حسین یک آپولونیسیاست یک بخش لاینفکِ دنیاست. اشاراتی که در متن وجود داشت، کاملا به جا بود. مطمئنا مردم عربستان از اقدام آن 2 مامور خیلی آزرده نشدند. همانطور که اگر این رفتار از طرف ماموری ایرانی انجام میشد هم حکم همین بود. خیلی آرمانگرایانه است که بخواهیم آرزو کنیم فوتبال یا هر عامل محبوب دیگری در دنیا از سیاست جدا باشد ولی قطعا حداقل میشود از این دید نگاه کرد که باید این روند تغییر کند.
اکثر انسانها اسیر احساساند. هنوز هم اکثر مردم متعصابه اسیر ملیت، نژاد و مذهبی هستند که نقشی در داشتنش نداشتند. هنوز هم اکثریت مردم دنیا را همانطور که شوپنهاور گفت متعصبان (البته واژه شوپنهاور این نیست) تشکیل میدهند. انسانهایی که با تصور و توهم برتری بر دیگران شب را به روز میرسانند.
رسیدن به آرمانشهری که هر انسانی از جایگاه خود خبر داشته باشد و خود را بشناسد خیلی بعید به نظر میرسد. اما روز و شب تنها آرزوی من رسیدن به دنیایی است که مردمانش با مطالعه و منطق نه با احساس و شور تصمیمات مهم زندگی را بگیرند.
شوپنهاور درست میگوید «مبتذلترین نوع غرور، غرور ملی است.»، اما نه از دید من مبتذلترین نوع غرور، تعصب و افتخار کور روی چیزی است که فرد نقشی در داشتنش نداشته است.
