یک تاج ، فقط روی سر یک نفر قرار می گیرد ،
و ما ، برای آن تاج می جنگیم .
در ژاپن دو گل خوردیم ولی
هنوز امیدی هست.
90 دقیقه تا تاجگذاری،
و این 90 دقیقه ، فرصتی است برای ما
تا این تاج را از چنگ تیم ژاپنی در آوریم
و روی سر پرسپولیسمان بگذاریم.
تیمی با پنجره های بسته،
و قلب های سرخ داریم که
تک تک ستاره هایمان برایش می جنگند .
از همان روز اول
که پا در این مسیر سخت گذاشتیم،
هیچ کس فکر نمی کرد
که تا اینجا بالا برویم؛
اما ما پرسپولیسیم،
با همه فرق داریم،
و می توانیم
فردا ستاره ای دیگر ، روی سینه مان بچسبانیم.
این تیم ،و این بازیکنان
لایق ستایشند .
باید ممنون باشیم
از فرمانده برانکو و شاگردانش،
که باعث بالا رفتن پرچم سرخ ما شدند.
ممنون باشیم
از علیرضا
که با هر توپی که می گرفت،
ما را به قله نزدیک می کرد.
و آن زمان که برای مهار توپ ژاوی پرواز کرد،
قلب های سرخمان را به هم نزدیک تر کرد .
از سید جلال و شجاع
که سدی هستند برای حفاظت از قفس توریمان .
از حسین و محمد ،
که تا پای جان می دوند .
از کمال و بشار و احمد،
که با میدان داریشان ،پرچم سرخ را بر فراز آسمان آسیا ،
به پرواز در می آورند.
از سیامک و امید،
که لحظه لحظه برای موفقیت عشق سرخمان ،عرق میریزند.
از علی و گادوین ،
که گل هایشان ، باعث میشود فریاد هواداران ، گوش آسمان را کر کند .
از همه ی کسانی که چه در زمین،
چه روی نیمکت،
و چه پشت صحنه مستطیل سبز،
برای رسیدن پرسپولیس ما به اینجا
فداکاری کردند.
حالا،
فردا در آزادی،
پرچم های سرخمان را به اهتزاز در خواهیم آورد.
و برای ارتش سرخمان ،
عاشقانه خواهیم سرود.
به امید آن که
کاپیتان سید جلال،
در پایان این 90 دقیقه
تاج را بردارد و روی سر پرسپولیسمان بگذارد❤ ......
