مطلب ارسالی کاربران
دلیییییییی.خواهشا بخونید
امید را سراب ها زنده نگه داشته اند. سراب را کسی دوست ندارد اما همه از امید حرف می زنند. سراب، قرنهاست که باعث شده که قبل از زدن قید زندگی، قدری ادامه بدهیم و هر سراب توان این را دارد که خودش به خودی خود چراغ امیدی را در دل یک نفر زنده کند هر چند که او قبل از این سراب بارها و بارها در پی صدها سراب دویده باشد و نا امید شده باشد. این خاصیت جادویی سراب نیست. این ماییم که دلمان و فقط دلمان می خواهد که باور کنیم این یکی دیگر سراب نیست و امید در دلمان زنده می شود. شاید تا بحال در بیابان گرفتار سراب نشده باشید اما به احتمال زیاد، طعم عشق را چشیده اید. عشق، همان سرابی است که امید را در دل آدم زنده نگه می دارد و توان این را دارد که هزاران بار ما را به طرف خودش بکشد در حالی که همیشه دروغ گفته است. ما دلمان می خواهد که باور کنیم که اینبار همه چیز واقعیت دارد. چقدر هولناک است!
