مطلب ارسالی کاربران
به مناسبت رکورد دار شدن لوو
لوو مدتهاست زیر انتقاد منتقدان قرار دارد. در ده بازی گذشته قبل از بازی با پرو او تنها دو برد کسب کرده بود. یکی از آنها در برابر عربستان و به لطف گل به خودی عربها و دیگری پیروزی بر سوئد به لطف گل دقیقه 95 تونی کروس. در مقابل باخت به اتریش، برزیل، مکزیک و کره جنوبی و تساوی با انگلیس، اسپانیا و دو بار هم مقابل فرانسه چندان هواداران پر توقع آلمانی را راضی نمی کرد. اولین حذف تاریخی و فاجعه بار آلمان در جام جهانی مصادف شد به اولین باخت در جام جهانی به تیمی از کنفدراسیون امریکای شمالی، مرکزی و حوزه دریای کارائیب و از آن فاجعه بار تر اولین باخت در جام جهانی به تیمی از کنفدراسیون آسیا!!!!!
عدم مدیریت لوو در ماجرای اوزیل و گوندوگان، در بحث نظم اردو که حتی بیلد افشا کرد بازیکنان بعضا کنسول بازی و قلیان به همراه داشتند، ناتوانی او در بحث باند بازی، دعوای کاپیتانی، زیر سوال رفتن او به خاطر وفاداری افراطی به بازیکنان فاتح جام جهانی، انتقاد شدید مطبوعات بابت خط خوردن نفراتی مثل سانه و از آن طرف دعوت از بازیکنانی نظیر اوزیل، مولر و خدیرا که از دید این منتقدان به گذشته تعلق داشتند و حتی ترجیح نویر به ترشتگن آنهم در حالیکه نویر کل فصل مصدوم بوده و ... باعث شد بسیاری از فدراسیون بابت تمدید قرارداد لوو قبل از جام جهانی انتقاد کنند.
اما به هر حال لوو توانست اعتماد فدراسیون را برای ادامه یکی از طولانی ترین سکانداریها، حتی در آلمانی که سنبل ثبات است را کسب کند. از لحاظ مدت زمان اگر لوو همین امروز هم اخراج شود، پس از هربرگر با 28 سال (البته بین سالهای 1942 تا 1950 عملا آلمان تیم ملی نداشت و شاید باید این هشت سال را از مدت مربیگری وی کم نمود) و هلموت شون با چهارده سال، با بیش از دوازده سال نفر سوم است. از لحاظ تعداد بازی لوو به رکورد هربرگر رسید. هر دو 167 بار به عنوان سرمربی روی نیمکت آلمان نشسته اند و هر دو در دوران سرمربی قبلی نیز به عنوان دستیار وی مشغول به کار بودند. هربرگر دستیار اتونرز، نخستین سرمربی آلمان بود و لوو که دهمین سرمربی تاریخ آلمان می باشد، دستیار کلینزمن بوده است.
اما لوو آمار بهتری را کسب نموده است. در حالیکه هربرگر 94 پیروزی، 27 تساوی و 46 شکست کسب نمود، لوو 109 پیروزی، 31 تساوی و 27 شکست را در کارنامه اش می بیند. هربرگر البته تیم گلزن تری داشته. تیم او 435 گل به ثمر رسانده و تیم لوو تنها 395 گل. البته فوتبال در زمان لوو تدافعی تر شده و برای مثال در حالیکه در این تعداد بازی تیم هربرگر 250 گل را پذیرا شده است، تیم لوو تنها 156 گل را دریافت نموده است. به لحاظ تفاضل گل هم لوو تفاضل 239 دارد و هربرگر تفاضل 185.
به لحاظ افتخارات هر دو مربی یک قهرمانی با شکوه در جام جهانی دارند. قهرمانی هربرگر و غلبه این تیم در مقابل تیم مجارستان که به جادوگران معروف بودند و نه تنها چهار سال شکست ناپذیر مانده بودند که برترین تیمهای فوتبال جهان را با تعداد گل بالا شکست داده بودند به معجزه می ماند. ایتالیا دو بار سه بر صفر در برابر این تیم شکست خورده بود، انگلیس 7-1 و 6-3 در برابر مجارها تحقیر شده بود، برزیل و اوروگوئه 4-2 مغلوب مجارها شده بودند و کلی نتیجه مقتدرانه دیگر توسط تیم مجارستان بدست آمده بود. همین آلمان در دور گروهی 8-3 مغلوب مجارهای شگفت انگیز شده بود و "معجزه برن" کمترین چیزی است که حق پیروزی ژرمنها در فینال در برابر مجارستان را ادا می کند آنهم در شرایطی که موقعیت مجارستان در فینال نیز بمراتب بیش از آلمان بوده است. قهرمانی لوو را هم که همگی به خاطر داریم. آنهم چیزی شبیه معجزه بود. پیروزی 7-1 در برابر برزیل که فایل جدا در موزه فیفا دارد، غلبه بر برزیل میزبان و آرژانتین با لئو مسی (که برخی او را بهترین بازیکن تاریخ می دانند و برخی معتقدند مسی برای مارادونا شدن به قهرمانی جام جهانی نیز نیاز دارد)، قهرمانی یک تیم از اروپا در امریکای جنوبی آنهم در حالیکه هیچ تیم اروپایی حتی نتوانسته در امریکای شمالی و مرکزی قهرمان شود. لذا قهرمانی لوو که با آقای گل ادوار تاریخ جام جهانی شدن کلوزه همراه بود و در مقابل چشمان بهت زده برزیلی ها و رونالدو برزیلی (صاحب رکورد قبلی که خودش در آلمان این رکورد را از چنگ گرد مولر خارج کرده بود) یک قهرمانی تاریخی را برای ژرمنها رقم زد. بنابراین می توان ادعا کرد قهرمانی 1954 هربرگر و قهرمانی 2014 لوو خاطره انگیز تر از قهرمانی 1974 و 1990 بودند.
هر دو مربی اما یک رکورد منفی هم دارند. حذف در دور اول جام جهانی. البته در 1938 مرحله گروهی وجود نداشت و مسابقات بصورت تک حذفی برگزار می شد که آلمان در کمال تعجب به سوئیس باخت و حذف شد. البته دخالت هیتلر برای بازی دادن بازیکنان اتریشی که هماهنگی با بازیکنان آلمانی نداشتند و کشورشان دو ماه قبل از جام جهانی به آلمان منضم شده بود و در واقع بلعیده شده بود، باعث شد یکی از بدترین نتایج آلمان در ادوار جام جهانی رقم بخورد. هیتلر میخواست با این کار نشان بدهد که عزم او برای اتحاد آلمان و اتریش جدی است. تاوان این دخالت سیاستمداران را تیم ملی آلمان پرداخت کرد. لوو هم تنها حذف آلمان در دور گروهی را برای ژرمنها رقم زد. حذفی که بی ارتباط به دخالت سیاستمداران نبود. اما این بار اردوغان نقش هیتلر را برعهده داشت. البته نه به صورت دستوری. بلکه عکس او با دو بازیکن ترک تبار آلمان جنجالی را درست کرد تا اتحاد تیم لوو از بین برود. البته که همه باخت آلمان را نمی توان گردن این عکس انداخت. ولی منکر حاشیه هایی که این ماجرا در عملکرد تیم ملی آلمان داشت هم نمی توان شد. جالب آنکه بسیاری از فعالین آزادیخواه ترک و حتی روزنامه نگاران سایر کشورها که سیاستهای اردوغان را نقد می کنند، اردوغان را به هیتلر تشبیه کرده اند و از این نظر نیز می توان بخشی از ناکامی این دو مربی را به پیوند نامبارک سیاست و فوتبال گره زد. ضمن اینکه فاصله دخالت هر دو هیتلر نیز تا جام جهانی بسیار کم بوده است و عملا تیم فرصت رهایی از شوک این ضربه را نداشته.
هربرگر در جام جهانی 58 به مقام چهارم جام جهانی رسید و در جام 62 در دور یکچهارم حذف شد. در 1960 و 1964 آلمان در مسابقات جام ملتهای اروپا نیز شرکت نکرد. کلا ژرمنها مسابقات تازه تاسیس را بدلایل مختلف تحویل نمیگیرند. برای مثال در جام جهانی 1930 و نخستین دوره جام کنفدراسیونها نیز ژرمنها شرکت نکردند. در مقابل لوو در جام جهانی 2010 مقام سوم را کسب کرد. در 2008 نایب قهرمان یورو شد و در 2012 و 2016 به نیمه نهایی یورو رسید. در کنفدراسیونهای 2017 نیز لوو توانست تیمش را به مقام قهرمانی برساند. ولی با توجه به اینکه ژمنها به کمتر از قهرمانی رضایت نمی دهند و کنفدراسیونها نیز جام چندان معتبری محسوب نمی شود، می توان گفت که شباهت عملکرد دو سرمربی بیشتر از تفاوت آنهاست. بخصوص که هر دو سرمربی پس از قهرمانی در سمت خود باقی ماندند و بخشی از اعتباری را که با قهرمانی جهان کسب نموده بودند، با نتایج ضعیف بعدی از دست دادند. ولی اگر منصفانه نگاه کنیم هرگاه به نام آنها در تاریخ فوتبال آلمان می رسیم چاره ای نداریم جز اینکه به احترامشان کلاه از سر برداریم. چرا که دستاوردهای آنها در مقابل ناکامی هایشان به مراتب پر رنگتر است.
