اختصاصی طرفداری - تیم فوتبال پرسپولیس تهران در نخستین دیدار خود در فصل جدید مسابقات لیگ برتر، پنجشنبه شب در ورزشگاه امام رضا مشهد به مصاف تیم فوتبال پدیده خراسان رفت که این دیدار نهایتا با تک گل علی علیپور از روی نقطه پنالتی به سود سرخپوشان خاتمه یافت. این پیروزی شیرین پرسپولیس در حالی به وقوع پیوست که شاگردان یحیی گل محمدی نمایشی شایسته ارائه کردند و شاگردان برانکو در دقایقی از مسابقه، تحت فشار بازی روان جوانان پدیده قرار داشتند. پرسپولیس در این دیدار با غیبت ملی‌پوشان امید خود، از کمبود نفرات بر روی نیمکت ذخیره ها نیز رنج می‌برد.
پرسپولیس چهارمین افتتاحیه خود را با برانکو ایوانکوویچ تجربه کرده و تاثیر حضور این سرمربی کروات بر این تیم کاملا هویدا و مشخص است. جایی که پرسپولیس برخلاف لیگ پانزدهم، با اضطراب نتیجه نگرفتن و موقعیت از دست دادن وارد زمین نمی‌شود و با آرامش و تسلط مقابل رقیبان صف آرایی می‌کند. سرخپوشان که در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود از فلسفه قهرمانی خود عدول کرده‌بودند، حالا پس از مدت‌ها همان تیمی شده‌اند که به کمتر از قهرمانی راضی نمی‌شود و به جای میانه‌های جدول، در بالای آن جا خوش می‌کند. تیمی که در روزها بد خود نیز می‌تواند گلیمش را از آب بکشد و بازی را برای خود دربیاورد.
پرسپولیس به ثباتی دست پیدا کرده که در فصل محرومیت خود از نقل و انتقالات نیز قهرمانانه وارد زمین می‌شود و قهرمانانه بازی می‌کند. تیمی که سنگ بنایش به خوبی توسط سرمربی کروات معماری شده و در روزهای دشوار و بد خود با روحیه و ذهنیتی برتر پای به زمین می‌گذارد. مهم نیست چه بازیکنانی در ترکیب باشند و چه بازیکنانی دیگر در پرسپولیس حضور پیدا نکنند، نکته حائز اهمیت، شخصیت و کاراکتر پیروزی است که به خوبی به تیم تزریق شده و هراسِ تقابل با پرسپولیس را برای رقیبان متوسط ایجاد کرده‌است. پرسپولیس حالا به سطحی رسیده که در روز بدش نیز از تک فرصت خود در مسابقه گل می‌سازد و رقیبِ دستپاچه و مضطرب، علی رغم نمایش بهتر، نمی‌تواند معادلات را برهم زند. این قاعده قهرمانی است، قهرمانان در روز بد هم می‌برند!
حضور برانکو در جمع سرخپوشان، حالا تاثیرگذاریِ فراتری از حضور یک سرمربی بادانش و فنی دارد. حالا پرسپولیس از پیشرفتی ارتزاق می‌کند که ثمره ثبات است. دیگر خبری از نتایج سینوسی حمید استیلی‌ها، علی دایی‌ها و حتی مصطفی دنیزلی‌ها نیست. پرسپولیسِ این روزها هیچ سنخیت و مشابهتی به تیم از جان افتاده و درمانده دهه گذشته ندارد. این تیم، جانشین و وارثٍ برحق زلزله فوتبال ایران در دهه هفتاد است. تیمی با هدایت استانکو و علی پروین که افتخارات را درو می‌کرد. دیگر خبری از آن توقف های خانگی با تیم‌های تازه راه یافته به لیگ برتر نیست. پرسپولیس حالا تقابل‌های به قول شاه‌غلام پورشه سواران و 206 رانان را فوتِ آب است و دوازدهمین پیروزی در شانزدهمین دیدار خارج از خانه اخیر خود را هم در یکی از بدترین شب های هدایت برانکو دشت می‌کند. یک موهبتی جادویی!
پرسپولیس از نقل و انتقالات محروم می‌شود، ستاره‌ها یکی یکی می‌روند و چالش وفاداری را به سخره می‌گیرند ولی این تیم هنوز هم در ردیف اول مدعیان قهرمانی باقی می‌ماند. حالا پرسپولیس می‌تواند خودش را تیم بداند، نه جمعی از بازیکنان. این تیم حالا می‌تواند خودش را قائم به فرد نداند. تیمی فراتر از بازیکنان، چیزی که در این فوتبالِ پر از تغییر و نوسان، کمتر مشابهش را دیده‌ایم.
فرمول قهرمانی در لیگ برتر ایران ساده است. کافی است بازی های معتدل و متوسط را به نام خود رقم بزنید و در دیدارهای دشوار، شکست نخورید. فرمولی که در قهرمانی همه قهرمانانِ گذشته فوتبال ایران مشترک است. با این فرمول، رنسانسِ برانکو در پرسپولیس مشهودتر است. او حالا تیمی را در اختیار دارد که کمتر شاهدِ هدر دادنِ امتیازاتش هستیم. درست در همان وقتی که سایر تیم‌ها با کلیشه‌هایی چون حضور در فصل بدنسازی و عدم آمادگی بدنی امتیازات را از کف می‌دهند، پرسپولیسِ برانکو قاپِ قهرمانی را می‌رباید و دورتر و دورتر از سایرین، اندوخته‌ای برای انتهای فصل جمع آوری می‌کند. گرچه این موضوع برخلاف دو فصل گذشته، در لیگ هجدهم از تیمِ محرومِ او انتظار نمی‌رود.
شاید به همین خاطر باشد که در 65 هفته گذشته لیگ برتر، تنها در پایان 4 هفته تیمی در لیگ برتر بوده که امتیازی بالاتر از پرسپولیس داشته‌است. شاید به همین خاطر باشد که در 63 هفته گذشته مسابقات لیگ برتر، پرسپولیس همواره در جایگاهی بالاتر از رقیب دیرینه قرار داشته و بهترین آمارش را در تاریخ باشگاه به ثبت رسانده است. شاید به همین خاطر باشد که پرسپولیس در لیگ شانزدهم از هفته 12 صدرنشینی را به نام خود کرده و تا پایان مسابقات، صدرنشین باقی می‌ماند و شاید به همین خاطر باشد که پرسپولیس در لیگ هفدهم از هفته 9 صدرنشینی را به نام خود کرده و تا پایان مسابقات، صدرنشین باقی می‌ماند. 50 هفته صدرنشینی در 60 هفته برگزار شده لیگ برتر در دو فصل گذشته، آماری شگرف که پرسپولیس می‌تواند به آن غره باشد.
برانکو حالا می‌تواند با همان آرامش و خونسردی همیشگی، خودش را با 197 امتیاز از 96 مسابقه لیگ برتر، موفق ترین سرمربی تاریخ لیگ برتر و پرسپولیس بداند. سرمربی که با 58 پیروزی از 96 مسابقه، بالاترین نرخ پیروزی را برای خودش و تیمش به ثبت رسانده و هر روز دست نیافتنی تر از روز گذشته می‌شود و چه خوشبخت پرسپولیسی که به دست این معمار زبردست از سوی زوال به سمت سعادت تغییر مسیر می‌دهد. میوه صبر و ثبات و سپردن امور به اهلش، به این شیرینی است. شیرینی که پیش تر کارلوس کی‌روش برای فوتبال ملی به ارمغان آورد و نسخه‌ای که امیدواریم برای استقلال و تراکتورسازی و سایر باشگاه‌های فوتبال نیز پیچیده شود.
