محمدرضا آقامحمدیدر کل بخوایم با دوره قبل مقایسه کنیم باید بگیم دوره قبل ما در سخت ترین قسمت جدول تونستیم به جمع ۶ تیم برسیم در حالی که تیمایی مثل آمریکا و ایتالیا و صربستان و آرژانتین پشت سر ما موندن ولی این دوره با قرعه خیلی ایده آل نتونستیم موفق باشیم و به تیمایی باختیم که خیلی مدعی نیستن(به جز آمریکا و حتی لهستان هم این دو شب نشون داد خیلی رو فرم نیست )...ولی دلایل این اختلاف عملکرد چن مورده..یکی کیفیت فردی بازیکنا(۴ سال پیش معروف بهترین پاسور جهان بود. موسوی جزو ۳ مدافع وسط جهان بود،شهرام محمودی متخصص استفاده از پاسای تیز بود و عبادی پور و قائمی هم تو دریافت جزو بالا نشین ها بودن )...
دوم هم اینه که اون موقع ما یه تیم نوظهور بودیم و همین کار رقبا رو برای آنالیز ما سخت میکرد...نقطه قوت ما سرویس های جهشی موجی بازیکنای ما بود که چون حریفا کمتر شناخت داشتن تو دریافت به مشکل میخوردن ولی یه تیم هر چقدر بیشتر تو چشم باشه و تو مسابقات شرکت کنه طبیعتا شناخته شده تر میشه و بیشتر مورد آنالیز قرار میگیره که خب عملا همه تیم ها برنامه های ما رو خنثی کردن و خب چون ما نتونستم به عملکردمون تنوع بدیم واسه همین چن ساله که ما رو راحت کنترل میکنن تیما...آگه میخوایم تو سالهای بعد به یه تیم درجه ۲ تبدیل نشیم باید بریم سراغ تنوع و مخصوصا(همونطور که خودت گفتی )سرویس پرشی چون دیگه کنترل سرویس های جهشی ما برای رقبا راحت شده و بازیکن هایی هم که تخصص داشتن تو سرویس جهشی(غلامی و تشکری )دیگه نیستن...
