تا قبل از جام جهانی 2018 از 20 دوره برگزار شده جام جهانی، تنها 12 کشور به فینال و 8 کشور از این 12 کشور قهرمان مسابقات شدند. اکنون با راهیابی کرواسی به فینال، این کشور به عنوان سیزدهمین کشور جهان و دهمین کشور اروپایی موفق به حضور در فینال این مسابقات شناخته شده که خود افتخار بسیار بزرگی برای آنها میباشد. اما سوال اصلی این است که افتخارات آنها ممکن است بیشتر شود و به عنوان نهمین کشور عضو باشگاه قهرمانان جام جهانی شوند؟
از 20 دوره جام جهانی پیشین 17 مرتبه یا 85 درصد آنها تیمهایی قهرمان شدهاند که یا سابقه قهرمانی این مسابقات را داشتهاند و یا میزبان مسابقات بودهاند. هر چند این مهم در 3 دوره جام جهانی یعنی در سالهای 1954، 1958 و 2010 (که به ترتیب کشورهای آلمان غربی، برزیل و اسپانیا قهرمان شدند) به وقوع نپیوسته است اما در تمامی آن 3 دوره قهرمانان در فینال به رقابت با کشورهایی (به ترتیب مجارستان، سوئد و هلند) پرداختند که هیچکدام سابقه و تجربه قهرمانی این جام را در کارنامه خود نداشتهاند. به علاوه 2 دوره از این 3 دوره در دهه 50 میلادی برگزار شده بود که هنوز قهرمانان و مدعیان تاریخی جام جهانی شکل نگرفته بودند و سوئد نیز که میزبان مسابقات جام جهانی 1958 بوده است از قدرتهای درجه اول فوتبال نبوده است.
بنابراین در فینال جام جهانی 2018 کرواسی غیرمیزبان و با سابقه تنها یک مقام سومی در جام جهانی 20 سال قبل باید به مصاف فرانسه قهرمان همان 20 سال قبل و نایب قهرمان و فینالیست 12 سال قبل برود. در صورت پیروزی کرواسی، فرانسه به اولین عضو باشگاه قهرمانان جام جهانی تبدیل میشود که در فینال از کشوری بدون سابقه قهرمانی و غیرمیزبان مسابقات شکست را پذیرا شده است.
پس از قهرمانی انگلیس در جام جهانی 1966 و ورود به باشگاه قهرمانان جام جهانی به عنوان سومین تیم اروپایی (پس از کشورهای ایتالیا و آلمان) 32 سال طول کشید تا فرانسه میزبان در سال 1998 به عنوان چهارمین کشور اروپایی عضو این باشگاه بشود. با این وجود تنها 12 سال کافی بود تا اسپانیا به عنوان پنجمین کشور اروپایی و هشتمین کشور در جهان افتخار حضور در باشگاه قهرمانان جام جهانی را داشته باشد. آیا کرواسی علاوه بر شکستن رکورد پیروزی قهرمانان پیشین یا میزبانان مطرح در فینال مسابقات موجب می شود که سالهای انتظار کشورهای اروپایی برای حضور در باشگاه قهرمانان جام جهانی به 8 سال یعنی 2 دوره کاهش یابد؟
ذکر این نکته ضروری است در صورت قهرمانی هر یک از کشورهای فرانسه یا کرواسی رکورد 4 قهرمانی پیاپی توسط 4 تیم مختلف اروپایی در چهار دروه اخیر نیز موجب افزایش تنوعپذیری قهرمانان جام جهانی بطور عام و برای کشورهای اروپایی بطور خاص شده است. این سوال نیز مطرح است که آیا این افزایش تنوعپذیری میتواند به رونمایی از عضویت ششمین کشور اروپایی، اولین کشور اروپای شرقی و نهمین کشور جهان در باشگاه قهرمانان جام جهانی و کوچکترین عضو اروپایی این باشگاه با تنها 4 میلیون نفر جمعیت (با عنایت به این مهم که 5 قهرمان سابق اروپایی تمامی از کشورهای بزرگ این قاره هستند و حداقل 50 میلیون نفر جمعیت دارند) منجر شود؟
علاوه بر موارد پیشگفته به این موضوع نیز باید اشاره کرد که در صورت قهرمانی کرواسی این عضو جدید باشگاه قهرمانان به عنوان اولین کشور در نیم قرن گذشته (یعنی پس از جام جهانی 1966 انگلیس) شناخته میشود که بدون سابقه قهرمانی در جام ملتهای قاره خود (اعم از آمریکا و اروپا ) به قهرمانی در جام جهانی میرسد. فرانسه اولین کشور اروپایی موفق به ورود باشگاه قهرمانان جهانی در نیم قرن گذشته در سال 1998 هم میزبان بود و هم از سابقه قهرمانی جام ملتهای اروپا 1984 برخوردار بود. اسپانیا نیز در سال 2010 هر چند میزبان نبود ولی از 2 مرتبه سابقه قهرمانی جام ملتهای اروپا (که آخرین مرتبه آن نیز در سال 2008 بود) برخوردار بود و در فینال هم با قهرمانان سابق یا میزبان مسابقات مواجه نشد.
در مجموع میتوان گفت فرانسه از برتری کاملا مشهودی در روندهای آماری و تاریخی مربوط به جام جهانی برخوردار است که شکستن رکوردهای متعدد توسط کرواسی را (علیرغم سرشار از لذت آن) بسیار سخت خواهد کرد. با این وجود به نظر میرسد که فرانسه نیز فقدان فوق ستاره و کارگردانی مانند پلاتینی 1984 و زیدان 1998 را برای قهرمانی احساس میکند. در واقع این مهم پاشنه آشیل فرانسه است که در 2 سال قبل در فینال یورو 2016 و با وجود میزبانی و داشتن تجارب قهرمانی (قهرمانی جهان 1998 و اروپا 2000 با زیدان و قهرمانی اروپا 1984 با پلاتینی) به نایب قهرمانی در خانه اکتفا کرد.
در این میان آیا لوکا مودریچ که به یوهان کرایف (فوق ستاره هلند در جام جهانی 1974) کرواسی معروف شده و در فصل اخیر با سرمربیگری زیدان با باشگاه رئال مادرید به قهرمانی جام باشگاههای اروپا دست یافتند میتواند نقشی مشابه پلاتینی 1984 و زیدان 1998 را برای کرواسی ایفا کند؟ یا این بازیکن مغلوب تجربه فرانسه در جام جهانی میشود و به نایب قهرمانی اکتفا میکند همانطوری که یوهان کرایف و یارانش در فینال جام جهانی 1974 مغلوب میزبانی و تجربه آلمان در آن زمان (قهرمانی جهان 1954، نایب قهرمانی جهان 1966 و قهرمانی اروپا 1972) شدند.
عدم میزبانی فرانسه و عدم وجود کارگردانی در سطح بکن باوئر آلمانی در سال 1974 (معادل پلاتینی و زیدان فرانسوی) در تیم فرانسه شاید نقطه قوتی باشد که امیدها را در قلب لوکا مودریچ زنده نگه میدارد تا تجربه یوهان کرایف و یارانش برای او رخ ندهد و کرواسی به هلندی دیگر در تاریخ جام جهانی تبدیل نشود که حداکثر به نایب قهرمانی در جام جهانی اکتفا نماید.