مطلب ارسالی کاربران
نگاهی به دوران باشگاهی ریکاردو کوارشما / خالق لعنتی ترین ضربات بیرون پا
وقتی از فوتبالی ها در مورد بهترین ها میپرسید،جوابشان احتمالا مسی،رونالدو،پله و یا مارادونا و زیدان است.
اما اگر سوالتان بهترین کسی که بیرون پا می زند باشد، چه؟
باز هم جوابشان مسی و رونالدو و بقیه سلاطین فوتبال است؟
بهترین تریوِلا (ضربه بیرون پا) و رابونا را ریکاردو آندراده کوارشما برناردو می زند.
مرد بد اخلاق لیسبونی
جوانی که کارش را همراه کریس رونالدو از آکادمی بازیکن ساز اسپورتینگ شروع کرد. به واسطه عملکرد خوبش به تیم اصلی رسید و در آن جا هم خوش درخشید و نگاه باشگاه های بزرگتر را به خودش جلب کرد. در سالی که رونالدوی جوان به منچستریونایتد رفت،او به بارسلونا پیوست.به امید پیشرفت به نیوکمپ رفت اما بخاطر بد اخلاقی و درگیری اش با فرانک رایکارد، چیزی جز پسرفت عایدش نشد. به پرتغال بازگشت و به دیگر تیم مطرح پرتغال یعنی پورتو پیوست. مکانی که دوباره خودش را بدست آورد و شد همان ریکاردوی شاداب.چند فصل خوب را در دراگائو پشت سر گذاشت و در سال ۲٠٠۸ به امید شروع دیگری به اینتر پیوست.اما باز هم قصه خوب پیش نرفت.مورینیو از تکروی های او ایراد می گرفت و دیری نپایید که رابطه آن ها شکراب شد.عملکرد او به حدی بد بود که به عنوان بدترین بازیکن سال ۲٠٠۸ ایتالیا انتخاب شد.در جوزپه مه آتزا هم ماندنی نشد.در سال ۲٠٠۹ و در آخرین روز نقل و انتقالات ژانویه، به طور قرضی و تا پایان فصل به چلسی پیوست.بر خلاف تجربه های بزرگ قبلی، او در آنجا موفق بود و به گفته خودش اعتماد به نفسی را بدست آورد که در اینتر نداشت. بعد از نیم فصل خوب در چلسی،به اینتر بازگشت و شماره هفت مورد علاقه خود را،بعد از خداحافظی اسطوره کشورش یعنی لوییز فیگو به تن کرد.باز هم موفق نشد. تابستان سال ۲٠۱٠ به بشیکتاش پیوست و همبازی گوتی شد. خودش گفت برای قهرمانی به ترکیه پا گذاشتم.شرایطش در استانبول نسبتا خوب بود اما باز بخاطر بد اخلاقی ها، عملکردش را به حاشیه کشاند. در بازی مقابل اتلتیکو مادرید در لیگ اروپا، بخاطر تعویض شدنش با کارلوس کارواهال (سرمربی وقت بشیکتاش) وارد دعوای لفظی شد.باشگاه او را محروم و به فاصله شش ماه تا پایان قراردادش،بازین آزاد اعلام کرد. او تا ژانویه سال ۲٠۱۳ صبر کرد تا به الاهلی امارات بپیوندد.میشد تصور کرد که دوران حرفه ای رو به پایان است.در الاهلی فقط چهار بازی انجام داد و هیچ گلی هم نزد.این ها نشانه ای بود برای نابود شدن یک استعداد ناب. اما ورق برگشت.یک سال بعد از انتقالش به دوبی در ژانویه ۲٠۱٤، با استقبال پرشور هوداران، به پورتویی برگشت که بهترین عملکردش در دوران جوانی اش به آنجا بر می گشت. تبدیل به ستاره تیم شد و بدون جایگزین بود.او یکی از عوامل موثر در موفقیت پورتو در لیگ قهرمانان ۲٠۱٤/۱٥ بود.بعد از اتمام این فصل،اخبار حاکی از رابطه نه چندان خوب او با لوپتگی ( سرمربی وقت پورتو ) بود. باز هم پورتو را ترک کرد و باز هم به بشیتکتاش رفت.هواداران متعصب بشیکتاشی به حضور در فرودگاه به او خوش آمد گفتند.در دوره دومش در استانبول بر خلاف دوره اولش موفق بود و توانست با همکاری دیگر ستارگان بشیکتاش به عنوان قهرمانی دست پیدا کند. اخلاق بد او هنوز پابرجا بود اما با عملکرد خوبش،حاشیه ها را کنار می زد.
اگر ریکاردو کوارشما قدری آرامش داشت ضربات بیرون پا و رابوناهایش بیشتر به چشم می آمد، می توانست سوپر استار شود و در تیم های بزرگ به موفقیت های بزرگ دست پیدا کند و وقتی سوال دوم را میپرسیدیم ، واضح و قاطع نام او را می شنیدیم!
ه.ا
