چه چیزی موجب میشود که یک سرمربی فوتبال را بزرگ بدانیم؟ تعداد جام هایی که آنها کسب کرده اند؟ توانایی آنها در جمع کردن یک تیم؟ توانایی آنها در استفاده از بازیکنان جوان؟ و یا ترکیبی از هر سه مورد.
همه ما می توانیم مربیانی را پیدا کنیم که جزء یکی از این گروههای مختلف هستند، اما ترکیبی از هر سه مورد، چیز بسیار نادری است.
چلسی، با آقای خاصش در راس کار، راه خود را برای فتح لیگ در این فصل هموار کرد و همچنین لیگ کاپ را نیز فتح کرد. در حال حاضر خوزه مورینیو در مدت فقط 15 سال و در چهار لیگ، حدود 20 جام کسب کرده است،. با این حال با توجه به مقاله فیلیپ آکلیر که هفته گذشته به چاپ رسید- او یک مربی سازنده نیست.
جان تری تنها محصول جوانان چلسی است که در تیم اصلی او بازی میکند، و او در زمانی که مورینیو وارد استمفورد بریج شد؛ در تیم حضور داشت. این مورد را می توان درباره زمان حضورش در اینتر میلان نیز بیان کرد، اعتماد کردن به تجربه به جای اعتماد به جوانان، موجب فتح دومین لیگ قهرمانان خود و کسب دوگانه داخلی شد.
رئال مادرید جایی بود که در نهایت مورینیو سر خود را بالای سنگر قرار داد و به آلوارو موراتا برای اولین بار بازی داد، با این حال در یک تیم برجسته و با حضور تقریبا همیشگی کریستیانو رونالدو، کریم بنزما و آنخل دی ماریا. حتی لوکا مودریچ نیز برای ایجاد شانس گلزنی در دسترس بود، بنابراین این کار ریسک بزرگی نبود.
فراهم کردن فرصت برای اولین بازی یک بازیکن، باعث نمیشود که ادعا کنید که برای میدان دادن به جوانان، مربی بزرگی هستید. مورینیو موراتا را نساخت. کارلو آنچلوتی به صورت هوشمندانه از استعداد او در فصل اول استفاده کرد، همچنین او خسه رودریگز را از کاستیلا (تیم رزرو رئال مادرید) آورد.
در سوی دیگر، ما مربیانی داریم که می توانند تیم ها را بسازند و آنها را از طریق آکادمی جوانان خود نگه دارند. بعضی از این مربیان چک سفید برای ساختن یک تیم ندارند، و بعضی دیگر آن کار را بدون در نظر گرفتن پول در بانک انجام خواهد داد.
مربی ای که به تازگی در نزدیکی آرسنال آمده است سرمربی کنونی اسپرز، موریسیو پوچتینو است. محصولات جوانان که او از طریق [آکادمی ساوتهمپتون] آورد- مسلما یکی از بزرگترین سیستم های جوانان در انگلستان است - پس از خروج در تابستان گذشته، در حال حاضر در باشگاه های مختلف لیگ برتر پخش شده اند. با این حال او جامهایی ندارد که واقعا او را جزء گروه نخبگان از مربیان بزرگ به حساب آورد.
و در این جاست که نام مردی که در عنوان این مقاله ذکر شده، به پیش می آید. مردی که در سراسر این سیاره به دلیل توانایی های او برای بهادادن و مدیریت بازیکنان جوان شناخته شده است، در حالی که برنده جامها نیز شده است. با نگاه به تاریخ تیم های بزرگ ونگر، شما همیشه می توانید تعدادی از بازیکنان کلیدی را ببینید که نه تنها از طریق سیستم جوانان باشگاه آمده اند، بلکه استعدادشان توسط ونگر پرورش یافته است. شکست ناپذیران، شامل اشلی کول، امانوئل پتی و پادشاه تیری هانری، که او را در موناکو پرورش داده بود. و در فینال لیگ قهرمانان سال 2006، به این گروه سسک فابرگاس را اضافه کرد.
در حال حاضر جک ویلشر، تئو والکات، الکس اکسلاید چمبرلین، هکتور بلرین، و آرون رمزی در تیم حضور دارند- که همگی در جوانی به تیم اصلی اضافه شده اند و به طور منظم در لیگ برتر پرورش یافته اند. صرف نظر از شرایط مالی، ونگر همیشه به بازیکنان جوان میدان داده در حالی که تیمهایش را در یک حداقل سطح رقابتی در سطح بالا نگه داشته است. او موفق ترین مربی آرسنال است، تا کنون 13 جام کسب کرده و فینال جام حذفی را نیز در پیش رو دارد.
برنده شدن در فینال جام حذفی میتواند رکورد مردی را تحت الشعاع قرار دهد که من باور دارم که او تنها رقیب آرسن در کسب لقب بزرگترین معمار بریتانیا است. سر الکس فرگوسن.
سر الکس تیم "کلاس 92" که محبوب رسانه ها بود را به عرصه آورد. که احتمالا پایه و اساس موفقیت او بود، با این حال او پل اسکولز را از بازنشستگی فراخواند تا موجب تقویت خط میانی ضعیفش شود. مشکلی که من فکر نمی کنم آرسن تا به حال با آن مواجه شده باشد. او همیشه از اینکه یک گزینه جوانان در اختیار دارد حصول اطمینان میکند. جوانی که میتواند جایگزین بازیکن خارج شده شود.
تیمهای آکادمی آرسنال شاید وضعشان مثل دو تیم پولدار نفتی نباشد. با این حال مگر چند نفر از بازیکنان آکادمی آن تیم ها، حتی برای تعداد دقایق معقول، میتوانند پیراهن تیم اصلی را بپوشند؟
ما قبلا به صورت اجمالی بازیکنانی چون گدیون زلالم، استفان اوکانر،عِینسلی مِیتلَند-نایلز و در این فصل چوبا اکپوم را دیده ایم. دنیل کراولی در حال بالارفتن از پله های موفقیت در تیم جوانان است، و من مطمئن هستم که همه طرفداران آرسنال انتظار دارند فصل آینده او را در تیم اصلی آرسنال ببینند، حتی اگر فقط در لیگ کاپ به میدان رود.
این ترقی و صعود مداوم به سطح بالاتر و ایجاد رقابت در ترکیب تیم از زمان کوچ کردن به ورزشگاه امارات، هویت محلی آرسنال را حفظ کرده است. چیزی که تیمهای دیگر لیگ آن را از دست داده اند.
آرسن بزرگترین معمار بریتانیا است و احتمالا برای مدت طولانی خواهد بود.
منبع:
www.gunnerstrust.com
www.arsenal.com
