اختصاصی طرفداری- وقتی نام آرتورو ویدال در میان است می توان با اطمینان گفت او یکی از کامل ترین هافبک های دنیا است و در تمامی پارامترها نامش می درخشد. اسامی زیادی در میان بود مانند رابیو، تیاگو، پیانیچ و ... اما در نهایت ستاره شیلیایی بایرن مونیخ تصمیم گرفت به بارسلونا برود و بعد از اینکه اعلام شده بود این تیم هافبک بزرگی را به خدمت می گیرد، این انتقال با سرعتی عجیب شکل گرفت.
رابیو جدی ترین هافبکی بود که به بارسا لینک شده بود و در مورد سبک بازی اش نیز توضیحات مفصلی ارائه شد اما سبک بازی و مدل بازی ویدال با او تفاوت های زیادی دارد. کینگ آرتور می تواند در تمامی پست های خط هافبک بازی کند، حتی دیده شده او به عنوان مدافع و مهاجم نیز به کار گرفته شده و این به خوبی انعطاف او را نشان می دهد. اولین و مهم ترین سبک بازی که می توان برای او در نظر گرفت، هافبک Box to Box است. توضیحات زیادی در مورد این نقش می توان ارائه داد اما مهم ترین تعریفی که می توان بیان کرد، این است: به هافبکی باکس می گویند که تعادل فوق العاده ای در حمله و دفاع دارد و به اصطلاح هافبک تک خطی هستند، یعنی در حمله و دفاع بسیار عالی عمل می کنند و اینطور نیست که بگوییم مانند فلان بازیکن در حمله تخصص دارد یا مانند دیگری در کارهای دفاعی موفق است.
بسیاری تصور می کنند بازیکنی که در پست 6 و کنار هافبک دفاعی تخصصی تیم بازی می کند و کمی در حمله و دفاع خوب است سبک بازی این چنینی دارد اما اینطور نیست. بر فرض مثال وقتی به آمار ویدال نگاه می کنیم او 3-4 بار توپ ربایی و تکل موفق داشته و آمار خیلی خوبی در فاکتور های پاسوری داشته است و نقش زیادی در گل های تیمش ایفا کرده است.
بسیاری بر این تفکر هستند که ایوان راکیتیچ یک هافبک باکس است که اشتباه است، راکی در کار های دفاعی و هجومی تعادل ویدال و ناینگولان را ندارد و یک هافبک تخریبی است. یعنی هافبکی که در پوشش های دفاعی و کارهای تخریبی کمک حال تیمش است و در پست 6 ایفای نقش می کند. اگر دقت کرده باشید او از زمانی که در کنار بوسکتس و در تیم ملی در پست هافبک دفاعی بازی کرد، وظایفش را به خوبی انجام داد. البته راکی از یک دسترویر تخصصی مانند کاسمیرو در کار های هجومی و پاسوری بهتر است اما بازهم نمی توان او را یک رجیستا یا هولدینگ میدفیلد دانست.
ویدال یک نقش پر رنگ دیگر نیز می تواند داشته باشد و بارها در پست 10 به کار گرفته شده و نقش هافبک تهاجمی (Advanced midfield) البته با هافبک تهاجمی ساده فرق دارد را اجرا می کند. به هافبک هایی که از یک پست 10 تخصصی و فانتزی فیزیکی تر هستند و درواقع در میانه زمین بازی می کنند و در کارهای دفاعی نقش پر رنگی دارند اما در پست 10 بازی می کنند هافبک تهاجمی می گویند. این هافبک ها ظرافت امثال اوزیل را ندارند اما تقریبا همه کاری در خط جلو انجام می دهند. فرانکی لمپارد و جرارد نمونه های بارز این نقش هستند که با وجود هافبک میانی بودن در پست 10 و پشت مهاجم به کار گرفته شده اند. جرارد نمونه خوبی است که جلوی ماسکرانو و آلونسو نقش متفاوتی داشت. راجا ناینگولان نیز در دو فصل پیش و زیر نظر اسپالتی به یک هافبک تهاجمی تبدیل شده بود. این ها گفته شد تا ویدال را یک همه کاره در خط هافبک بنامیم که در پست 10 می تواند نقش متفاوتی داشته باشد. کینگ آرتور بسیار در گلزنی و کار های دفاعی قوی عمل می کند و در این پست موفق بوده است.
این ها نکات کلیشه ای و تعریف اولیه ای بود که شاید قبلا هم شنیده باشید اما ویدال در زمین چه می کند؟ با مطالعه تصویری سبک بازی او تقریبا استایل بازی او برای شما قابل فهم می شود و اطلاعات بیشتری کسب خواهید کرد.
گلادیاتور نیوکمپ سبک بازی خاص خود را دارد، او مبتنی بر قدرت بدنی و استقامت بالایش با سرعت بالایی می دود و سعی می کند بازی حریف را خراب کند. علاقه زیاد او به تکل زنی کاملا مشهود است و او را به یکی از بهترین تکل زن های دنیا تبدیل کرده است. همین نیز باعث ضعف او می شود به طوری که صبر نمی کند تا حریف تصمیم بگیرد یا بازی خوانی کند، به وقفه به او هجوم می برد و قصد زدن توپ و تخریب را دارد. همچنین این بازیکن در اگثر اوقات با تکل توپ حریف را می زند و سعی نمی کند تا روش های متفاوت و زیادی را امتحان کند. به دلیل قدرت بدنی بالایش با سد کردن بدن خود توپ حریف را می گیرد و در این کار نیز تخصص دارد. آمار تکل زنی او بی نظیر است، در فصل گذشته و به گفته سایت هواسکورد و بوندس لیگا او میانگین 4.3 تکل صحیح را در لیگ ثبت کرده و و با 51 تکل موفقی که داشته است نمایش اعجاب انگیز را به ثبت رسانده. این آمار در 22 بازی بوده است که شامل 31 توپ ربایی نیز می شود. ویدال در پارامتر های پاس دهی نیز نمایش خوبی دارد و پاس های بلند نابی را ارسال می کند، ویدال 88% از پاس هایش را با موفقیت ارسال کرده و میانگین 4.4 پاس بلند صحیح را به ثبت رسانده است. او تکنیک بالایی ندارد اما از پس خود بر می آید و کارش راه می افتد.
موضوع مهم در مورد او میل به گلزنی اش است. به گفته سایت ترانسفر مارکت او در 124 بازی برای بایرن مونیخ موفق به زدن 22 گل و دادن 18 پاس گل شده است. ویدال به خوبی به محوطه جریمه اضافه می شود و میل زیادی برای گلزنی دارد. در 171 بازی برای یوونتوس او 48 گل و 25 پاس گل را به ثبت رسانده است. این ها گفته شد اما به سراغ تخصص اصلی او در تخریب می رویم و با تصاویر نمایش خواهیم داد.
در تصاویر زیر به ویدال دقت کنید، پس از تحلیل وضعیت بازیکن حریف به سمت او می رود و توپ را می زند. همانطور که گفته شد ویدال علاقه شدیدی به تکل زدن دارد و این بار نیز توپ بانگا را تکل زد.
شیلی توپ را لو می دهد، ویدال به سرعت از عقب به سمت بازیکن حریف می آید و با یک تکل فوق العاده توپ را می زند. این یک باز پس گیری بسیار به موقع بود که پس از آن شیلی در موقعیت گل قرار گرفت اما توپ به بازیکن شیلی نرسید.
ویدال بازیکن خودی را پوشش می دهد تا مسی را مهار کنند و فضایی به او ندهند. او پس از قفل کردن توپ مسی او را از کار می اندازد و با دنبال کردن توپ در کناره زمین توپ بازیکن حریف را می زند.
همانطور که گفته شد ویدال پوشش های خیلی خوبی می دهد، او درک از فضای خوبی دارد و به محض اینکه فضایی به حریف برسد او را تحت فشار شدیدی قرار می دهد، بازیکنان خودی را کاور می کند و نزدیک به توپ حرکت می کند تا زمانی که حریف فضای تنگی داشته باشد و توپ او را بزند.
مشاهده می کنید ویدال باز هم نزدیک توپ و بازیکن خودی حرکت می کند و پس از اینکه هم تیمی اش جا می ماند به سمت حریف می رود تا فضای ایجاد شده را با زدن توپ حریف ببندد.
هافبک جدید آبی اناری ها در پارامتر های زیادی توانایی بالایی دارد، او آمار خوبی در دوئل های هوایی و دوئل های دیگر دارد و با قدرت سرزنی اش می تواند چیز جدیدی به بارسا اضافه کند. ویدال یکی از بهترین پنالتی زن های دنیا نیز است، او توپ هار را بسیار محکم می زند و از بهترین های اروپا است. دیگر ویژگی او شوت زن بودنش است، ویدال به شوت های مرگ بارش معروف است. او ضعف هایی هم دارد، به نسبت سبک بارسا از نظر قدرت حمل توپ و شکل بازی او در درجه پایین تری نسبت به امثال بوسکتس و کوتینیو قرار دارد، همچنین اگر تحت فشار شدیدی باشد پاس اشتباه می دهد.
بسته به نوع سبک بازی تیم که توسط مربی انتخاب می شود و چیزهایی که والورده از ویدال انتظار دارد و می خواهد او می تواند در سیستم های مختلفی بازی کند. او سابقه بازی در پست های 6، 8 و 10 را دارد و می تواند در تمامی پست ها در سیستم های 4231-433 و 442 بازی کند. به نظر می آید به دلیل ضعف بازیکنان بارسا در پوشش دفاعی و تنها بودن بوسکتس در کار های تدافعی او در کنار بوسکی بازی کند و میانه میدان را پوشش دهد تا فشار زیادی به بوسکتس نیاید. بوسکتس درحالت کلی در پوشش های دفاعی و درک از فضا به قدری قوی نیست که تمامی فضاها را پوشش بدهد (یرعکس کاسمیرو)، وجود بازیکنانی مانند مسی نیز باعث می شود ویدال در میانه میدان حضور داشته باشد تا پوشش مناسبی بدهد. همچنین ویدال در سیستم 433 می تواند پوشش مناسبی به دمبله که در سمت راست بازی می کند بدهد و فضای پشت سر او را پر کند. دمبله و مسی سبک بازی ریسکی دارند و بازیکن جنگنده ای مانند ویدال کاملا بدرد فضای پشت آن ها می خورد. و در آخر مقایسه آماری ویدال با هافبک های بارسا در 2 فصل گذشته:
