد و اخیرا با مصدومیت برای ما بازی کرد.
بازیکنانی هستند که حرف های قشنگی می زنند، لوگوی باشگاه را می بوسند اما با اولین درد یا مصدومیت درخواست استراحت می کنند. من اصلا آنها را نمی پسندم و کولاروف چنین بازیکنی نیست. او یکی از حرفه ای ترین و متعهدترین بازیکنانی است که در طول عمرم دیده ام. البته که هواداران را همیشه باید در نظر گرفت و به آنها احترام گذاشت. آنها حق دارند که نسبت به نتایج این فصل ناراضی باشند. فردا بهترین فرصت برای حل شدن تنش ها است و اگر این اتفاق بیفتد، با اطمینان به شما می گویم که خوشحالترین فرد جهان خواهم بود.
تجربه سال گذشته در لیگ قهرمانان اروپا، مقابل پورتو به کمک رم می آید؟
قطعا همین طور است؛ این تجربه به ما کمک می کند بهتر برای چنین بازی های حساسی آماده شویم. پورتو هم به این بازی ها عادت دارد و حالا ما نیز تجربه لازم را داریم. البته نمی توانیم فقط به امید تجربه بمانیم و باید به بهترین شکل ممکن آماده شویم.
نتایج رم در مقطعی که شما مصدوم بودید را چطور ارزیابی می کنید؟
منفی بود؛ نتایج ما در این فصل بیانگر عملکرد واقعی رم نبود. در خیلی از بازی ها شایسته نتیجه بهتری بودیم مثل بازی برگشت مقابل رئال مادرید و بازی با اینتر. نکته تاریک بعدی، همان طور که مربی گفت مربوط به بازی با فیورنتینا است. نمی توانستیم به درستی نسبت به شرایط واکنش نشان بدهیم. حالا روند تیم را مثبت ارزیابی می کنم.
آیا فصل آینده هم کاپیتان رم خواهید ماند؟ همه از اهمیت شما برای تیم می گویند ...
قبلا هم گفته ام؛ تا زمانیکه از نظر بدنی آماده باشم و بتوانم، ادامه می دهم. همه از اهمیت من می گویند درحالیکه مربی و هم تیمی هایم نمی دانند چه جایگاه مهمی نزد من دارند. آنها کاری کرده اند که حس کنم مهم ترین مقطع دوران بازی ام را سپری می کنم. از آنها واقعا تشکر می کنم. وقتی می دانید برای بقیه چقدر مهم هستید، بازی کردن آسان تر می شود. همچنین از حمایت آنها طی سه ماه و نیم اخیر و دوران مصدومیتم تشکر می کنم. بدون آنها بازگشت میسر نبود.
آیا حس می کنید که اخیرا حضورتان در زمین چقدر مهم است؟ آیا حس می کنید که نزدیک شدن شما به پایان دوران بازی، چقدر می تواند هواداران را آزار بدهد؟
حس می کنم همیشه در خانه ام هستم؛ واقعا گرمای وجود هواداران به من منتقل می شود و حس می کنم همان برخوردی با من می شود که با توتی شد. توتی در طول دوران بازی اش بارها مورد اعتراض قرار گرفت اما در پایان همه برای او اشک می ریختند. به خودم فکر نمی کنم اما حس می کنم که چقدر مردم عاشق من هستند. فقط می توانم روی کارم تمرکز کنم تا جایی که در توانم هست، پاسخ محبتشان را در زمین بدهم. به چیزی دیگر فکر نمی کنم. البته با این واقعیت که به زودی باید کفش هایم را بیاویزم، باید کنار بیایم. آنوقت به این فکر می کنم و افسوس می خورم که فقط یک بار توانسته ام خود را وقف رم کنم.
نظرتان در مورد دی فرانچسکو چیست؟
مربی روش کاری خودش را دارد اما به خوبی اتفاقات درون زمین را درک می کند و به آنها واکنش نشان می دهد. رم شهری است که شما برای کار کردن در آن نمی توانید راحت باشید؛ تمرکز کردن در اینجا اصلا آسان نیست. اکنون در رتبه پنجم هستیم و همه از فشار بالایی که روی ماست می گویند اما من رتبه پانزدهم جدول را هم تجربه کردم؛ فشارها در آن زمان بیشتر بود.
آیا در طول این سه ماه مصدومیت، به خداحافظی از فوتبال در پایان همین فصل فکر کردید؟
این بیشتر یک سوال لحظه ای است که به ذهن شما می آید تا اعتقاد و باور. در طول این سه ماه فقط مثل یک بازیکن حرفه ای روی کارم برای بازگشت تمرکز کردم چون باور داشتم که می توانم. نمی توانستم در سن 35 سالگی عمل زانو داشته باشم چون به معنی پایان کار بود. حالا که زانویم به خوبی کار می کند پس دلیلی برای فکر کردن به خداحافظی نمی بینم. اگر همین طور حس خوبی داشته باشم و به اندازه کافی بازی کنم، قطعا به راهم ادامه می دهم. هر روز که پیش می رود و زانویم پاسخ مثبت می دهد، مثل یک پیروزی کوچک برای من است. البته حالا مهم ترین مسئله، بازی با پورتو است نه اینکه چقدر از دوران بازی من باقی مانده است. تیم مهم است نه افراد؛ فردا باید برنده شویم و همین موضوع اهمیت دارد.
