مطلب ارسالی کاربران

یادداشت روز ؛ واقعیت تلخ است ولی فرق ما و ژاپن فراتر از صحنه گل اول می باشد

لینکر ایرانی 01/28/2019 - 21:07 مشاهده پروفایل

2,043 مشاهده / 23 دیدگاه 47 7 15

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

نوشتن در این لحظات سخت است اما باید نوشت از روی واقعیت و نه احساس فرق فوتبال ایران و ژاپن سالهاست که روز به روز بیشتر میشود ژاپن از اوایل دهه نود میلادی شروع به ساختار سازی کرد با ساختن کمپهای تمرینی مجهز استادیومهای مجهز کار اکادمیک در فوتبال پایه انها در هر فصل فوتبالی کلی بازیکن خوب و درجه یک با تفکر حرفه ایی تولید میکنند و انها را به بهترین تیمهای فوتبال دنیا و لیگهای دنیا ترانسفر میکنند و دوباره از صفر شروع به سازندگی میکنند ولی ما در فوتبال باشگاهی چه چیزی داریم فوتبالی ورشکسته که اکثر تیمها دارای بدهی کلان می باشند تیمی استادیوم اختصاصی یا حتی کمپ اختصاصی ندارد برای تمرین ، بزرگ ترین باشگاه های کشور استقلال و پرسپولیس چه امکاناتی در مقابل کاشیما و شیمیزو دارند؟ امروزه تازه ما اول راه دهه 90 ژاپن قرار داریم باید تازه شروع کنیم ژاپنی ها زمانی با اوردن مربیها و بازیکنان خوب به لیگشان تقکر فوتبال حرفه ایی را به فوتبالشان تزریق کردند اما امروز صحنه گل اول کاملا نشان داد فوتبال ما چقدر اماتور هست این اماتور بودن از کجا شکل میگیرد؟ درست است از لیگ اماتور و که ما جای لیگ حرفه ایی قالب اسیایی ها میکنیم و حتی خودمان را گول میزنیم لیگمان حرفه ایی هست درست همین صحنه در لیگمان بارها تکرار شده ولی چون تیم مقابل هم تفکر اماتور گونه داشته برای تیم اعتراض کننده خطری در پی نداشته بارها و بارها در لیگ بازیکنان به جای تمرکز روی بازی تمرکز روی داور و حمله به داور بوده با امثال کریمی ها ، نکونام ها و حتی دایی ها در عرصه مربیگری که کارشان را بدون هیچ تجربه مربیگری در رده پایه یا لیگهای پایین تر به یک باره از تیمهای لیگ برتری شروع میکنند فکر میکنید چه دانش روزی به فوتبال ما اضافه میشود تمام این بزرگواران به راحتی از فدراسیونی که مدرسش یا محصص هست یا مجید جلالی مدرک A اسیا میگیرند مثل من و شمایی می رویم دانشگاه و مدرک میگیریم اما طریقه درست کار کردن را اموزش نمی بینیم و جالب است اگر به بازیکنان که برای این بزرگوارن بازی میکنند نگاهی بی اندازید اکثرا فوتبالیستهای مسن و پا به سن گذاشته مثل روزبه شاه علی دوست امیدخالدی ،نورمحمدی،مهدوی،نزهتی ، حامدشیری،ابشک و... بوده اند وقتی مربی تجربه و دانش روز را نداشته باشد توانایی بازیکن سازی جوان پروری را نخواهد داشت چرخه لیگ بخاطر نبود دانش روز در تیمهایی مثل سپیدرود نساجی و سایپا که باید تولید کننده بازیکن باشند معیوب است از سمت دیگر فساد در فوتبال پایه نبود اکادمی مناسب جز چند باشگاه صنعتی مثل سپاهان پیکان ذوب اهن فولاد و سایپا چرخه بازیکن سازی در فوتبال پایه را مختل کرده است .

امروزه باید به جای خود بزرگ بینی ببنیم ژاپن در دهه نود چه کرد و یا همین قطر در یک دهه اخیر در فوتبال چه کرده است ابتدا ساختن کمپهای خوب برای اکادمیها و سپس تیمهای اصلی بعد از آن ورود مربیهای خوب خارجی به تعداد گسترده شاید نیاز باشد تمام تیمهای لیگ برتری دارای مربی خارجی باشند که تجربه کار در اکادمی و بررسی تیمهای پایه را هم داشته باشند و با خود یک تیم حرفه وارد فوتبال ما کنند فوتبال ما پر از استعداد هست ولی استعدادهایی که اماتور رشد میکنند اماتور تمرین میبینند حتی ذهنی با تفکرات اماتور دارند از کیروش ممنون هستیم ولی او به تنهایی نمی تواند و نمی توانست بدنه اماتور فوتبال ما را تغییر دهد او 8 سال تلاش کرد اما به تنهایی و یک کیروش تنها برای این فوتبال کافی نیست ما نیاز به 16 کیروش در تیمهای باشگاهی داشتیم تا در این 8 سال تلاش کنند فوتبال ایران را به سوی حرفه ای پیش ببرند گرچه در این راه مدیران دولتی بی سواد مشکل اصلی باقی ماندن ما دراین حالت اماتور گونه فوتبال هستند انها باید تفکراتشان را حرفه ایی میکردن و ان را از بالا به پایین منتقل میکرد از تاج و کفاشیان بگیرید تا مدیران دولتی در باشگاه ها و...، کیروش امروز اگر از فوتبال ایران خارج شود دست اوردی بزرگ تر رفتن به جام جهانی برای ما داشته و ان تجهیز اکادمی ملی المپیک ایجاد زمین تمرین استاندارد و ساختمان پک کدامیک از مربیهای قبلی تیم ملی به فکر ساختار سازی و ایجاد زیرساخت رفتند البته این وظیفه مدیران دولتی هست ولی وقتی مدیران دولتی نا کارامد بودند کیروش تلاش کرد ولی یک چیز را هم او و هم ما هوادارها فراموش کردیم فوتبال یک بازی گروهی هست ژاپن اگر از دهه نود متحول شده چون انها به خوبی این گروهی کار کردن را بلد هستند ما هم باید یاد بگیریم یاد بگیریم درست و گروهی کار کنیم تمامی ارکان فوتبال ایران باید کار گروهی را یاد بگیرند گرچه این یک مشکل بزرگ فرهنگی است که در اجتماع ما نهادینه شده و ما اصولا هم از کار گروهی بیزاریم هم بلد نیستیم دسته جمعی و هماهنگ کار کنیم همیشه یک جای کار ما می لنگد.

حرف اخر کیروش کارش را کرد و رفت شاید او چیزی را در این تاریکی به ما نشان داد که هیچ وقت نمی توانستیم ببنیم تا همه ما فوتبال را حرفه ایی نگاه نکنیم از مدیران دولتی رده بالا،مدیران فدراسیون فوتبال ، مدیران باشگاه ها ، مربیان ، بازیکنان ، اصحاب رسانه و حتی هوادارن فوتبال ایران هیچگاه رنگ قهرمانی جام ملتها را دیگر نخواهد دید بلکه درجا خواهد زد و همین جا خواهد ماند

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دیدگاه‌ها (23 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

steve legend forever

تقصیر از کیروش نیست تقصیر از مدیریتهاست که هر جای این خراب شده رو نگاه میکنی چند نفر نالایق که بواسطه متدین بودن(جای مهر رو پیشونیشون:) و سردار بودن و چاپلوس بودن و جانباز بودن شدن مدیر و دارن مدیریت میکنن. از راسش گرفته تا این چیزا

soroush d

کیروش امروز اگر از فوتبال ایران خارج شود دست اوردی بزرگ تر رفتن به جام جهانی برای ما داشته و ان تجهیز اکادمی ملی المپیک ایجاد زمین تمرین استاندارد و ساختمان پک کدامیک از مربیهای قبلی تیم ملی به فکر ساختار سازی و ایجاد زیرساخت رفتند البته این وظیفه مدیران دولتی هست ولی وقتی مدیران دولتی نا کارامد بودند کیروش تلاش کرد

مشاهده پاسخ‌ها (1)

الف میم پاشا

حکیم ژاپنی در صحرایی روی شن ها نشسته و در حال مراقبه بود. مردی به او نزدیک شد و گفت مرا به شاگردی بپذیر!
حکیم با انگشت خطی راست بر روی شن کشید و گفت: کوتاهش کن.
مرد با کف دست نصف خط را پاک کرد.
حکیم گفت برو یک سال بعد بیا.

یک سال بعد باز حکیم خطی کشید و گفت کوتاهش کن.
مرد این بار نصف خط را با کف دست و آرنج پوشاند.
حکیم نپذیرفت و گفت برو یک سال بعد بیا!

سال بعد باز حکیم خطی روی شن کشید و از مرد خواست آن را کوتاه کند.
مرد این بار گفت: نمی دانم و خواهش کرد پاسخ را بگوید.
حکیم خطی بلند کنار آن خط کشید و گفت حالا کوتاه شد.

این حکایت فرهنگ ژاپنی ها را نشان می دهد.
نیازی به دشمنی و درگیری با دیگران نیست. با رشد و پیشرفت دیگران شکست می خورند. به دیگران کار نداشته باش کار خودت را بکن

saeed porian

متن عالي بود مث هميشه
دمتگرم

ریویستا اسپورت

در کل حرفت درسته داداش..

shahin r.bدیدگاه از حالت انتشار خارج شده است و قابل نمایش نیست.

ali mokhtari

دوست عزیز
قشنگ بود ولی به نظرم یه چیز دیگرو فراموش کردی!
اونم اینه:
ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم ارتشش رو منحل کرد و دیگه نخواست با کشورای دیگه سر جنگ داشته باشه! و پول و وقت خودشو ابتدا خرج صنعت و بعد مسائلی مثل فوتبال کرد. اما ما یه حکومت مسخره و یه رهبر داریم که با همه ی کشورای جهان سر جنگ دارن،به جای اینکه به فکر پیشرفت واقعی کشور باشن، پول مردمشون رو میریزن جلوی یه مشت تروریست، مردمشون براشون کم ترین ارزشی هم ندارن! و مردمش هم (که من هم جزئشون هستم) واکسینه شدن و هیچ عکس العملی از خودشون نشون نمیدن!!
فکر کنم ما باید اول چیزای دیگه مون رو درست کنیم.

مشاهده پاسخ‌ها (3)

ali mokhtari

اتفاقا اگر آدم خودشو با واقعیت وفق بده در نهایت میبینه واقعیت خیلی هم شیرینه!

HR SooT

ژاپن برای ژاپن شدن 2 تا بمب اتم نوش جان کرد سوال من از نویسنده اینه آیا تو هم حاضری این بلا سرت بیاد و احتمالا خودت یا خانوادت در چشم بهم زدن پودر بشین؟با علم به اینکه در آینده جهش علمی اقتصادی فرهنگی کنه کشورت؟البته سوال زمانی موضوعیت پیدا میکنه که ساکن داخل کشور باشی نه خارج کشور!!!برای ساختن همیشه باید اول خراب کنید!

مشاهده پاسخ‌ها (2)

علی آقا

اگر ممکنه متنت رو اصلاح کن و چند تا اینتر بزن بینش و پاراگراف بندی کن که بشه خوندش ، چشما واقعا اینطوری اذیت میشه و نمیشه خوند.

Mr. George

کاملاً درست...البته باید سرکوب مربیان جوان و بانبوغ رو هم اضافه کنیم....چون تاکتیک های پیشرفته ی دنیا با نبوغ افراد شکل گرفته نه دیکته کردن یک فلسفه فوتبالی 100 ساله...متاسفانه مربیان با استعداد کشور دارن سرکوب میشن

مشاهده پاسخ‌ها (3)