مطلب ارسالی کاربران
امّا همیشه، جنگ به نامِ صلح معرفی شد
به لحاظ فرهنگی، به حرکت درآوردنِ مردان برای جنگ راحت‌تر از به حرکت درآوردنِ آنها برای صلح است. در طولِ تاریخ، انسان‌ها، جنگ را موثرترین راه برای حل‌وفصلِ منازعاتِ خود یافته، و آنهایی که در مسندِ قدرت بوده‌اند همیشه از اندک زمانِ صلح برای تدارکاتِ جنگ‌های آتی بهره برده‌اند. امّا همیشه جنگ به نامِ صلح معرفی شده. همیشه فرزندانِ امروزِ سرزمین، قربانی می‌شوند تا صلح را برای فردا به ارمغان بیاورند. این مسئله بارها و بارها گفته شده، نوشته شده، و موردِ اطمینان قرار گرفته که انسان به طورِ سنتی برای جنگ تربیت شده است، هرچند در اعماقِ روحش آرزویِ ابدی برای صلح دارد. و این همان چیزی است که توسطِ دوست‌دارانِ جنگ از آن به دفعات به عنوانِ ابزاری برای باج‌خواهیِ اخلاقی استفاده کرده و می‌کنند: هیچ‌کس این را نمی‌پذیرد که به‌راه‌انداختنِ جنگ برای خودِ جنگ است؛ در عوض همه ادعا می‌کنند که برای صلح می‌جنگند [۲۲۱].
کتابِ «دفتر یادداشت»، نوشتهٔ ژوزه ساراماگو، ترجمهٔ علی قادری، نشرِ مروارید.
*. عکس از فیلمِ «Fires on the Plain-1959» به کارگردانیِ «Kon Ichikawa» می‌باشد.
برای سَرَک کشیدن در واژه‌ها، کتابِ تلگرافی را دنبال کنید.
