مطلب ارسالی کاربران
یک شهر، یک آرژانتینی و یک افتخار دیگر ،،،، روح دیگو !
- " امکان نداره !! عین فیلم نامه ی فیلم های سینمایی، امکان نداره که واقعی باشه ! " گزارشگر بازی ناپولی و فروزینونه چندان هم بیراه نمی گفت. 1 فصل گل زدن اونم با روش های مختلف. چندین و چند دابل در طول فصل ولی دریغ از یک هتریک ! گونزالو هیگائین گل های زیادی رو در طول فصل به ثمر رسونده بود. اگه بخواییم دقیق بگیم گل های خیلی زیادی !! ولی خب هیچ وقت بعد از شنیدن سوت پایان بازی توپ بازی رو با خودش به خونه نبرد چون هیچوقت نتونست برای تیمش هتریک کنه. اما درست در بازی آخر، جایی که برای رکورد شکنی نیاز به اولین هتریک خودش داشت، با یک ضربه ی قیچیِ فوق العاده دروازه حریف رو فروریخت تا تو قلب تاریخ ناپولی رسوخ کنه ،، تو قلب تاریخ سری آ ایتالیا !
- انگار نحسی این فصل سری آ، فقط مختص به بازیکنای حال حاضر آ.ث میلان نبود ! انگار نحسی به تاریخ میلانی ها هم نفوذ کرده بود و می خواست یقه ی تاریخ ساز های این باشگاه رو هم بگیره. اولین ماموری که نحسی سراغ آ.ث میلان فرستاد جی جی بوفون بود ! گلری که تونست با یک عملکرد خارق العاده، رکورد بسته نگه داشتن دروازه در طول فصل رو بشکنه و اسم سباستین روسی، دروازبان سابق میلان رو از تاریخ حذف کنه. اما خب هنوز یک میلانی در تاریخ سری آ نفر اول بود. 66 سالی می شد که گانر نوردال رکورد بیشترین گل زده در یک فصل سری آ رو با 35 گل در اختیار داشت. رکوردی که خیلی ها از دست نخوردنش مطمئمن بودن. عده ای از خاطره باز های میلانی می گفتن رکورد روسی شکسته شد اما خب کسی که رکورد رو شکوند جی جی بوفون افسانه ای بود.اونا اعتقاد داشتن رکوردی رو که بازیکنایی مثل توتی، دل پیرو، مارادونا و باجو نتونسته بودن بشکنن، حالا حالا ها و شاید تا آخر عمر شکسته نمی شه. اما خب این عده فکر گونزالو هیگائین رو نمی کردن. بازیکنی از تبار دیگو مارادونا که یک فصل خارق العاده رو رقم زد. 36 گل وارد دروازه ی حریف های ناپولی کرد تا با 36 گل زده در یک فصل، دومین بازیکن تاریخ ساز میلانی ها با 35 گل زده رو هم از تاریخ حذف کنه.
- هیگائین تا می تونست برای ناپولی گلزنی کرد اما گل زدن تنها کاری نبود که این بازیکن در این فصل برای ناپولی انجام داد. هیگائین روح ناپولی رو دوباره زنده کرد. تیم ناپولی و هواداران این تیم یک فرق بزرگ با بقیه تیم های ایتالیا و اروپا دارن. اونا اصلا دنبال جام و قهرمانی نیستن. اونا فقط یک قهرمان از تیمشون می خوان. یک جنگنده که با پاهای توانمندش، فریاد اونا رو از طریق فوتبال به گوش همه برسونه. شاید با گفتن این جمله همه یاد دیگو مارادونا بیفتن اما واجبه که بدونید در تاریخ ناپولی، مارادونا تنها جنگجوی دوست داشتنی نبوده. آتیلا سالوسترو، لوییس ویچیچو، عمر سیووری، کارچا، جوزه آلتافینی و ادینسون کاوانی هم جنگجوهایی بودن که مردم ناپلی عاشقانه دوستشون داشتن. اما هیچ کدوم از این افراد، به اندازه هیگائین یاد و خاطره دیگو مارادونا رو زنده نکردن. هیچ کدوم از این بازیکنا به اندازه ی هیگائین ناپولی رو به جلو هدایت نکردن و این تیم رو مدعی قهرمانی و رقیب تیم بزرگ یوونتوس نکردن. هواداران این باشگاه پرشور هر هفته می دیدن که مهاجم آرژانتینیشون چطوری در نوک خط حمله این تیم رو هدایت و باور قهرمانی بعد از سال ها رو توی اون ها زنده می کنه. گونزالو هیگائین به مردم ناپولی ایمان داده بود. ایمانی که بهشون می گفت ما می تونیم اون تیم شمالی و سلطلتنی رو شکست بدیم ،،،،
- خلاصه بگم عملکرد گونزالو هیگائین خارق العاده بود. رقابت قهرمانی در این فصل فوق العاده بود و به همه لذت داد. شاید ناپولی و هوادارانش در آخر قهرمان نشدن، اما خب هوادار های ناپولی زیاد دنبال جام نیستن. اونا فقط می خوان تاریخ و خاطره سازی بکنن و تا ابد باهاشون لذت ببرن. خاطره ای مثل دیگو مارادونا ،،، خاطره ای مثل GON-ZA-LO ،،،، HIG-UI-AN ،،، خاطره ای که فریادش بزنن !
