سلام به همه.
من در اين پست مي خواهم با توجه به اين نکته که تمامي ليگ هاي معتبر و بزرگ به پايان
رسيده اند, چند تبريک را به طرفداران چند تيم بابت مسائل مختلف بگويم.
لطفا اين تبريک ها را از بنده حقير بپذيريد.
1) تبريک اول و ويژه من به اتلتيکو مادريد و طرفدارانش است. از قهرمانيشون خوشحال شدم (بلاخره تيم دوم شهر مادريد هستند و من هم خيلي دوستشان دارم) و بنظرم حتي در اين اواخر
لياقت قهرماني رو هم داشتند که به دهمين جامشون بعد از 18 سال هم رسيدند و پيشبيني من هم در مورد تکرار تاريخ درست درامد و مثل 10 سال پيش که والنسيا قهرمان شد و ما هم نه اول شديم و نه دوم بلکه چهارم!
همچنين ما هم به هجدهمين جام حذفي در سه فصل پيش بعد از 18 سال رسيديم که نکات جالبي مي تواند باشد هرچند قياص مع الفارقي هست...
اما من بعد از بازي بايرن که چندين نفر گفتند تيم ما لياقت دهمين جام را دارد ولي من گفتم که تيم ما لياقت سه گانه دارد که البته حذفي را که گرفته بوديم و اکنون هم در فينال سي ال هستيم که عظم خودمان را هم براي کسب لادسيما جذم کرده ايم... متاسفانه بازيکنان رئال در مقابل والنسيا دچار غرور شدند و مساوي کرديم... هنوز اميد زيادي براي قهرماني وجود داشت هرچند که من از مدت ها پيش اين عقيده را داشتم که اتلتيکو قهرمان خواهد شد اما اميدهايي داشتم...
در مقابل وايادوليد با مصدوميت مضخرف کريس عملا قهرماني به يک معجزه سخت نياز داشت و با باخت با دست خالي در مقابل سلتاويگو قهرماني در ليگ به 0 % تبديل شد... در کل فصل لياقت رئال براي قهرماني بيشتر بود و دليلش هم بسيار ساده است... هنگامي که شما 6.7 امتياز عقب هستيد و با زحمت و تلاش و قدرت به صدر مي رويد ديگر لياقت قهرماني را داريد... اما در دو مقطع از فصل به سادگي و اب خوردن همه چيز را نابود کرديم و به عبارتي هرچه رشته بوديم پنبه شد!
اشتباه اول را بعد از بازي برگشت با بارسا و در مقابل سويا انجام داديم اما سريع عبرت گرفتيم... اشتباه فاشح و بسيار بدتر دوم را بعد از بازي برگشت مقابل بايرن و در مقابل والنسيا انجام داديم که متاسفانه عبرتي هم نگرفتيم.
در کل با بازي هاي بدي که ما بعد از بايرن انجام داديم اتلتيکو لياقت قهرماني را داشت و بار ديگر قدرت شهر مادريد به رخ تمام تيمها کشانده شد و تازه اين قدرت تيم دوم شهر بزرگ مادريد است و تيم اول بماند !!!
2) تبريک دوم من به خودمان است! الحق که بايد به خودمان تبريک بگوييم که بجاي عبرت گرفتن دچار غرور کاذب هم مي شويم و همه چيز را به فنا مي دهيم... حالا بايد دعا کنيم که در فينال سي ال ديگر اشتباهاتمان را تکرار نکنيم که در اينصورت جبران ناپذير خواهند بود.
اما فکر نکنم که در فينال سي ال با مشکل جدي برخورد کنيم... خب بلاخره اتلتيکو هم که با تمام توان در مقابل بارسا قرار گرفت و مصدوم هم داد و تمام تمرکزشان بر ليگ بود که انرا کسب هم کردند. ولي در کل ما بايد مراقب باشيم و مخصوصا ديگر دچار غرور نشويم که هرچه که مي کشيم از اين غرور لعنتي و بدشانسي ها است.
3) تبريک سوم من به يوونتوس است که از قهرماني شون هم خوشحال شدم اما زياد از رکورد شکني شون خوشم نيامد... بلاخره اولا يک تک جام را بدست اوردند و دوما ليگ ايتاليا شرايط خوبي ندارد و سوما تيمي که در اروپا اصلا موفق عمل نکرده چندان رکوردزدن جالب نيست. از طرفي دوست نداشتم که يووه قهرمان بشود و ترجيح مي دادم که رم قهرمان شود تا اختلاف جام ها پيش از پيش زياد نشود چونکه ميلان روزهاي بسيار بدي را گذراند و مي گذراند و معلوم هم نيست که سالهاي بعد چه حال و روزي داشته باشد.
همچنين از قهرماني ناپولي در حذفي بسيار خوشحال شدم.
به اميد تکرار روزهاي موفق و درخشان ميلان با اريگو ساکي و کاپلو و انجلوتي به زودي و با درخشش هاي قبل.
4) از قهرماني بايرن در (بوندسليگا=بايرندسليگا) که الحق ليگ يک جانبه و کسل کننده ايست, خوشحال نشدم هرچند که بايد قبول کرد که قدرتمندترين تيم حال حاضر المان و جزو سه قدرت برتر اروپا "بايرن" است اما کيفيت ليگ خوب فقط به نظم و بليت فروشي و قانون مداري و تراز مثبت تمام تيمها و... نيست. ليگ بايد پويا و قدرتمند باشد که اگر تيم اواسط جدولي و در اروپا بود کيسه گل نشود و فقط به هرجور صعود کردن نيست. تازه همون شالکه و لورکوزني که صعود کردند اولا در گروه اساني بودند و ثانيا شالکه با 2 اشتباه فاحش داوري صعود کرد که اگر مي دانستند که چه خطري در کمينشان است اين ارزو را به باد مي دادند.
از قهرمانيشون در حذفي المان هم خوشحال شدم و هم نه... خوشحال شدم چون گوارديولا ماندني شد و عواقب اين ريسکشان را هم خواهند ديد. و بيشتر ناراحت شدم براي اينکه تيم دوست داشتني دورتموند باز هم بدون جام موند و اينجاست که بايد به صعود خودمان افتخار کنيم که دورتموند همش حمله مي کرد و لقب باخت شجاعانه و ما "دفاع منطقي" مي کرديم و برد بزدلانه!
5) از قهرماني من سيتي اصلا خوشحال نشدم و بنظرم لياقت ليورپول بود اما باز هم اشتباه وحشتناک استيوي کار دست ليور داد. واقعا ليورپوي و چلسي از سيتي شايسته تر بودند و
حيف شد.
از قهرماني سيتي در اتحاديه خوشحال شدم. از قهرماني ارسنال بسيار خوشحال شدم و بسيار تبريک ميگم به تيم و طرفداراش. فک کنم شکستن طلسم بدون جام موندن ارسنال با افتخارات بيشتري همراه باشه.
6) از قهرماني پي اس جي خوشحال شدم و تبريک ميگم. از ناکامي موناکو ناراحت شدم. از قهرمان حذفي فرانسه که اسمش يادم نيست خوشحال شدم.
7) در اخر هم به بارسايي هاي با فهم بخاطر بدون جام ماندن تسليت ميگم و به خاطر احترام گذاشتن تماشاگرانشون به اتلتيکو تبريک ميگم.
همچنين به اون بارسايي هاي دو روزه و اونايي که مسخره بازي و بچه بازي در مياوردن بخاطر بدون جام موندن تبريک ميگم و خيلي هم چهرشون ديدن داره :)))))))))
ممنون از همه عزيزاني که بنده را همراهي کردند.
نظر و انتقاد يادتون نره.
به اميد کسب لادسيما.
ويوا رئال مادريد.
