كمتر از 20 روز به آغاز رقابت هاي جام جهاني فوتبال باقي مانده است و همه تيم هاي حاضر در اين رقابت ها در حال آماده سازي هستند. آلمان يكي از كشورهاي با سابقه و پر افتخار در اين رقابت ها است كه سه مرتبه در سال هاي 1954، 1974 و 1990 اين رقابت ها را فتح نموده است. اما قهرماني در سال 1954 به نظر بسيار پر اهميت بوده است و بي ترديد هيچ موفقيت ورزشي در تاريخ كشور آلمان همانند قهرماني در جام جهاني 1954 اثرات مثبت سياسي، اجتماعي و حتي رواني به همراه نداشته است. در خصوص دلايل اهميت اين موفقيت ورزشي، مطالب گوناگوني به انتشار رسيده و حتي چنديدن فيلم نيز ساخته شده است. چون بعد از اين رويداد فراموش نشدنی بود كه آلمان ها دوباره كسي شدند.
در سال 1949 كشور فدرال آلمان فدرال تاسيس شد، مردم اين كشور به دليل شكست در جنگ جهانی دوم و حكومت متفقين بر آنها بسيار افسرده و مايوس بودند. در اوايل دهه پنجاه ميلادي به نظر مي رسيد كه اوضاع كمي در حال بهبود است و در جامعه جهاني، آلمان دوباره به عنوان يك ملت در حال پذيرفته شدن بود و از سال 1954 اين كشور دوباره اجازه داشت تا در رقابت هاي جام جهاني فوتبال شركت نمايد.
با پيروزي 3:2 شاگردان سپ هربرگر، سرمربي وقت تيم ملي آلمان برابر مجارستان شكست ناپذير به رهبري فرانتس پوشكاش بزرگ در چهارم ژوئن سال 1954 در استاديوم وانك دورف شهر برن، اولين قهرماني آلمان در جام جهاني به دست آمد و "معجزه برن" به وقوع پيوست. فريتس والتر كاپيتان وقت آلمان و يارانش با اين موفقيت به مردم كشورش اعتماد به نفس از دست رفته و هويت ملي را بازگرداندند.
سال 1954، 9 سال بود كه از پايان جنگ جهاني ويران گر دوم سپري مي شد و براي بسياري از آلمان ها هنوز پايان جنگ جهاني دوم نوعي شكست به حساب مي آمد و نه آزادي از حكومت فاشيستي نازي ها. آلمان به دليل فجايعي بيشماري كه به نام آن كشور در جنگ جهاني رخ داده بود، اعتبار و اهميت خود را از دست داده بود و براي اغلب مردم اين كشور كه همچنان مشغول پاك سازي ويرانه هاي جنگ و باز سازي كشور خود بودند، فتح جام جهاني اتفاقي بزرگ به حساب مي آمد چون آنها مي توانستند به آلماني بودن خود افتخار كنند.
در سال 1954 و بعد از سپري شدن دوران بسيار سخت و آزار دهنده جنگ جهاني دوم و همچنين سال هاي دشوار پس از آن، مردم آلمان به تدریج شاهد آثار شكوفايي و رشد فوق العاده اقتصادي بودند، ولی همچنان هویت ملی آنها خدشه دار شده بود، آنها هنچنین باسیستم جدید سیاسی حاکم بر آلمان تا حد زیادی بيگانه بودند. از طرفي عدم اطمينان كشورهاي متفق و پيروز در جنگ جهاني و همچنين همسايگان، نسبت به آلمان با وجود تقسيم اين كشور به دو قسمت همچنان زياد بود. در چنين شرايطي، قهرماني در جام جهاني بسيار به موقع بود و پيام مهمي چه در داخل و چه در خارج آلمان به همراه داشت.
اين قهرماني علاوه بر اين سهم بسيار بزرگي در پيشرفت كشور آلمان يعد از جنگ جهاني دوم و تيديل آن به يك كشور مهم و قدرتمند داشت و در حقيقت بسياري از موزخين "معجزه برن" را با توجه به احساس هويت ملي كه به مردم بخشيد زمان واقعي تولد آلمان فدرال مي دانند.
در حقيقت "معجزه برن" به نحوي معجزه و شكوفايي اقتصادي در آلمان را تسريع بخشيد، ايده هاي سپ هربرگر سرمربي تيم ملي آلمان براي موفقيت نظير تلاش، نظم و انضباط در امور، از خود گذشتگي، همكاري و داشتن روحيه كار تيمي به نوعي الگوي زندگي روزمره مردم شده بود.
60 ميليون نفر از مردم آلمان اين فينال تاريخي را از طريق راديو و يا از طريق 50000 دستگاه تلويزيوني كه در آلمان آن روز به ثبت رسيده بود در كافه ها و قهوه خانه ها دنبال مي كردند، به طوري كه صحبت هاي هريرت سيمرمن گزارشگر اين بازي در به تصوير كشيدن صحنه گل قهرماني توسط هلموت ران در دقيقه 84 بازي، در آلمان ماندگار شده است."شفر به عقب سانتز مي كنه، توپ با ضربه سر دفع مي شه، حالا ران بايد از پشت برسه و شوت بزنه، ران شوت مي زنه،گل،گل،گل، گل، گل براي آلمان." و در لحظه به صدا در آمدن سوت پايان بازي سيمرمن با صدايي لرزان و هيجان زده گفت:"تمام، تمام، تمام، تمام، بازي به پايان رسيد و آلمان قهرمان جهان شد."
گرهارد ماير از سياستمداران آلمان و رئيس سابق فدراسيون فوتبال اين كشور (2001-2006) كه خود "معجزه برن" را تجربه كرده است در اين خصوص مي گويد:"بعد از اين اتفاق، اين طور احساس مي شد كه دوباره به عنوان يك ملت پذيرفته شده ايم و نسبت به مردم آلمان بار ديگر احساسي مثبت و همراه با احترام در دنيا وجود دارد."
