طرفداری - اتفاقاتی که چهارشنبه گذشته در کازان اتفاق افتاد، بر اساس معیارهای انسانی کاملا قابل ارزیابی است. چون بر اساس این معیارها اشتباهات بیشتر در زمانی که موفقیت کامل حاصل شده، رخ می دهند. این واقعیت حال به فوتبال آلمان نیز قابل تعمیم است. فوتبال آلمان در دو دهه اخیر فراز و فرودها و موفقیت های فراوانی را تجربه کرده که نقطه اوج آن بی تردید در فینال تمام آلمانی لیگ قهرمانان در سال 2013 و قهرمانی در جام جهانی 2014 به وقوع پیوسته است.
از آن زمان به بعد آهنگی به نام "قهرمان جهان ما هستیم" توسط دوستداران فوتبال آلمان در استادیوم های مختلف خوانده می شد و حتی در نیمه دوم بازی فاجعه بار مقابل کره جنوبی نیز این آهنگ در استادیوم شهر کازان به گوش می رسید. در واقع هواداران و حتی مدیران ورزشی، مربیان، بازیکنان، کارشناسان و رسانه های آلمانی نیز دچار نوعی توهم شده بودند، توهم خود برتر پنداری که حتی یوآخیم لوو سرمربی مانشافت نیز بعد از شکست تاریخی مقابل کره جنوبی به آن اشاره نمود و حال این وهم و بیماری بعد از این رسوایی تاریخی در فوتبال آلمان به پایان راهش رسیده است.
جنجال دیدار برخی بازیکنان ترک تبار مانشافت با اردوعان و حاشیه های به وجود آمده در اطراف آن، شرایط نامناسب هتل محل اقامت تیم ملی آلمان در روسیه، نحوه برخورد سران فدراسیون فوتبال آلمان با رسانه ها همگی می توانند به اندازه خود در این رسوایی بزرگ و تاریخی سهم داشته باشند، اما بی تردید دلیل اصلی این شکست غیر قابل باور را می بایست در موضوعات فوتبالی جستجو نمود.
فوتبال آلمان به اندازه ای که بسیاری تصور می کردند خوب نبود، اما یوآخیم لوو و سران فدراسیون فوتبال آلمان بعد از جام جهانی 2014 همواره سعی کردند عملکرد مانشافت را فوق العاده جلوه دهند که در این زمینه می توان به رقابت های یورو 2016 در کشور فرانسه رجوع نمود. قهرمانی در رقابت های بی اهمیت جام کنفدراسیون ها در سال 2017 نیز این وهم خود بهتر پنداری و خودشیفتگی را در بین کادر فنی مانشافت و حتی سران فدراسیون فوتبال آلمان، تقویت نموده بود. برای نمونه مارکو رویس بعد از شکست مقابل مکزیک دلیل نیمکت نشینی خود را طولانی بودن رقابت های جام جهانی دانسته بود و اینکه یوگی لوو در این دیدار برای وی استراحت در نظر گرفته بود.
کادر فنی تیم ملی آلمان در حقیقت در آنالیزهای خود دچار اشتباهی بزرگ شده بود، چون ترکیب اصلی فاتح جام جهانی 2014، بعد از این رقابت ها در رویارویی مقابل حریفان بزرگ همواره با مشکل مواجه شده و هرگز موفق به کسب پیروزی مقابل آنها نشده بود که می توان دلیل اصلی آن را در بی انگیزه بودن بازیکنان حاضر در کادر مانشافت جستجو نمود. بوندسلیگا نیز در سطح اروپا در چهار سال اخیر هرگز حرفی برای گفتن نداشته و باشگاه های آلمانی در رقابت های اروپایی حتی در مقابل تیم هایی از ترکیه، بلغارستان و اسلوونی و در مقابل کشورهایی که پول چندانی در فوتبال آنها سرمایه گذاری نمی شود، موفق نبوده اند. بایرن مونیخ در میان باشگاه های آلمانی تنها تیم رقابتی بوده، هر چند که از اقتدار اروپایی این تیم نیز نسبت به قبل بسیار کاسته شده است. به این ترتیب ضعف بوندسلیگا نیز یکی از دلایل مهم شکست مانشافت در سال 2018 به حساب می آید.
در این میان برخی بازیکنان مانشافت نیز بعد از این رسوایی تاریخی حاضر به انتقاد از خود نبودند. شاید آنها مطالبی که در مطبوعات در مورد آنها نوشته شده را باور کرده بودند. چون به برخی از این بازیکنان قبل از شروع رقابت های جام جهانی اهمیت بسیار زیادی از سوی مطبوعات داده شده بود. در روسیه اما هیچ یک از بازیکنان مانشافت موفق به اثبات و حتی نمایش سطح واقعی خود نشد که البته دلیل و یا توضیحی برای این ضعف هنوز از سوی کادر فنی و خود بازیکنان عنوان نشده است.
فوتبال آلمان می بایست خود را از این وهم جدا کند و بار دیگر دیدی متواضعانه تر به شرایط خود داشته باشد. به عنوان مثال برخی از کارشناسان کادر مانشافت برای جام جهانی 2018 را بهترین کادر مانشافت در طول تاریخ دانسته بودند. حال پرسشی که مطرح می شود این است که چگونه می توان به چنین ایده ای رسید و چنین ادعایی را مطرح کرد در حالی که بازیکنی نظیر فیلیپ لام که بی تردید بهترین بازیکن دهه اخیر فوتبال آلمان بوده، در این تیم حاضر نبوده است؟
مانشافت در روسیه تنها یک نیمه قابل قبول از خود به نمایش گذاشت که آن هم نیمه دوم مقابل سوئد بود. اما شاگردان یوگی لوو در این دیدار هم با ضربه نبوغ آمیز تونی کروس در دقیقه 95 دیدار و خطای پنالتی که برای سوئد گرفته نشد، به برتری دست یافتند که البته این تجربه شیرین و پیروزی روحیه بخش نیز نتوانست سبب بهبود عملکرد مانشافت در رویارویی مقابل کره جنوبی شود.
حال آلمان برای اولین بار در تاریخ رقابت های جام جهانی، با ایستادن در رده چهارم از مرحله گروهی رقابت های جام جهانی حذف شده است. قبل از جام جهانی 2014 برای آخرین بار مانشافت در رقابت های یورو 2004 چنین عملکرد بسیار ضعیفی داشت و بعد از این رقابت ها در همه تورنومنت های بزرگ با قرار گرفتن در بین چهار تیم برتر، تا حدود بسیار زیادی موفق به برآورده نمودن انتظارات شده بود. بی تردید نمی توان انتظار داشت که مانشافت همواره برنده باشد و یا به دیدار نهایی تورنومنت های مهم راه یابد. اما از این تیم انتظار می رود که حداقل بتواند فوتبالی بهتر، زیباتر، مدرن تر و سریع تر نسبت به جام جهانی 2018 از خود به نمایش بگذارد.
به حذف آلمان از مرحله گروهی رقابت های جام جهانی البته می توان دیدی خوشبینانه نیز داشت، چون بعد از این رسوایی تاریخی به نوعی ساعت صفر* در فوتبال آلمان شروع شده است. البته فوتبال آلمان در سال های گذشته نیز چنین شرایط اسفناکی را تجربه کرده که همواره با گرفتن عبرت ها و درس های لازم از آن، تدابیر لازم برای بازگشتی قوی تر را اندیشیده است.
* اصطلاح ساعت صفر بعد از پایان جنگ جهانی دوم و به وجود آمدن ویرانی های فراوان و نابودی بیشتر زیر ساخت های آلمان، از سوی مورخین برای توصیف شرایط ناامید کننده آن کشور در آن سال ها، در نظر گرفته شده بود.
