طرفداری- آوریل سال 2017، وقتی لی یونگ هونگ پیراهن میلان را در دست داشت، از این فتح بزرگ و درآوردن میلان از چنگ سیلویو برلوسکونی، بسیار شادمان به نظر می رسید. تیمی که به عنوان یکی از بزرگترین های اروپا و تاریخ فوتبال جهان، به دنبال راهی برای بازگشت به جایگاه همیشگی اش بود.
پس از دو دهه ریاست نخست وزیر سابق ایتالیا در میلان، اکنون زمان تغییر فرا رسیده بود. تغییری بزرگ که حدودا 740 میلیون یورو برای چینی ها هزینه در بر داشت. این رقم به سادگی به دست نیامد، وامی 300 میلیون یورویی با بهره بالا از موسسه الیوت قرض گرفته شد تا خرید سهام غول های ایتالیایی تکمیل شود. نمی توان به کار الیوت خرده گرفت، زیرا کار این موسسه و مالک میلیاردرش همین است. اما لی یونگ هونگ باید به عاقبت کار فکر می کرد.
ابتدای هفته گذشته، الیوت با انتشار بیانیه ای، خبر از تغییر مالکیت در میلان داد و اعلام کرد از این پس الیوت سهام باشگاه را در اختیار دارد. آن ها همچنین قول دادند باشگاه را به روزهای باشکوهش برگردانند. برای آن هایی که از دنیای پیچیده اقتصاد مطلع اند، این اتفاقات اجتناب ناپذیر بود. یک شخص آگاه از ریزِ مذاکرات، این معامله را چنین توصیف می کند: "جدالِ میان یکی از بی رحم ترین و جدی ترین موسسه های مالی دنیا با چند چینی ناشناخته که اصلا پیش زمینه ای معتبر هم نداشتند."
یکی از اشخاصی هم که در جریان مذاکرات حضور داشت، از همان ابتدا در مورد نحوه برگرداندن وام با بهره بالا توسط لی یونگ هونگ، شک و شبهاتی داشت.
هر اتفاقی بیفتد، الیوت برنده خواهد بود. اگر بدهی اش را پرداخت کند، الیوت برنده است. اگر پرداخت نکند، الیوت باشگاه را در اختیار خواهد گرفت. انتظار دارم تا اکتبر سال آینده، الیوت مالک میلان شود.
پیش بینی ها درست از آب درآمد. پس از ناکامی هونگ در پرداخت 32 میلیون یورو، الیوت این مبلغ را خودش پرداخت کرد تا از حق خود استفاده کرده و به عنوان مالک باشگاه خودش را معرفی کند. یکی از موارد سوء مدیریت چینی ها، حذف روسونری از لیگ اروپا بود. یوفا معتقد بود لی یونگ هونگ نمی تواند بدهی الیوت را پرداخت کند و به همین دلیل جریمه یک سال دوری از رقابت های اروپایی را به این تیم تحمیل کرد. جریمه ای که شاید پس از اعتراض به CAS، برداشته شود.
اما نکته عجیب در این جریان، عدم فروش بخشی از سهام میلان توسط لی یونگ هونگ بود. البته او به شدت به دنبال فروش بود، اما در وقت مناسب به سرمایه گذاران به توافق نرسید تا مقابل چشمان خود، سرمایه اش را از دست رفته ببیند. اصلا منطقی نیست، به هیچ وجه هم نیست. رسما گل به خودی به حساب می آید. وقتی به پول نیاز داشته باشید، باید فداکاری هایی انجام دهید.
آقای روکو کومیسو که حتی با انتشار بیانیه ای، از مذاکره با لی یونگ هونگ خبر داده بود، قصد داشت با پرداخت 500 میلیون یورو 70 درصد از سهام میلان را بخرد، اما لی به دلایلی نامعلوم از انجام این کار سر باز زد. یک شخص نزدیک به مذاکرات در مورد این رفتار لی گفته است:
چرا او روز جمعه و قبل از دخالت الیوت، پول را نگرفت؟ تا الان نزدیک به 500 میلیون یورو ضرر کرده است! برای یک آنگلوساکسون یا حتی یک سرمایه گذار لاتین، این اتفاق فاجعه ای بزرگ محسوب می شد، اما چینی ها طوری دور میز مذاکره می نشستند و سوال های مسخره می پرسیدند که باعث تعجب همگان می شد. برای مثال در مورد مدیر بخش بازار سهام باشگاه در سال 2024 از ما سوال می پرسیدند! چه کسی این چیزها را می پرسد؟
تا زمان نگارش این مطلب، نه الیوت و نه لی یونگ هونگ از ارائه هرگونه توضیح، خودداری کرده اند.
نتایج میلان نسبت به هزینه در نقل و انتقالات
یکی از وکلای معروف که در جریان قرارداد امضا شده میان الیوت و لی یونگ هونگ قرار دارد، تعجب خود را بدین صورت ابراز می کند:
مجبور شدم سه بار قرارداد را بخوانم. خیلی تخیلی بود. تا به حال چنین چیزی در عمرم ندیده بودم. چه کسی آن را امضا می کرد؟
هیچکس لی یونگ هونگ را نمی شناخت. در چین هم شناخته شده نبود. او قادر نبود نشان دهد از منابع مالی کافی برای اداره میلان برخوردار است. تنها چیزی که می دانستیم، این بود که در کار املاک و استخراج فسفر از معادن فعالیت می کند.
آث میلان در فصل گذشته بالای 200 میلیون یورو برای خرید بازیکن هزینه کرد، اما باز هم در رتبه ششم فصل را به پایان رساند.
سرمایه گذاری چینی ها در فوتبال اروپا
سه سرمایه گذار بزرگ، خواستار خرید میلان بودند. خانواده ریکتس، آقای روکو کومیسو و دیمیتری ریبولوفلف. چند مشاور که در جریان مذاکرات با کومیسو حضور داشتند، از در دسترس نبودن لی یونگ هونگ و هان لی ناراضی بودند. آن ها می گویند آقای کومیسو پیشنهادی بسیار قابل قبول ارائه کرد، اما در نهایت چینی ها سقوط را انتخاب کردند. خانواده ریکتس هم با آقای لی و هم با پل سینگر، مالک الیوت، دیدار و گفتگو کرده بودند.
وضعیت پر هرج و مرج بود. بانک ها، مشاوران و وکلا، طی شش ماه گذشته برای این مذاکرات تلاش کردند و در نهایت بدون نتیجه همه چیز به پایان رسید.
میلیارد روس، دیمیتری ریبولوفلف، نزدیک ترین شخص به خرید میلان بود، اما پیشنهاد او هم توسط الیوت رد شد. معمولا الیوت علاقه دارد با تغییر مدیریت، به بهترین نتیجه دست یابد و در هیچ کجا به عنوان سهام دار اکثریت، نمانده است، اما این هفته اعلام کردند 50 میلیون یورو به عنوان افزایش بودجه، به میلان تزریق خواهند کرد. یک شخص مطلع از قضایا، می گوید:
انتظار می رود الیوت طی 18 ماه از میلان خارج شود. البته فعلا آن ها کنترل را در دست خواهند داشت.
الیوت با ریکاردو سیلوا، مالک باشگاه میامی اف سی در حال مذاکره است تا بخش کوچکی از سهام را به او بفروشد. سیلوا به عنوان یکی از دوستان مالدینی شناخته می شود و طرفدار سرسخت میلان است. این را افراد نزدیک به الیوت گفته اند. آن ها این ادعا را مطرح کرده اند که الیوت قصد دارد توجه ویژه ای به استادیوم میلان کند. کارلو پلگاتی، یکی از افراد نزدیک به باشگاه میلان که خانواده اش بخش کوچکی از سهام باشگاه را در اختیار دارد، در خصوص وضعیت روسونری گفته است:
چه مدت الیوت در میلان می ماند؟ آن ها می گویند تا زمانی که میلان را به اوج برگردانند. پس از گذشت ماه های سخت، نمی توانیم دوباره به تغییر مالکیت فکر کنیم، فقط می توانیم از ورود یکی از ثروتمندترین موسسه های مالی دنیا به میلان، خوشحال باشیم.
برگرفته شده از وب‌سایت Financial Times
