مارگرت میچل (Margaret Mitchell) متولد شهر آتلانتا در ایالت جورجیای آمریکا در سال 1936 با انتشار تنها رمان خود محبوب ترین و مشهورترین رمان عاشقانه تاریخ ادبیات را به نام خود نوشت. رمان "بر باد رفته" روایت دختری جنوبی (اسکارلت اوهارا) با همه عشق ها و حسرت هایش در بستر جنگ داخلی آمریکاست. میچل خودش اهل آتلانتا (مکان اتفاقات رمان) بود و به جنوب و آرمانهای آن باور داشت. او در پشت داستان بسیار جذاب و قدرتمندش، باورهای تاریک جنوب مثل نژاد پرستی و برده داری را تبلیغ می کند و حتی از گروه مخوف کوکلاکس کلان چهره ای مثبت ارائه می دهد و آن را تقدیس و تطهیر می کند.
اما فارغ از این حواشی، نکاتی پیرامون فیلم اقتباسی از این رمان:
بعد از موفقیت این رمان تهیه کننده معروف هالیوود دیوید سلزنیک (David O. Selznick) امتیاز این رمان را خرید و آن را ساخت و تبدیل به یکی از محبوب ترین فیلم های تاریخ هالیوود کرد.
برای نقش اول زن (اسکارلت اوهارا) بیش از 1400 بازیگر تست دادند و در نهایت نقش به بازیگر بریتانیایی ویوین لی (Vivien Leigh) رسید. لی در آن زمان همسر اسطوره سینما و تئاتر بریتانیا (لارنس اولیویر) بود.
برای نقش اول مرد (رت باتلر) مهمترین گزینه کلارک گیبل (Clark Gable) معروف به سلطان هالیوود بود (البته میچل نویسنده گری کوپر را ترجیح می داد!). اما گیبل این نقش را دوست نداشت. سلزنیک تهیه کننده یک میلیون دلار وام گرفت و آن را به همراه 15 درصد سهم در فروش فیلم به گیبل داد تا او را راضی به پذیرش نقش کرد!.
سلزنیک برای کارگردانی این فیلم ابتدا ویکتور فلمینگ (Victor Fleming) کهنه کار را انتخاب کرد. فلمینگ چون دوست قدیمی اش کاترین هپبورن (Katharine Hepburn) نقش اسکارلت را نگرفته بود سر صحنه مدام ویوین لی را آزار می داد!. سرانجام سلزنیک خسته شد و جرج کیوکر را جانشن او کرد. اما کیوکر هم فقط چند هفته دوام آورد و سام وود به عنوان کارگردان انتخاب شد. اما وود هم تنها 3 روز سر فیلمبرداری باقی ماند و سلزنیک مجبور شد بار دیگر فلمینگ را به کار دعوت کند و در نهایت فلمینگ کار را تمام کرد. در تیتراژ تنها از فلمینگ نام برده شده است.
سلزنیک تهیه کننده معروف پس از این فیلم سالها تلاش کرد با تهیه فیلم های بزرگ دیگر مثل (Duel in the Sun ) از زیر سایه بر باد رفته خارج شود اما وقتی در سال 1965 درگذشت همه روزنامه تیتر زدند "تهیه کننده بر باد رفته درگذشت!".
برای دو نقش مهم دیگر (ملانی و اشلی) دو بازیگر معروف هالیوود یعنی اولیویا دو هاویلند و لزلی هاوارد (Olivia de Havilland و Leslie Howard) برگزیده شدند.
اولیویا دو هاویلند (متولد 1916) تنها عضو این فیلم است که در 102 سالگی همچنان در قید حیات است. خواهر او جوان فونتاین ( Joan Fontaine)هم بازیگر معروفی بود که 96 سال عمر کرد تا مشخص شود طول عمر در این خانواده ارثی است!. در ضمن این دو خواهر 3 اسکار بازیگری دارند (2 بار اولیویا و 1 باز جوان) و تنها خواهرانی هستند که برنده اسکار بازیگری نقش اول زن شده اند.
فقط یکی از ٤ بازیگر اصلی فیلم هنوز در قید حیات است. لسلی هاوارد (اشلی)، کلارک گیبل (رت باتلر)، ویوین لی (اسکارلت) هر سه درگذشته اند، در حالی که اولیویا دوهاویلند (ملانی) که در فیلم می میرد، هنوز زنده است!.
اولیویا دوهاویلند در نقش ملانی غمخوار همه شخصیت های داستان است. در خارج از فیلم نیز این بازیگر همین نقش را داشت و بارها زیر فشار فیلمبرداری به کلارک گیبل و ویوین لی کمک کرد.
این فیلم 4 ساعته با بودجه 4 میلیون دلاری ساخته شد اما با احتساب همه نوبت های فروش 400 میلیون دلار فروش کرده است (چیزی حدود 4 میلیارد دلار امروز).
این فیلم نامزد 13 جایزه اسکار و برنده 8 اسکار از جمله (بهترین فیلم – کارگردانی – بازیگر اول زن (لی) – بازیگر مکمل زن (هتی مک دنیل) – فیلمبرداری و..) شد.
ویوین لی در دوران حرفه ای خود دو بار نامزد اسکار شد و جالب اینکه هر دو بار جایزه را برد. بار نخست برای "بر باد رفته" و بار دوم برای "تراموایی به نام هوس"، A Streetcar named Desire.
هتی مک دنیل (Hattie McDaniel) بازیگر سیاهپوست در نقش مامی خدمتکار اسکارلت نامزد اسکار شد اما در آن سالها و در دوران برتری نژادی در آمریکا او را به مراسم اسکار دعوت نکردند!. سلزنیک با لابی فراوان و دادن رشوه یک میز کوچک در انتهای سالن برای او دست و پا کرد!. وقتی نام او را به عنوان برنده اسکار خواندند روی سن رفت و با چشمانی اشکبار جایزه خود را دریافت کرد و نخستین سیاهپوست برنده اسکار لقب گرفت.
