مطلب ارسالی کاربران
Ennio Morricone - From The Good the Bad and the Ugly, Il Buono Il Brutto Il Cattivo
این آهنگساز و رهبر ارکستر ایتالیایی یکی از پرکارترین آهنگسازان تاریخ سینما به شمار می رود و برای بیش از 500 فیلم و سریال تلویزیونی موسیقی متن ساخته است.این تازه به جز اهنگ های کلاسیکی است که در دوران معاصر برای اجرای ارکسترها ساخته است.از سال 1946 آهنگسازی را شروع کرد ولی در دهه 60 برای ساخت موسیقی های وسترن اسپاگتی های ایتالیایی به کارگردانی سرجیو لئونه و سرجیو کوربوچی بود که به شهرت رسید.استفاده از تم هایی که تداعی گر غرب وحشی بود و سازهای عجیب و کمتر شنیده شده ای مانند زنبورک کنار سازهای ارکسترال ویژگی منحصر به فرد کارهایش بود.اخرین کار سینمایی اش هم سال گذشته در بهترین پیشنهاد جوزپه تورناتوره بود که جایزه آکادمی اروپا را هم به خاطرش گرفت.
یک دلیل اینکه موریکونه را جزو آهنگسازان اثر گذار سینما می دانیم به کارنامه کاری پر و پیمانش بر میگردد.موریکونه تقریبا برای هر نوع ژانری در سینما موسیقی متن ساخته است و خالق صدها ملودی ماندگار است.اگرچه تم های موسیقی اش برای هر اثر کاملا منطبق با محتوای آن فیلم است اما به طرز غریبی ویژگی مولف بودن اش را هم حفظ کرده و اگر مخاطب کارهایش باشید سریع می توانید تشخیص بدهید که فلان موسیقی ساخت موریکونه است یا نه.نکته مهم دیگر این است که مهم نیست کار موریکونه روی یک شاهکار سینمایی به گوش برسد یا یک فیلم متوسط یا حتی ضعیف,موسیقی موریکونه به خودی خود می تواند یک نقطه قوت برای هر اثر سینمایی باشد.بدون شک خیلی از آثاری که موسیقی متن شان را ساخته فیلم های ضعیفی هستند اما کاری به این ندارد که فیلم یا کارگردان اش چقدر مطرح و معتبر است.موریکونه همیشه بهترین چیزی را که در توان دارد ارائه می دهد.جمله ی معروفی میان دوستداران موریکونه وجود دارد که می گوید: "آلفرد هیچکاک,برنارد هرمان را داشت.فللینی,نینو روتا و دنیا انیو موریکونه را دارد."و مورد سوم که از همه مهمتر است درباره موسیقی موریکونه است.او آهنگساز ملودی هاست.ساخت ملودی سخت ترین کار دنیاست.آهنگ ها را می شود روی اصول موسیقی کلاسیک و گام ها و آرپژها ساخت اما در ساخت ملودی علاوه بر اصول آهنگسازی نیاز به قریحه و استعداد ذاتی است .شاید بشود به شعر تشبیه اش کرد,اگر ذوق اش را نداشته باشی و از درونت الهام نگیری یک مشت واژه بی معنا دنبال هم خواهد بود که فقط وزن و قافیه و ردیف دارد.کمتر آهنگسازی در دنیا وجود دارد که ذهن اش توانایی تولید این همه ملودی ماندگار را داشته باشد,ملودی هایی که به طرز غریبی تازه و جدید هستند.گستره الهام هیچ آهنگسازی به اندازه موریکونه باز نیست.تقریبا از همه ژانرهای موسیقی از کلاسیک گرفته تا جاز و بلوز و حتی راک برای ساخت قطعاتش الهام می گیرد و استفاده می کند.قطعاتی که می سازد میتواند همه سلیقه ها را ارضا کند از مردم عادی گرفته تا کسانی که خودشان در موسیقی دستی بر اتش دارند.ملودی مشهور خو,بد,زشت را همه مردم میتوانند با سوت بزنند و در طبقه بندی کارهای عامه پسند قرار می گیرد,اما همین قطعه سازبندی جدید و ساختار شکنانه ای دارد که برای هر محقق موسیقی مطالعه درباره آن جالب خواهد بود یا برعکس موسیقی فیلم های دسته سیسیلی ها یا ای مثل ایکار خیلی خاص است و بعید است که هر گوشی بتواند انها را به عنوان یک قطعه موسیقی جداگانه دوست داشته باشد اما وقتی روی فیلم هستند مردم عادی را هم مجذوب می کند.تاثیر موریکونه حتی تا قلمرو موسیقی پاپ هم گسترش یافت و خیلی از تم های ملودهای او (به عنوان مثال خوب,بد,زشت) با ریمیکس دوباره ضبط شدند و فروش افسانه ایی هم داشتند.گروه های مختلف موسیقی در ژانرهای متنوع,کارهای موریکونه را هنوز اجرا می کنند بی انکه گذر زمان ذره ای از تاثیر انها کم کرده باشد.دورترین موسیقی به اثار موریکونه مثلا می تواند پانک باشد اما حتی گروه پانکی به اسم Modern Eon تحت تاثیر موریکونه آهنگ هایشان را می سازند.موریکونه روی گروه های موسیقی زیادی تاثیر گذاشته که سبک هایشان هیچ ربطی به هم نداشته: از کلاسیک بگیرید تا اپرا و راک و جاز یا حتی متال.
چیزی که باعث می شود موریکونه از همه آهنگسازان دیگر دنیای سینما متمایز شود جهان شمول بودنش است.مهم نیست در چه زمان و جغرافیایی زندگی می کنی,موریکونه شبیه آهنگسازان بزرگ کلاسیکی مثل باخ( که به نظر میرسد بیشتر از هر اهنگ ساز کلاسیک دیگری رویش تاثیر گذاشته) از ظرف زمان و مکان فراتر می رود و ملودی هایش مخاطب را تسخیر می کند.موریکونه فقط در سینما یک چهره تاثیر گذار نیست.ملودی های او جدا از تصویر هم اثرگذار و از نظر موسیقایی شگفت انگیزند.رنه فلمینگ,خواننده مشهور اپرا در آمریکا و از اعضای افتخاری آکادمی سلطنتی موسیقی یکی از کسانی بود که در سال 2007 در کنار بزرگان دیگر موسیقی مانند آندره آ بوچلی و یویو ما آلبومی منتشر کردند تحت عنوان "ما همه موریکونه را دوست داریم."فلمینگ درباره تاثیر موریکونه می گوید :" نه تنها صنعت سینما,بلکه صنعت موسیقی در حوزه ی وسیعی عمیقا مرهون کمال و خلاقیت این آهنگساز فوق العاده است که آثارش گونه های بسیاری را در بر میگیرد.طبیعت خاطره انگیز کار او تخیل دیداری را به طور چشمگیری افزایش می دهد و در ژرفای احساسات ما طنین انداز می شود."شگفت انگیز است که یک اهنگساز در ذهنش اش این قدر ملودی داشته باشد و با اینکه خودش به موسیقی ارکسترال علاقه مند است تا این حد پذیرای چیزهای جدید در موسیقی باشد و بتواند با ترکیب انها هر دفعه یک نوای جدید و گاهی عجیب و غریب خلق کند و حتی به برخی از قطعاتش فضای کاملا مدرن ببخشد.(و با این حال ان امضای مشترک رمانتیک کارهایش هم برقرار باشد) یکی از دلایلی که موریکونه و قطعاتش هیچ وقت کهنه نمی شوند همین علاقه او به تجربه دنیاهای مختلف در عین صاحب سبک بودن است.
منبع: مجله دنیای تصویر
