خودشیفتهها کسانی هستند که به دلیل نیاز شدیدی که به جلب توجه مردم دارند، ممکن است موجب رنجش و ناراحتی دیگران شوند؛ ولی به گفته پژوهشگران،به رغم عصبانی کردن مردم، خودشیفتهها احتمالا افراد موفقی هستند.
گروهی از پژوهشگران بینالمللی میگویند خودشیفتگان از لحاظ تحصیلات، کار و عشق معمولا در بالاترین رده موفقیت قرار دارند.
از نظر روانشناسان، خودشیفتگی، ماکیاولیسم و اختلالات فکری و روانی (سایکوپاتی) مثلث تاریکی است که نشان دهنده وجود بدجنسی و بدخواهی در شخصیت فرد است. خودشیفتگان به خود محوری، به خود بالیدن و خودبزرگ بینی تمایل داشته و نیازمند تحسین دیگرانند.
ولی دکتر کوستا پاپاجیورجیو، از دانشگاه کوئینز در بلفاست میگوید بررسیها نشان میدهد اشخاصی که عاشق خودشان هستند غالبا از نظر اجتماعی موفقند، پس زدن آنها موجب دلسردیشان نمیشود وعلاقه شدیدشان به جلب توجه، سبب میشود که مردم به طرف آنها کشیده شوند و خودشان افراد هدفمندی باشند.
دکر پاپاجیورجیو، میافزاید: "اگر ما بتوانیم اصول اخلاقی اجتماعی سنتی و متداول را کنار بگذاریم و فقط به این که چه چیزی موفقیت آمیز است فکر کنیم در آنموقع ممکن است خودشیفتگی یک خصلت بسیار مثبت به نظر برسد.
"اگر شما یک خودشیفته باشید به شدت باور دارید که خودتان از هر کس دیگری بهتر بوده و لایق پاداش هستید"
دکر پاپاجیورجیو، میافزاید ممکن است این خصیصه برای تمام اطرافیان شخص خودشیفته تحمل ناپذیر باشد ولی یک چنین خود باوری بیحد و حصر، موجب سرسختی روانی و آمادگی برای قبول چالشها میشود.
همه چیز به من مربوط میشود
دکتر پاپاجیورجیو، میگوید نفوذ و غلبه رفتار خودخواهانه در فرهنگ عامه کنونی، اعم از رسانههای اجتماعی، برنامههای تلویزیونی با سوژه اتفاقات واقعی و یا سیاست، نشان دهنده "قدرت" خودشیفتگی در افکار عمومی است.
دکتر پاپاجیورجیو، از اعضای یک تیم تحقیقاتی از جمله پژوهشگرانی از کالج گُلداسمیت، دانشگاه لندن، کالج کینگز، دانشگاه تگزاس در آستین و دانشگاه متروپولیتن منچستر است. این گروه پژوهشی از بررسی نتیجه امتحانات شاگردان دبیرستانی استفاده کرده بود تا نشان دهد چگونه خودشیفتگان میتوانند از کسانی که از آنها بااستعدادترند جلو بیفتند.
اعجوبههای دوست داشتنی
دکتر پاپاجیورجیو میگوید الگوی امتیازاتی که خودشیفتگان در مدرسه دارند، در دانشگاه، کار و همچنین مناسبات عشقی آنان نیز مشاهده می شود.
به گفته او خودشیفتگان در مقایسه با دیگران احتمالا اشخاص بیشتری را به عنوان شریک زندگی (پارتنر) به خود جلب میکنند.
"آنها فوقالعاده دوست داشتنی و جذاب هستند. اگر شما وقت زیادی را صرف تلاش برای دوست داشتنی بودن خود و ترغیب دیگران بکنید، احتمال زیادی دارد که بیشتر مورد پسند دیگران قرار بگیرید."
دکتر پاپاجیورجیو، میگوید حدود ۶۰ درصد خودشیفتگی ارثی است و بقیه ناشی از تاثیر محیط زیست است.
به گفته این روانشناس، خودشیفتگی میتواند موجب ناراحتی و اذیت شدید اطرافیان شخص شود ولی راه گریزی وجود ندارد؛ اما آنها میتوانند تاثیر این خصوصیات رفتاری را محدود کنند: "شما میتوانید به جای این که اجازه دهید آنها شما را کنترل کنند، شما آنها را کنترل کنید.
"یک چنین خصوصیات شخصیتی را نباید به چشم خوب یا بد نگاه کرد بلکه باید آن را نتیجه تکامل و بیانگر طبیعت بشر دانست."