تو این مطلب قصد دارم یک نگاهی کوتاه داشته باشم به وضعیت این روزای پرسپولیس، وضعیتی که اگر بگیم در طول تاریخیش بی نظیر بوده دروغ نگفتیم.
همه چیز از سال ۲۰۱۵ شروع شد سالی که مردی جدید روی نیمکت نشست، مردی که نوید یک فوتبال علمی و جدایی از دوران حمید استیلی ها و درخشان ها میداد. مردی که آمده بود پرسپولیس را از نو بسازد، آن هم نه فقط از نظر شخصی و اسمی بلکه از نظر روحی و فلسفی. برانکو ایوانکویچ انقدر نام بزرگی بود که به دو دستگی هواداران پایان بخشید بعد از آمدنش دیگر اسم های مختلف روی سکو ها محو تر و محو تر میشدن و بالاخره کل هوادارن در کنار یک نام بزرگ یک رنگ شده بودن.
اگر از من بپرسید دلیل اصلی موفقیت برانکو چی بود قطعا از علم نوین و بحث فنی او نخواهم گفت. به نظر من چیزی که باعث شده پرسپولیس دو فصل پیاپی قهرمان شود، یک فصل را فقط با تفاضل گل از دست داده و این فصل نیز مدعی شماره یک قهرمانی باشد نه بحث فنیست نه بازیکن ها و انتخاب های شایسته، بلکه از نظر من شاهکار برانکو فقط و فقط تزریق آرامش همراه اعتماد به نفس به تیم بود.
در فوتبالی که اتفاق های عجیب و غریب و حواشی احمقانه در آن موج میزند و مسائلی در آن وجود دارد که قطعا در فوتبال دنیا بی همانند است فقط و فقط آرامش روحی میتواند انسجام یک تیم را حفظ کند آن هم در شرایطی که بی مکث تیم دچاره حاشیه های متعددی میشود. به همین اواخر دقت کنید از شاهکار های طارمی و طاهری و محرومیت احمقانه ای که آغاز شد تا در ادامه رفتن خیلی از بازیکن هایی که زمانی پایه های پرسپولیس بودن. همه این شرایط کار رو برای پرفسور کروات پرسپولیس سخت تر و سخت تر کرد اما انگار این تیم قصد شکستن ندارد ! بعد جدایی اکثر ستاره ها و ملی پوشان پرسپولیس انگار ستاره هایی نهان در تیم جای گرفتن که هریک دقیقا در زمان نیاز میدرخشن و همه ی اینها حاصل نبود مگر با وجود همین آرامش تیمی که ازش دم میزنیم.
به رفتن ها و اضافه شدن در طول مربی گری برانکو خوب دقت کنید. طارمی رفت و آقای گلی جدید پدیدار شد به اسم علی علیپور. رامین رضاییان رفت و بعد یک جوان فوق العاده با استعداد مثل محرمی ظهور کرد. محسن مسلمان رفت و بشار رسن به بازیساز اصلی پرسپولیس تبدیل شد. در این بین نباید از بازیکن هایی گذشت که جواب اعتماد برانکو را به بهترین شکل ممکن دادند بازیکن هایی مثل محمد انصاری که توانست هم در پست دفاع چپ بدرخشد و در مواقع نیاز دفاع وسط تیم را بیمه کند یا شایان مصلحی که بعد از مصدومیت همین حاج محمد دوست داشتنی به ما ثابت کرد چقدر اعتماد بهش اتفاق درستی بوده. در کنار کشف بازیکن های جوان نباید از جذب بازیکن های با تجربه و بزرگ هم گذشت، بازگشت ستون هایی مثل سید جلال حسینی که پرسپولیس در این سال ها خیلی چیزها به کاپیتانش مدیونه یا در کنار سید جلال خرید زوج موفق این دفاع فولادی یعنی شجاع خلیل زاده که در درخشش آسیایی یکی از محور های اصلی تیم بود و با وجودش خط دفاع قرمزها بیمه شد.
در نهایت لازمه با این نکته این صحبت ها را به پایان برسانم که برای شکست این پرسپولیس رفت و آمد مدیران و محرومیت ها کافی نیست ! مشکلات مالی هم حریف غیرت این شیرمردان نخواهد شد. این تیم را بودن هوادار و یک برانکو بس است تا استوار باشد.
چه خوش گفت آن رقیب نام آشنا، همه تیم های یک طرف و پرسپولیس ما یک طرف
