مطلب ارسالی کاربران
روزگار جوانی؛به یاد پادشاه بلوند
با شنیدن کلمه وینگر به یاد چه می‌افتید؟احتمالا بازیکنانی مانند مسی و رونالدو.اما اگر به روزگاری نه چندان دور برگردیم خواهیم دید که بازیکنان بزرگ دیگری هم در این پست بوده‌اند.مانند پاول ندود،پادشاه بلوند.بازیکنی که هم هافبکی فوقوالعاده بود هم وینگری توانا؛با آن کنترل توپ های خارق العاده.
پسر متولد خِپ بعد از جوزف ماسوپوست دومین بازیکن تاریخ چک است که برنده توپ طلای اروپا می‌شود؛در سال 2003.البته فصل رویایی 2003 به بدترین شکل ممکن برای او پایان یافت.حتی گل دقیقه 73 به رئال مادرید هم تلخی کارت زرد دقیقه 82 او را کم نمی‌کرد.خطایی بچه گانه به روی مک منمن و اخطار اورس مییر،در یک آن کاخ آمال پاول فرو ریخت. اشک‌های او و نگاه ملتمسانه‌اش بعد از دریافت کارت هنوز هم در ذهن فوتبال دوستان هست. یوونتوس بدون او در اولدترافورد گم بود و در پایان، در یکی از سرد ترین فینال های تاریخ لیگ قهرمانان مغلوب میلان کارلو آنچلوتی شد تا بزرگترین حسرت ندود شود.
اما اوضاع همیشه بر وفق مراد نبود.فصل 91-92 بعد از انجام خدمت سربازی‌اش در دوکلا پراگ مورد توجه اسپارتا پراگ قرار گرفت و به تیم اول چک پیوست.فصل 92-93 را به عنوان یار تعویضی به سر برد و در فصل بعد به ترکیب اصلی رسید و 3 گل نیز زد.فصل 94-95 را با قهرمانی لیگ به پایان برد و 6 گل هم زد.اما بهترین فصل او تا آن زمان فصل 95-96 بود که 14 گل زد و ستاره تمیش بود و در پایان فصل با نمایش‌های عالیش در انگلستان و یورو 96 توجه بهترین تیم‌ها را به خود جلب کرد.ندود 24 ساله با شماره 4 در یورو ستاره خط هافبک تیمش بود که البته با نایب قهرمانی به پایان رسید.او و نسل طلایی چک مغلوب گل طلایی بیرهوف شدند.در پایان رقابت‌ها با انتقالی عجیب به لاتزیو پیوست تا زیر نظر زمن کار کند.در ابتدا مشکلاتی وجود داشت ولی او توانست به ستاره تیمش بدل شود و قهرمانی جام در جام اروپا و سری آ در سال 2000 سرآمدش بودند.در سال 98 با اعجاز مریخی دستش از جام یوفا کوتاه ماند.در اواخر قرن بیستم او به ضربات سنگینش شهره بود به حدی که بوفون و پالیوکا در مصاحبه‌‌هایشان از ترس از ضربات او می‌گفتند.تیم محبوب او برای گلزنی یوونتوس بود و کار به جایی رسید که موجی اعلام کرد برای خنثی کردن ندود راهی جز خرید او ندارد.اما مرد وفادار با وجود توافق موجی و کرانیوتی دوست نداشت به لاتزیو پشت کند.موجی به او بلیطی به سمت تورین داد و گفت انتخاب با خود اوست.پاول به تورین رفت و شیفته‌ی یوونتوس شد.در سال‌های بعد از ارکان یووه شد و به عنوان کاپیتان به یورو 2004 رفت.
در مرحله گروهی هر سه بازی‌اش را برد و در مرحله بعد با اقتدار دانمارک را ۳ بر صفر شکست دادند.اما دوباره حسرت به سراغ او آمد.ندود در نیمه اول مسابقه نیمه نهایی مقابل یونان از ناحیه زانو مصدوم شد تا چک مغلوب گل نقره‌ای ترایانوس دلاس شود.شاید اگر او می‌بود داستان دیگری رقم می‌خورد.جام جهانی هم برای او به خوبی پیش نرفت و در مقابل تعجب همگان او کاپیتان تیمش هم نبود.
ندود ۳۴ ساله با وجود آمادگی بزرگان اروپا برای به خدمت گیری او از جمله پیشنهادی که بعدها از طرف اینتر مورینیو رسید به یوونتوس وفادار ماند و در پایان فصل 2008-2009 با دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
برنده ۴ دوره بهترین بازیکن سال چک،نایب قهرمان یورو،بهترین بازیکن اروپا در سال 2003 تنها گوشه‌ای از افتخارات او است.
زننده ۳۳ گل برای لاتزیو،۵۱ گل برای یوونتوس و ۱۸ گل برای جمهوی چک.
ادای دینی به قهرمان دوران کودکی؛بازیکنی بزرگ و شخصیتی وفادار
