مطلب ارسالی کاربران
یک مطلب فوق العاده...
عصر" عصرِ تنهايی ست ...
.
.
.
نگاه كه كنی ، میبینی همه ترجيح می دهند صندلی جلوی تاكسی بنشينند!
همه تلاش می كنند آهنگهاشان را تنهايی گوش بدهند!
هيچكس دوستی را برای هميشه اش نگاه نمیدارد ، چون اينجور چيزها تاريخ مصرفشان گذشته!
وسيله های آشپزخانه ها نيازی به مادر ندارند و دوربينهای عكاسی نيازمند كسی نيست كه بتواند بگويد: سه... دو... يك...
خودت نگاه كن ؛
میبینی سلفی ها چقدر خوب تنهايی را حفاظت میكنند تا مجبور نشوی از رهگذری در پارك خواهش كنی پرتره ی زيبايی از دوستيهای تان رسم كند و مجبور نشوی لبخندی از اجبار تحويلش بدهی...
چون نه دوستی هست نه رهگذری!!!!!!
همه ی رهگذرها درحال چك كردن پيام هستند!
هركدام از سرنشينان تاكسی آهنگی را به تنهايی گوش می دهند!
اگر خدايی ناكرده روزی از اجبار سوالی از كسی پرسيدی ، حتما بابت خدشه دار شدن حريم وسيع تنهايی‌اش مفصل عذر بخواه!
يادت باشد آن چند نفری كه هنوز دوروبرت هستند را نپرانی.
.
.
.
مراقب دوستیهای‌مان باشیم!
