طرفداری- حالا در ژاپن، دور از چشمها بازی میکند، اما این پسر جوان که حالا بیش از 35 سال سن دارد، روزگاری با اتلتیکو به دسته پایینتر سقوط کرد، بالا آمد و ستاره درخشان اسپانیا بود.
در آستانه کریسمس سال 2001، از فرناندو تورس خواسته شد تا عکسهایی در میدان شهرداری و میدان پورتا دل سل بگیرد. دو میدان شلوغ در مادرید. در آن زمان، او 17 سال سن داشت و در شش ماه اخیر برای تیم اصلی اتلتیکو مادرید به میدان رفته بود، چیزی که به او این احساس را القا میکرد که به اندازهای معروف است که در صورت حضور در مکانهای عمومی، توسط مردم محاصره میشود. زمانی که خبرنگار به او درخواستش را گفت، تورس پاسخ داد: «تو دیوانهای؟» و در پاسخ شنید: «من خوبم، کسی تو را نمیشناسد.»
آن فوتوژورنالیست درست میگفت. تورس به میان یکی از معروفترین میدانهای اسپانیا رفت و برای عکس گرفتن در نزدیکی مکانهای دیدنی که برای کریسمس آماده شده بودند ژست گرفت و هیچکس او را نشناخت و اذیت نکرد. اما خیلی زود همهچیز عوض شد. تقریباً یک سال بعد، تورس به سختی میتوانست خانهاش را ترک کند. در آن زمان، اتلتیکو مادرید به لالیگا بازگشته بود و این پسربچه با صورتی معصوم، کار مورد علاقهاش اذیت کردن تیمهای واقعاً قدرتمند اسپانیا بود. مردم فکر میکردند او بازیکن خوبی است، اما نه تا این اندازه خوب. تقریباً یکشبه، ال نینیو به جذابترین استعداد اروپا تبدیل شد. او بعدتر در اینباره نوشت: «در چهار بازی، من از یک بازیکن که فقط نام او را شنیده بودند، به بازیکنی تبدیل شدم که کل اروپا در موردم صحبت میکردند.»
در اینجا، لازم است دورانی که تورس در آن ظهور کرد را یادآوری کنیم. در 1996، اتلتیکو مادرید به شکل باورنکردنیای در اسپانیا دوگانه برد و تنها چهار سال بعد، به شکل متحیرکنندهای به دسته پایینتر سقوط کرد. مدیر تیم قدرتمندی که تحت هدایت رانیری بود، خسوس گیل، به علت فرار مالیاتی دستگیر شد و باشگاه وارد دوران جدیدی شد. رانیری استعفا کرد و تیم به راحتی پس از 65 سال به دسته پایینتر سقوط کرد. این اتفاقات عجیب و غریب باید تورس را پریشان میکرد، کسی که در سن 13 سالگی به آکادمی اتلتیکو مادرید پیوسته بود و از زمانی که همراه با پدربزرگش به ویسنته کالدرون میآمد، طرفدار باشگاه بود. اما در می 2001، آن سالی که گیل آن را جهنمی میخواهند، تورس فرصت حضور در تیم اصلی را پیدا کرد و اولین بازیاش را برابر لگانس انجام داد. او در اینباره گفته است: «اگر اتلتیکو مادرید در دسته دوم حضور نداشت، مطمئنام که دیرتر فرصت بازی برای تیم را پیدا میکردم.»
آنگونه که اتفاق افتاد، اتلتیکو مادرید در رقابتی نزدیک در آن سال فرصت صعود را از دست داد. فصل بعد، تورس به یک بازیکن ثابت در تیم تبدیل شد و در 36 بازی لیگ، 6 گل به ثمر رساند و خود را به همه شناساند. اتلتیکو در سال 2002 تحت هدایت لوییس آراگونس به لالیگا بازگشت. در تابستانی که اتلتیکو به لالیگا بازگشت، تورس مورد توجه باشگاههای زیادی قرار گرفت. در جولای، او مرد اول پیروزی تیم زیر 19 سال اسپانیا در رقابتهای یورو زیر 21 سال در نروژ بود. تورس آقای گل و بهترین بازیکن تورنمنت شد و گل پیروزیبخش اسپانیا برابر آلمان در جریان برد 1-0 این تیم در فینال را به ثمر رساند. با اینحال لالیگا همچنان جایی بود که تورس طعم موفقیت در آن را نچشیده بود. آنها ترکیب قدرتمندی داشتند، با حضور دروازهبانی مانند بورگوس (دستیار کنونی سیمئونه)، دفاع آینده نیوکاسل، فابریسیو کولوچینی و مرد بزرگ لیورپولی، لوئیس گارسیا. آنها در اولین هفته در بارسلونا با تیم اول این شهر به تساوی 2-2 رسیدند و نشان دادند که هدف این فصلشان، چیزی فراتر از فرار از سقوط است. در هفته دوم، تورس اولین گلش در لالیگا را در جریان تساوی 1-1 برابر سویا به ثمر رساند. او در آن بازی اما به علت تمارض، دو کارت زرد گرفت و اخراج شد، اما با تصمیم فدراسیون فوتبال اسپانیا، یکی از کارتهای زرد بخشیده شد و او توانست در بازی بعدی تیم برابر مایورکا حضور پیدا کند. بازیای که دو گل برابر آنها به ثمر رساند. در بازیهای بعدی نیز گلهای پیروزیبخش خانگی را برابر بتیس و وایادولید زد و تا اواسط دسامبر، 7 گل برای اتلتیکو مادرید به ثمر رسانده بود. این پسر مشخصاً میدانست باید چگونه بازی کند. اما هنوز برای آنگونه درخشش مورد نظر همگان، کاری نکرده بود.
در 12 ژانویه، دپورتیوو لا کرونیا در کالدرون برابر اتلتیکو قرار گرفت. گالیسیانس شاید این روزها قهرمان نباشند، اما در آن زمان، آنها رقیب سرسختی بودند که در سال 2000 لالیگا را برده بودند و در دو سال پس از آن، به عنوان نائب قهرمان فصل را به پایان رسانده بودند. در یک لحظه خاص اما، درحالی که بازی 1-1 دنبال میشد، تورس در دقیقه 76 توپ را به دست آورد و آنچه در ادامه رخ داد، یک هنرنمایی زیبا بود. او توپ را کنترل کرد، در محوطه استالوارد نورالدین نیبت را نابود کرد و با حفظ توپ، یک ضربه بینظیر به کنج دروازه گولازو زد. نیبت که یکی از مدافعان تنومند آن دوران بود، نفسش برابر تورس بند آمده بود و تورس در ادامه، یک دقیقه پس از گل، با راه انداختن فرناندو کوریا، باعث شد اتلتیکو گل سوم را هم به ثمر برساند. واکنشها به سرعت شروع شد. ال پایس تورس را ستود و او را آینده فوتبال اسپانیا خواند. کسی که اسپانیا پس از رائول آن را نداشته است. AS نیز او را با مارکو فن باستن مقایسه کرد. و کار تورس هنوز به پایان نرسیده بود، ایستگاههای بعد، دربی مادرید و رئال سوسیداد و بارسلونا بودند.
ده گل برتر فرناندو تورس برای اتلتیکو مادرید
طوفان رسانهای فشارها را زیاد کرده بود. در آستانه دربی مادرید، دپارتمان رسانهای اتلتی بیش از 40 درخواست مصاحبه برای تورس دریافت کرده بود. در آن زمان، او کارهایی برابر رئال مادرید و سوسیداد انجام داد، اما نسخه بارسلونا را پیچید. با یک نمایش محسور کننده دیگر، قبل از پایان نیمه تورس با عبور از فرانک دی بوئر، ضربه مرگبار خود را وارد دروازه بارسلونا کرد. این گل، یکی از سه گلی بود که اتلتیکو به بارسلونا زد و پس از آن AS نوشت که دیگر نمیتوان به جادوی تورس شک کرد. یک پسر 18 ساله باورنکردنی که همه را در بارسلونا به خود خیره کرد. تورس حالا مطمئن بود که هواداران به او باور دارند. آنها دیگر تنها نبودند. مجلهها و روزنامهها میخواستند تورس روی کاورشان باشد. در مکانهای عمومی، تورس نمیتوانست از دست جمعیت فرار کند. پس از آن درخشش اما، تورس تنها سه گل دیگر در آن فصل به ثمر رساند. در آوریل، مصدومیت او را زمینگیر کرد، اما با 13 گل در 29 بازی، نقش مهمی در ماندگاری اتلتیکو در لالگیا داشت. اتلتیکو در آن فصل دوازدهم شد، اتفاقی که بدون تورس هرگز رخ نمیداد. بارسلونا و میلان به نظر علاقهمند به او میآمدند، درحالیکه در می گفته شد یوونتوس با 15 میلیون یورو به اضافه مهاجم اروگوئهای، مارسلو زالایتا او را میخواهند در جولای نیز مالک جدید چلسی، رومن آبراموویچ برای او پیشنهاد 28 میلیون پوندی داد.
تمام پیشنهادها اما رد شدند. تورس ماند و فصل بعد به کاپیتان باشگاه تبدیل شد. در سن 19 سالگی و خیلی زود هم اولین بازی ملیاش را انجام داد. در کریسمس، دیگر خبری از عکس گرفتن در میدان شهرداری نبود. آن دو گل برابر دپور و بارسا، همهچیز را برای این پسر تغییر داده بود.
▬ مجموعه یادداشتهای «سال صفر» را با کلیک روی تگ مربوطه دنبال کنید.