طرفداری- این اتفاق توسط خانمی که متولد ایالات متحده آمریکا است و در اوج جوانی قرار دارد، رهبری می شود. کتایون خسرویار، سرمربی تیم ملی زیر 19 ساله های بانوان ایران است و توانسته با اجرای تفکرات و برنامه های قابل تحسینش، آنها را با وجود تمام سختی ها و مشکلات ورزش زنان در ایران، راهی جام ملت های آسیا کند.
خسرویار اولین زن ایرانی است که توانسته درجه آ مربیگری فوتبال از فیفا را بدست آورد و همچنین به عنوان بهترین مربی شایسته دیدن شدن در سطح جهان انتخاب شود و همه چیز فوتبال بانوان از استعدادیابی و تمرینات گرفته تا آماده سازی و رژیم را متحول کرده است. فیفا گزارش می دهد تاثیر او حتی سبب تغییر نگرش به فوتبال زنان در ایران هم شده است:
کاری که الان می کنم، احتمالا 5 سال پیش شبیه ماموریت غیرممکن بوده است.
خسرویار و بازیکنانش جزو معدود بانوانی بودند که دو هفته پیش به صورت گزینشی برای تماشای بازی دوستانه تیم ملی فوتبال مردان ایران مقابل بولیوی دعوت شدند. موردی که نشان از تاثیر این سرمربی جوان روی جامعه و نگاه اجتماعی به فوتبال زنان دارد. با این حال، چند سال پیش چنین رخدادهایی به مخیله کتایون هم خطور نمی کرد.
حضور در ایران
کتایون در خانواده ای ورزشی بزرگ شده است. پدرش ورزشکار سه گانه و شناگر بوده و کتایون در 17 سالگی توانسته بود در فوتبال از سطح ایالتی به منطقه ای برسد. مسیرش مشخص بود. می خواست بورس تحصیلی مدارس فوتبال بگیرد و به رویایش یعنی بازی در تیم ملی زنان آمریکا برسد.
با این حال، اولین سفر خانوادگی اش به ایران، همه چیز را برایش دستخوش تغییر کرد. او که با موهایی رنگ شده و پیرسینگ ابرو به کشور پدری اش آماده بود، عاشق مهمان نوازی، فرهنگ و صمیمیت مردم ایران شد، ولی در عین حال هیچ گاه از تمرین و حفظ آمادگی دست برنداشت:
در خانه ما داستان همیشه همین بود: بخور، بخواب، تمرین کن، تکرار! [می خندد]
در ایران اما فوتسال تنها گزینه در دسترس برای دختران بود:
از آن متنفر بودم!
مجبور بود انجامش دهد که در همین شرایط استعدادش جلب توجه کرد. روز قبل از ترک ایران، از او درخواست شد به تیم تازه راه افتاده ملی زنان ایران بپیوندد. در ذهنش، به گزینه دیگری فکر نکرد:
هر جایی که باشید و کسی از شما بخواهد به یک تیم ملی ملحق شوید، قطعا در 17 سالگی جواب بله می دهید.
بعد از یک روز در تلاش برای متقاعد کردن خانواده اش، بدون حتی یک کلمه فارسی در فرهنگ لغتش، ماجراجویی ایرانی کتایون آغاز شد:
قدرت، اشتیاق و فرهنگ بی نظیر این خانم ها در ایران چیزی بود که توجهم را جلب کرد. آنها بسیار جنگنده و قدرتمند بودند و می خواستم عضوی از آنها باشم.
با این حال، وقتی 24 ساله بود، به خاطر بی برنامگی مستمری که در تیم دید، بازی را کنار گذاشت. مربیگری جایی بود که واقعا می توانست باعث تحول شود:
تصمیم گرفتم روی آینده تمرکز کنم. انرژی ام بهتر از همه به آنجا تعلق داشت.
تغییرات بنیادی
با کمک های فیفا، کتایون فقط وقتی 26 ساله بود، مدرک مربیگری آ را دریافت کرد. در تمام این مدت هم تک و تنها سعی کرده حواسش به تمام کشور باشد و درهای ورود دختران به فوتبال را باز کند، اما قبل از هر کاری باید اول این دختران را پیدا می کرد:
باید به شهرهای مختلف سفر می کردم و از مردم در مورد اینکه آنجا مدرسه فوتسال دخترانه یا هر جای شبیه آن وجود دارد یا نه، می پرسیدم. همیشه پارک ها را نشانم می دادند که دختران معمولا با برادران یا پسرهای دیگر فامیل شان بازی می کردند. راه دیگری برای پیدا کردن دختران نبود. خانواده ام می گفتند دارم آدم ربایی می کنم. [می خندد]
قدم بعدی پرورش گروهی از مربیان بود که کمکش کنند و بتوانند رژیم، بدنسازی و آماده سازی استاندارد یا پیاده سازی کنند:
همه کتاب های 50 سال پیش را استفاده می کردند. البته نمی گویم اطلاعات 50 سال قبل به دردنخور هستند، ولی امروزی شدن هم بسیار مفید است. الان گزینه هایی مثل اینستاگرام یا یوتوب باعث تنوع و ارتقای سطح تمرینات می شوند.
با رسیدن به این زیرساخت ها، او حمایت فدراسیون فوتبال ایران را هم داشت:
انتظار چنین حمایتی نداشتم. دبیر کل فدراسیون به همراه گروهی از مردان از آنجا می گذشتند که تمرینات ما را دیدند و تصور کردند پسرها در حال تمرین هستند. بازیکنانم مشغول سانتر و تکل بودند. دبیر کل صدایم کرد و پرسید مطمئنم 'این ها دختر هستند؟' همیشه می گوید به خاطر من و تیمم بوده که شروع به تحسین فوتبال زنان کرده است. تغییراتی دیده ایم که قبلا وجود نداشته و امید بالایی به دختران تزریق می کند.
اگر او به موفقیت دست پیدا کند، متدهای کاری اش در سراسر کشور و تمام سطوح مورد استفاده قرار خواهد گرفت:
همه چیز با تیم زیر 19 ساله ها شروع می شود. ما یک الگو هستیم که قرار است در طول سال های بعد از آن یاد شود.
تیم زیر 19 ساله های بانوان ایران هفته گذشته جواز حضور در رقابت های جام ملت های آسیا را گرفت و الان به نظر می رسد همه چیز طبق برنامه پیش می رود.